Het is vorig jaar eigenlijk hartstikke goed bevallen met onze eigen auto, vandaar dat er dit jaar ook weer een autovakantie bij onze vakanties zit. De keuze is gevallen op het mooie Zwitserland. Vrij dichtbij, maar nog nooit echt geweest, dus het wordt de hoogste tijd.

onze verblijven:

Saas Grund 4 nachten

Flüelen aan het Vierwoudstedenmeer 4 nachten

En als laatste 1 week in Hofstetten bij het meer van Brienz

16 juni Eindhoven-Schallstadt

Het fijne van een overnachting vinden wij dat je niet vroeg op hoeft, op je gemak koffie kan drinken en ontbijten. De auto pakken en om 9.20 zijn we zover. Nog even tanken en we kunnen.

De reis verloopt voorspoedig, alleen jammer van al die vele wegwerkzaamheden op de Duitse autobahn. Google Maps heeft op gegeven moment een goed idee en wij zijn zo stom dat op te volgen. Oke, we omzeilen een file bij Karlsruhe, maar het is verder via Frankrijk, over B wegen, druk en  overwegend eenbaans. 

Rond half 5 komen we aan bij hotel Ochsen, een oerdegelijk Duits hotel. Groter als we verwacht hadden. Er komt zelfs een heel busgezelschap aan en de parking voor de auto’s staat ook helemaal vol.

De kamer is ook echt Duits, maar dat betekent ook brandschoon.

Helaas geen airco, dus bloedheet. 

We hebben meteen het restaurant gereserveerd om 18.30 uur. Lekker buiten op het terras. De bediening was erg snel, eten lekker maar niet super. 

We hebben het geluk boven het restaurant te zitten met ons balkon. Wat een enorme herrie, ik hoop dat we kunnen slapen. 

17 juni Schallstadt- Saas Grund.

Eigenlijk heb ik weinig meegekregen van eventuele geluidsoverlast. We vielen meteen in diepe slaap. De bedden zijn goed. Het ontbijt ook keurig in orde.

Na een hoop gedoe om van de te krappe parking af te komen, rijden we om 9.20 weer de weg op richting Bazel. We tanken nog een keer in Duitsland, wat achteraf niet slim was, we betalen nl  40 cent per liter meer als even later in Zwitserland.

De eerste indruk van Zwitserland is: drukke wegen.

Ton wil niet met de autotrein dus we moeten dan via Lausanne en Montreux.

De navigatie wil ons echt kost wat kost via Thun laten rijden, terwijl ik zeker de weet de goede route aangeklikt heb. Hij blijft alsmaar zeuren dat we moeten keren.De navigatie werkt uiteraard via roaming en in Zwitserland blijkt dat niet te werken via onze provider dus we doen maar wat, we rijden richting steden die ik in mijn hoofd heb. Het blijkt gelukkig prima te gaan. Onze eerste stop vandaag is bij het meer van Gruyere. Je kunt slechtere parkeerplaatsen treffen. Prachtig uitzicht op meer en bergen. 

Als we dan eindelijk in Saas Grund zijn is onze parkeerplaats naast de bakkerij zo gevonden. We zijn aan de vroege kant dus ik doe nog even een boodschapje bij de Coop en dan app ik Odette. Het appartement ligt in een smal zijstraatje van de hoofdweg en het lijkt me geen doen om dat te lopen met de bagage. Gelukkig kunnen we voor het uitladen de auto even naar boven rijden. Dan moeten we nog genoeg sjouwen. 2 trapjes af, aan de andere kant weer 2 trapjes op en dat rondje een keer of 3. Het appartement is spiksplinternieuw, modern ingericht. Balkon met uitzicht over het dorpje en de bergen, waarvan één nog met sneeuw bekleed.

Hier kan ik wel wennen tot woensdag. De temperatuur is ook heerlijk voor ons, gelukkig niet zo idioot heet. We eten buiten, een door mij zelf in elkaar geflanste maaltijd van goulash, rijst en doperwten. Niet hoog culinair maar het smaakt ons goed.

Daarna maken we nog een wandelingetje langs de Saaser Vispa, een snel stromend riviertje en via het dorp gaan we terug. Dat was vanmiddag nog druk, maar nu bijna uitgestorven. Waar zijn al die mensen?

18-6-2023 Matterhorn

Heerlijk geslapen vannacht. Ik moet Ton uit zijn bed timmeren, want de zon schijnt en we gaan vandaag naar de Matterhorn. 

