We hebben de najaarsvakantie 2017 ook alweer vastgelegd. Het wordt een revisit aan Andalusie. We gaan er natuurlijk een ander soort vakantie van maken dit keer. Al die steden hebben we al gezien en we verblijven ook op één plaats dit keer en gaan van daaruit tripjes maken.

We logeren in : Hotel La Vinuela

21 oktober 2017 Eindhoven- La Vinuela

Om 5.15 staat de taxi voor de deur, die daarvoor al Anita en Riny opgepikt heeft. Op de luchthaven loopt alles gesmeerd ondanks de voorspelde druktes. Misschien heeft het vroege tijdstip ermee te maken. Om half 11 landen we op Malaga airport. Koffers zijn ook al op tijd en de auto ophalen verloopt ook als een tierelier. Dus rond half 1 installeren we ons in onze kamer met meerzicht in het kleine sfeervolle Hotel La Vinuela. 37 kamers telt dit hotelletje en is in Andalusische stijl gebouwd. Ik krijg al snel een app van Riny: of we ook naar het terras komen. Daar hebben we wel oren naar. Een sfeervol terras met een lekkere lunchkaart. Daarna gaan we uitbuiken bij het zwembad. We brengen hier zo’n beetje de hele middag door. Anita weet me zelfs nog zover te krijgen dat ik in het frisse water ga. Als je er eenmaal doorheen bent na 10 baantjes marteling, is het heerlijk. Ton maakt drone opnamen van het hotel. Als we weer op ons balkon belanden, blijkt het onmogelijk hier te vertoeven vanwege de felle nog zeer warme zon. Dan maken we maar een wandelingetje aan de schaduwkant. Om half 8 eten we op het terras, een vestje is nu noodzakelijk. Er is een bruiloft gaande en tijdens het culinaire diner, hebben we mooi de tijd om dit alles af te kijken.
Om half 10 val ik in diepe slaap, terwijl Ton nog wat leest op het balkon.

22 Oktober Nerja en (Frigiliana?)

We slapen als roosjes vannacht. Helaas ben ik om half 7 alweer wakker. Het blijft hier erg lang donker, net als vorig jaar op La Palma. De zon komt pas rond half 9 op.
Om 9.15 gaan we ontbijten in een gezellig eetzaal. Het uitgebreide, deels a la carte, ontbijt smaakt voortreffelijk. We maken plannen voor vandaag en gaan nog een uurtje balkonzitten.
Het plan is om rond 11 uur richting Nerja te gaan. Het is niet echt ver rijden via een snelweg langs de Spaanse costa’s zijn we er binnen drie kwartier.Nerja is een erg gezellig wit Andalusisch dorpje met als toeristische trekker: het balkon van Europa. Een uitzichtspunt op een klif in de zee op 23 meter hoogte. Gebouwd op een voormalig fort en het kannonnenarsenaal La Bateria genaamd. Een zeer fotogeniek plekje natuurlijk. We zijn net op tijd want vanaf de zee rollen langzaam de wolken richting strand en na 1 uurtje is het uitzicht zo goed als verdwenen. We dwalen tevens door de smalle winkelstraatjes, drinken op een echt balkon een glaasje fris en besluiten daarna een dorpje verder te gaan naar Frigiliana. Op een of andere manier raken we het spoor bijster in de smalle straatjes en we kunnen de parkeerplaats niet meer vinden. Het kost ons zeker een half uur extra lopen eer we de parking weer in het vizier hebben. Frigiliana is zo gevonden, maar dan….het is een echte toeristentrap. Overvol met auto’s en nergens geen parkeerplaats te bekennen. Als we eindelijk een parkeerplaats hebben een heel eind buiten het centrum, zijn we Riny en Anita kwijt. Zij blijken ettelijke kilometers verder te staan. Wij hebben ineens geen puf meer om zo ver te lopen en dan nog naar boven, het stadje in en dat nog verkennen. Heel er jammer, want ik had het stadje graag gezien. Gedesillusioneerd rijden we terug naar het hotel. Misschien later in de week nog een keer.