Ik produceer nog een lekker ontbijtje en tegen half 10 zitten we in de auto en rijden we naar Täsch. Zermatt is autovrij, maar dat hebben de Zwitsers allemaal pico bello geregeld. In Täsch is een enorme terminal om de auto te parkeren en van daaruit loop je zo de trein naar Zermatt in, die ook nog voor ons klaar staat nota bene. 20 minuutjes later stappen we uit in Zermatt en ook hier wordt heel goed aangegeven waar de Gornergratbahn vertrekt. Heel eenvoudig aan de overkant van de straat.

Toen ik onze kaartjes online bestelde kon je voor 7 euro enkele reis een priority plaats kopen. Nou ik kan je vertellen dat zou weggegooid geld geweest zijn. Er is daar geen hond die er mensen als eerste in de trein laat stappen en er is ook plaats genoeg. Ik had gelezen dat je rechts het mooiste zicht had en dat klopt ook. Maar ook links zijn fantastische vergezichten. Als we boven aankomen, moeten we snel zijn met de foto’s want er komen wolken aan. 

Het is schitterend daarboven en we genieten. 

Het plan is om in Rotenboden uit te stappen en naar Riffelberg te lopen. Zo gezegd, zo gedaan. Hier is de Riffelsee en met een beetje geluk reflecteert de Matterhorn in het kleine meertje. Helaas gaat dat feest niet door. Het is niet windstil, dus rimpeltjes op het water Ipv de Matterhorn. De wandeling is prachtig maar best pittig, want op gegeven moment is er geen pad meer, of het pad is een modderpoel. Dus moeten we “op goed geluk” ons eigen pad zien te vinden en dat is soms best eng. Je hoeft maar een keer weg te glijden of een misstap te doen en je zit de rest van de vakantie met je been omhoog. Gelukkig hebben we een engeltje op onze schouder en redelijk moe komen we bij het stationnetje aan, waar de trein net voor onze neus vertrekt. In Zermatt zoeken we nog even een supermarkt. Het wordt pizza met salade vanavond. Daarna rijdt de trein naar Täsch ook voor onze neus weg. Weer 20 minuten wachten. 

Het parkeergeld voor al die uren valt reuze mee: 11 Zwitserse Francs voor 6 uur.

Voldaan rijden we naar ons appartement. Het weer is ondertussen aan het veranderen. Het is een stuk afgekoeld en bewolkt. Maar wij zijn tevreden, de Matterhorn in vol ornaat gezien.

19-06-2023 Hohsaas

Het ziet er weer fantastisch uit vandaag. Na het douchen en aankleden ga ik naar de bakker en de supermarkt. Natuurlijk is 10,50 voor 8 broodjes best veel, maar ze smaken heerlijk. 4 voor vanochtend en 4 gaan ermee de berg op. 

Als ik terug ben, is Ton inmiddels ook wakker. Vandaag hebben we alle tijd. Niet rijden, niet met de trein, nee, de kabelbaan ligt op nog geen 400 meter afstand. 

Heerlijk rustig ook hier. Geen wachtende mensen, eigenlijk zijn wij zo’n beetje de enigste. 

Op de 2e stationnetje Kreuzboden gaan we eruit. Hier is het uitzicht al geweldig, laat staan nog verder omhoog. Er is een klein forellenmeertje, altijd leuk om even omheen te lopen en voor de foto’s. Verder starten hier uiteraard een aantal wandelingen. Er is zelfs een leuk speeltuintje. 

We gaan verder naar Hohsaas. Wow wat mooi en ik geniet al de hele dag van de rust hier. We lopen zelfs een stukje door de sneeuw, drinken water rechtstreeks uit de berg, schoner kan toch niet? (Hoop ik) 

Dan vinden we dat we wel een terrasje verdiend hebben. De abrikozenvlaai en cola smaken extra goed met deze view.

Vanaf Hohsaas kun je 18 bergtoppen boven de 4000 meter zien, uniek toch? Helaas liggen bij ons een aantal toppen in de wolken. Maar dat maakt het niet minder mooi, ook heel apart.

Om 13.15 kunnen we weer naar beneden. Daarvoor hadden ze pauze, moet ook kunnen toch? We willen er eigenlijk bij station Trift uit en verder naar beneden lopen. De bewolking wordt echter steeds grijzer en met een blik op de smartphone zien we dat er onweer kan komen vanaf 15 uur. Ine en onweer zijn geen vrienden als Ine buiten loopt en zeker niet in de bossen. Dus we gaan veilig naar het huisje en de plannen worden aangepast.

Klokslag 15 uur is er één donderslag en één buitje. Dat was het dan weer.

We gaan nu gewoon naar Saas Fee, hier vlakbij. Een echt Alpendorpje. Het is autovrij, maar je werd evengoed voor je sokken gereden door allerlei bagage- transport autootjes. Net zoiets als waar bij ons de picknick in rijdt, maar deze brengen koffers van de toeristen van en naar de parkeergarage. Het was wel gezellig, maar heel veel bouwputten en kleiner als verwacht, minder winkeltjes. Dus we waren er redelijk snel doorheen, maar het was leuk voor een uurtje.

Als we terug komen, kunnen we nog lekker een tijdje op het balkon zitten. Het was een heerlijke dag.

20-06-2023 Mattmarkersee

Wat een rare titel zullen jullie denken met een streep erdoor. Ja dat zit zo: op onze laatste dag hier, wilden we graag een wandeling maken rondom de Mattmarkersee. Een stuwmeer, 11 km verderop, met zo’n heerlijke blauwgroene kleur. 

Dus we rijden richting Saas Almagell, het laatste dorpje van het Saastal. Daarna wordt de natuur erg mooi. Kale ruige rotsen met talloze watervallen, groot en klein, die langs de rotsen omlaag storten, prachtig. We moeten al een paar keer stoppen voor we bij de parkeerplaats zijn. Ton zet de auto op de parkeerplaats en het waait ineens zo ontiegelijk hard dat we op en neer gaan met auto en al, ongelogen. Wat nu? We besluiten naar het meer te gaan kijken, misschien dat de wind achter de dam minder is. Ik stap uit en mijn zonnebril waait af. Ik moet meters rennen en als ik er ben, waait hij weer verder. Tot twee keer toe. Het lijkt net een slapstick. Ook bij de dijk waait het onverantwoord hard om de wandeling te gaan maken. Je zou zo het meer in waaien, zie je het al voor je? Eerlijk, ik kan me nauwelijks staande houden als we naar de auto terug lopen. Ton zijn autoportier zit aan de windkant en hij krijgt het nauwelijks open. Het werkt wel op je lachspieren. We besluiten terug te gaan en ergens beneden in het dal de auto te parkeren. Daar is het ook winderig, maar een stuk minder.

We maken daar een prachtige wandeling langs de wild stromende Saaser Vispa, onderweg zien we al die prachtige watervallen van dichtbij, een meertje met glashelder water. En een bloemen….we lopen soms net door een wilde bloementuin. Kortom we genieten weer. Onderweg eten we onze broodjes op.

Het weer is dus veranderd. Het is heerlijk wandelweer, maar wel iets teveel wind. Het is niet meer strakblauw, maar veelal bewolkt.

Daarna gaan we even naar het appartement.

‘s middags maken we nog een tweede wandeling langs het riviertje richting het noorden ditmaal. De energie is echter snel op. We eten een heerlijke ijsco bij een plaatselijke bakker en onze benen zijn heel blij als ze weer thuis zijn.

21-06-2023 van Saas-Grund naar Flüelen

Ik loop om 7.30 voor de laatste maal naar het bakkertje. Hopelijk hebben ze in Flüelen ook zo’n heerlijke broodjes.

Ton rijdt de auto naar boven, want het is geen doen om te sjouwen met die bagage.

En rond 9.45 rijden we weg. Er komt niemand even gedag zeggen, wat ik wel verwacht had, wel zo netjes.

We rijden het Saasdal uit, hopelijk is het op ons volgende adres ook zo mooi. Ton heeft nog steeds geen zin in de autotrein dus gaan we via de Grimselpas en ik ben het er helemaal mee eens, lijkt me heel mooi.

Heel mooi, is zwak uitgedrukt, het is niet normaal zo mooi. We eten hier onze broodjes lekker op. Een geweldige lokatie voor de lunch. Ik bedoel nu bij de Totensee, wat een lugubere naam voor zo’n prachtplek.

Ook de ijsgroen gekleurde Grimselsee is een plaatje. De rest van de route mag er ook zijn, zeer ruig.