Na thuiskomst volgt ons zwembad uurtje. Vandaag durf ik het water echt niet in, terwijl Anita er zo in loopt, ongelooflijk.
We eten ook weer in het gezellige hotelrestaurant, de ober weet onze kamernummers nog uit zijn hoofd, onze drankjes van de avond ervoor en aan welke tafel we gezeten hebben. Er is alweer een bruiloft met dit keer wat luidruchtigere gasten als zaterdag. Hij vraagt of we er last van hebben, want een aantal gasten zijn aan restaurant tafeltjes gaan zitten en kwetteren er flink op los en produceren met elkaar aardig wat decibels. Even later wordt het hem zelf ook teveel en hij maant ze tot stilte. Ze druipen af naar de feestzaal. Wij eten weer heerlijk en om 21 uur gaan we naar de kamer.

23 Oktober El Torcal

Na een weer heerlijk ontbijtje, rijden we vandaag niet richting kust maar precies de tegenovergestelde richting. El Torcal is de bestemming. Een natuurreservaat met unieke kalksteenformaties. Helaas hebben we vandaag, ondanks de zonnige voorspellingen, te kampen met bewolking. Dat is erg jammer, want de weg er naar toe is zelfs schitterend, vooral het laatste gedeelte. En dat is met zonnig weer nog mooier uiteraard. We parkeren de auto bij het bezoekerscentrum en van daaruit kun je een lange en een korte route kiezen. Wij kiezen de korte van 45 minuten. Onderweg in de auto, kwam ik er tot mijn schrik achter, dat ik mijn slippers nog aan heb, oeps!! Voor mij niet een super groot probleem, want ze zitten heerlijk, dus dat gaat vast lukken, maar natuurlijk niet het meest ideale schoeisel voor een rotswandeling. En onderweg word ik dan ook een keer afkeurend bekeken door mensen met bergschoenen en Nordic Walking stokken. Om hen even op hun nummer te zetten, besluit ik hen op mijn slippers zonder stokken in te halen. Zo die kunnen ze in hun zak steken.
Het eerste gedeelte lopen we gedeeltelijk in de wolkennevel. Dat geeft natuurlijk niet de mooiste foto’s. Gelukkig laat het zonnetje zich later ook nog zien. Onderweg poseren er regelmatig bokjes voor onze camera die zich met gemak voortbewegen over de rotsblokken.
Na 1 uurtje, want we hebben heel veel fotostops gemaakt onderweg, zijn we weer bij het bezoekerscentrum waar we wat drinken. Daarna lopen we nog een stukje naar een Miradore, maar ook dat is gehuld in nevelen.
Ton wil op de terugweg nog drone opnames maken, dus daar trekken we nog een half uurtje voor uit. Dan rijden we verder naar een zoutmeer: Laguna de fiente de Piedra. Op zich een mooi meer waar het hele jaar flamingo’s waar te nemen zijn.
Helaas is het een reservaat met hek en moet je een hele afstand overbruggen om het meer te zien en de vogels, die er genoeg zijn, maar met het blote oog zien we niet welke. Het komt ook door de erg lage waterstand die het meer ineens een stuk kleiner maakt. Erg jammer. Riny en Anita komen op het idee om Ton er met de drone overheen te laten vliegen, maar Ton krijgt meteen een melding dat het een no fly zone betreft, ook logisch natuurlijk. Dan rijden we maar terug naar het hotel.

We hebben behoorlijke honger, de lunch is nl overgeslagen, dus we eten wat vroeger.
Het smaakt heerlijk, de temperatuur is prima buiten, maar de lucht zwaarbewolkt. Toch voorspellen ze nog steeds redelijk zonnig weer. We wachten maar af.

24 Oktober Ronda

Vandaag gaan we Ronda revisiten. 13 jaar geleden hebben we het in de stromende regen gezien en nu met een strakblauwe lucht. Veel mooier natuurlijk. Het is wel een ontiegelijk lange rit, 2 uur rijden. Het eerste gedeelte is schitterend, daarna volgt een saai plat stuk, we eindigen weer met een prachtig landschap. Natuurlijk raken we elkaar meteen kwijt bij het binnenrijden van de stad. Wij parkeren in een garage en dan gaan we op zoek naar het centrum en naar elkaar. Dat kost wat tijd, maar uiteindelijk komt het goed. Eerst drinken we even wat, want ik heb een gortdroge keel na die lange rit. We starten op de nieuwe (oude) brug. Er is een oude brug, maar de nieuwe is inmiddels ook alweer een paar honderd jaar oud. Uit 1751 en de bouw duurde 42 jaar.

Er loopt een adembenemende kloof dwars door de stad. Uitgesleten door de Guadalevin rivier. Iets wat nu onmogelijk lijkt, want de rivier stelt niet veel meer voor. De nieuwe brug ( en de oude trouwens ook)verbindt de twee stadsdelen met elkaar. De huizen langs de kloof lijken er elk moment af te kunnen vallen. We lopen door de oude stad naar een punt waar we omlaag kunnen lopen zodat we niet alleen zicht vanaf de brug hebben maar ook op de brug zelf. Die is ook erg mooi, alhoewel het een steile weg naar beneden is, die we later ook weer op moet klimmen. Maar de foto’s zijn de moeite waard.
Daarna hebben we wel een terrasje verdiend vinden we zelf.
We lopen nog een rondje door de prachtige historische stad en voor je het weet is het alweer tijd om 2 uur terug te rijden.

We willen vanavond eens een nieuw restaurant proberen en kiezen er een aan de overkant van het meer, notabene op mijn aanraden vanwege goede recensies. Nou het was wat ons betreft een zware tegenvaller. De wijn was goedkope supermarkt wijn, echt smerig. De soep smaakte nog wel, maar de hoofdgerechten waren vreselijk. Ton had konijn, en die was letterlijk in de lengte door midden gesneden en op de grill gelegd, en ook nog lekker taai.

25 Oktober Iznajar

Jullie zullen wel denken: zitten ze nu in Turkije. Nee het is gewoon een Spaans plaatsje en na de plaatjes gezien te hebben op google, heb ik het gevoel, daar moet ik heen, dus daar gaan we dan.
Ton heeft eerst nog drone opnamen gemaakt van ons eigen meer. Vanaf het balkon heb ik het bekeken en op gegeven moment ging zijn hoofd van links naar rechts en van boven naar beneden. Ja hoor, wat ik al dacht, de drone is uit zijn vizier verdwenen. Gelukkig zit er een home knop op de controller, want ik hoor ook al een luidruchtig gepiep, een waarschuwing dat de batterij bijna op is. Maar hij komt braaf naar huis, dat was even zweten. Daarna vertrekken we. Via een schitterende route rijden we in 1,5 uur naar Iznajar, maar nu vliegt de tijd voorbij, want ik zit alleen maar te genieten. Vorige keer in Andalusie vond ik de natuur tegenvallen, maar nu hebben we gewoon meer een natuurvakantie. We komen aan bij het meer en dat heeft ook een wow effect. Enorm groot, grillige vormen en een prachtige kleur dat contrasteert met de zandstenen zijkanten. Het dorpje heeft enkele mooie stukjes, maar we hadden er iets meer van verwacht. We vinden wel een heerlijk terrasje onder de bomen en bestellen ieder wat te drinken en anita en ik een ijsco. Hier zitten we wel even, daarna nog een fotomoment en drone opnames bij het meer van Iznajar en we rijden via dezelfde fenomenale route retour naar het hotel. Het was een prachtige dag en zelfs 26 graden.
Daarna gaan we lekker nog wat baantjes trekken in het zwembad en daarna wat relaxen. Even in het avondzonnetje op het balkon zitten en daarna weer heerlijk eten in ons vertrouwde restaurant van het hotel. Het smaakt weer als vanouds. De enige ergernis was een nederlands koppel die luidruchtig aan het facetimen zijn midden in het restaurant. Hoe onfatsoenlijk kun je zijn. De man zit ook nog te roken, weliswaar buiten onder een afdak, maar iedereen er omheen zit te eten. Jammer dat onze vast ober Taco er niet is, die had er vast iets van gezegd.

26 Oktober Sierra Nevada

Vandaag wat eerder uit de veren en ontbijten want we moeten weer een tocht van 2 uur maken. De eerste 1,5 uur sjezen we met een behoorlijk tempo over de snelweg richting Granada. Voor Granada draaien we rechtsaf richting het Nationaal Park. Dan wordt de weg steeds mooier en we eindigen in een klein wintersport dorpje. We drinken eerst koffie en daarna is het de bedoeling om met de kabelbaan naar boven te gaan, richting sneeuw en naar beneden te lopen. We zien echter geen enkele kabelbaan in bedrijf. Riny gaat poolshoogte nemen maar het is echt gesloten en de ober weet te vertellen dat ze pas op 25 november weer open gaan, erg jammer. Dan rijden we gewoon met de auto nog wat hoger, we komen in het volgende wintersportachtige kleine dorpje en parkeren hier de auto en volgen een prachtige wandelroute. Helaas is de route na ruim een half uur gebarricadeerd door omlaag gekomen steengruis. Hier wagen we ons niet op. Riny probeert nog op een andere manier naar boven te komen terwijl Ton ondertussen drone opnames maakt. Anita en ik doen een poging Riny te volgen maar vinden het al snel te link en Riny komt ook terug. Als de mooie wandeling voltooid is, proberen we nog een stukje verder te rijden. Op gegeven moment mogen we niet meer verder maar dan zitten we ook op een prachtig punt met perfect uitzicht op de besneeuwde toppen. Riny moet en zal de sneeuw kunnen voelen en start in zijn eentje een tweede wandeling. Wij gaan op een terrasje zitten en genieten van het uitzicht en de vele wandelaars die hier aankomen en weer vertrekken. Het is alweer strakblauw, wat een feestje deze week met het weer. Eind oktober en hoog zomer. Zelfs boven in de Sierra Nevada haalt de thermometer bijna 20 graden.
Als Riny terug is en ook wat gedronken heeft, rijden we weer terug. De terugweg is werkelijk geweldig mooi, een lange rit, maar het was de moeite absoluut waard.
Om 19 uur zitten we weer in ons vaste restaurant La Vinuela. Het is weer super, alhoewel we vaker geplaagd worden door de muggen naar mate de avonden verstrijken.

27 Oktober Toch nog Frigiliana en Torre del Mar

We zijn vroeg wakker vandaag. Ijskoud is het dan nog in de schaduw. Hoe zullen we vandaag de dag eens door gaan brengen? Ton wil niet meer ver rijden dus ik stel voor om nog één poging te doen Frigiliana te bezoeken en daarna willen we alle twee graag naar zee. Zo gezegd, zo gedaan. Anita en Riny gaan vandaag hun eigen weg, die hebben het dorp al twee keer gezien.
Rond half 12 karren we richting Frigiliana en een half uurtje later staan we geparkeerd. We hebben ons voorbereid op enorme klimpartijen zoals Anita ons vertelde, maar het valt reuze mee. Schijnbaar hebben wij de goede ingang naar het dorp. Er is nu voldoende parkeerplaats, een heel verschil met zondag. Het is echt wel een plaatje van een dorp, spierwitte huisjes, trapsgewijs tegen de bergwand op gebouwd, gezellige winkeltjes, leuke terrasjes en nu gewoon gezellig druk. We zien nog een winkel met prachtige keramiek kettingen, helemaal niet duur, dus Ton vindt dat ik er maar een moet kopen. Dat laat ik me geen 2 keer zeggen. Daarna zoeken we een terrasje voor een kop koffie. Een half uurtje later stappen we weer in onze Hyundai richting Torre del Mar. Ook hier is het heerlijk vertoeven. Een mooi plaatsje met veel flats en toeristisch, maar ook heel veel tropische beplantingen en veel voetgangersgebieden. Ik weet niet hoe het in het hoogseizoen is, maar nu is het erg prettig. We maken een strandwandeling en gaan aan het eind van onze wandeling op een bankje in een park op de boulevard zitten. Het blijkt hier weer te stikken van de papegaaitjes, ze kwetteren en vliegen af en aan, van palmboom naar palmboom. Eindelijk heb ik er een goed op de foto. Dan lopen we terug via de boulevard. Het is echt mooi hier. Onderweg eten we nog een heerlijke ijsco en dan rijden we terug naar het hotel. Alweer een geweldige dag wat ons betreft.
Daarna alvast wat spullen in de koffer doen en nog een paar uurtjes op het balkon vertoeven en bij het zwembad.
Een laatste diner en morgenvroeg weer richting Malaga airport.
Het was een boven verwachting mooie en gezellige vakantie voor mij met superweer.