Dan komen we in het merengebied. We zien groene meren, blauwe meren, enfin we gaan het ontdekken de komende dagen. We zijn een uur te vroeg, maar het is een self incheck en de schoonmaakster is vast al weg. Alles verloopt volgens het boekje. We kunnen voor de deur parkeren om de bagage uit te laden. Wel 2 trappen op met al die tassen. En het is hier bloedheet, echt zweetweer. Daarna de auto naar onze priveparkeerplaats iets verderop.

Het appartement is niet nieuw maar loeigroot voor ons 2en. De grote slaapkamer is smaakvol en de ruime woonkamer ook. De keuken en badkamer oubollig en geen afwasmachine🤨. Een schattig terras boven op een oude poort. We zitten dus midden in een gezellig dorpje. Alles bij de hand, restaurants, bakker.

‘s Avonds als de zon wat minder hard brandt, maken we een wandeling langs het meer. Zo mooi……

22-06-2023 boottocht Urnersee

Een hopeloze nacht was het, ik ben gebroken vanochtend. 

Waarom? Vanwege de enorme hitte, die ook hier in het huis hangt.

We slapen met het slaapkamerraam wagenwijd open, maar het geeft amperaan verkoeling. Als ik eindelijk diep in slaap ben, gaat een vlieg mij gruwelijk pesten. Dan maar onder het dekbed, oh nee, veel te heet. Ik geef het op.  Dan maar eruit om 7 uur en alle ramen tegenover elkaar opengooien en we hebben er al 5 in de huiskamer. Dat helpt.

Ik loop naar het bakkertje op 4 stappen van ons appartement. Ze hebben heerlijke dingen, maar we kopen alleen broodjes en die zijn alleen al schreeuwend duur. 

We gaan vandaag met de boot mee. Om 9.48 uur vertrekt hij richting Luzern. Zo ver gaan we niet want dat is 3 uur heen en 3 uur terug, een beetje teveel van het goede, dus we gaan eraf in Brunnen. Ook hier is de natuur weer prachtig, het water is smaragd groen. Het lijkt wel een beetje op een Noors fjord. Relatief smalle doorgang en aan beide zijden hoge steile bergwanden.

Brunnen hebben we gekozen omdat dat het grootste plaatsje was op redelijke vaarafstand. Nou het lijkt groot, maar geen centrum te zien, alleen een hoop terrasjes en hotels. Dus we zijn redelijk snel uitgekeken. We nemen de boot van 12.11 uur weer terug. Het is nog steeds broeierig heet, de zon wil niet echt doorkomen. Ze hebben het over regen, hopelijk koelt het daarna dan wat af.

Vanmiddag gaan we naar Altdorf om boodschappen te doen. Dat stadje oogt erg gezellig. Het stadje van Wilhelm Tell en daar zijn ze trots op, dat zie je aan alles standbeelden die we vanaf de auto al zien. We hebben de puf niet meer om naast de heerlijk koele supermarkt, het broeierige stadje in te lopen. Dus dit was het voor vandaag. A lazy day.

Nu onweert het een beetje en ook verkoeling, jippie!!

23-06-2023 Luzern

Vannacht weer helemaal bijgetankt qua energie, een heerlijk gevoel. We hebben een aantal ramen open gelaten vannacht.

Het is flink afgekoeld. Ik word tegen de ochtend even wakker en dan regent het flink.

Maar als ik opsta is het alweer droog maar wel nog grijs en dreigend.

Ik loop even langs het station, maar alles is onbemand en ik snap nog niet goed of we nu korting krijgen op de trein met onze Half Fare card, dus ik koop nog geen kaartjes, eerst even thuis opzoeken. 

Ja we gaan met de trein. Luzern blijkt mooi maar erg druk te zijn en aangezien het station hier 5 minuten verderop is, waarom zouden we dan gaan rijden in die heksenketel.

Om 10.09 vertrekt de trein stipt op tijd, onderweg prachtige vergezichten, maar ook af en toe een donkere tunnel. We moeten overstappen in Arth Goldau en ook dat verloopt perfect. Even laten stappen we dan uit de trein in het centrum van Luzern. Enkele ogenblikken later aanschouwen we de prachtige Kapellbrücke over de rivier de Reuss. Natuurlijk moeten we een keer over die brug gelopen hebben tussen alle andere toeristen. Via de Rathaussteg (een Brugge verder)gaan we terug naar de overkant en hebben we mooi zicht op de Kapellbrücke. We slenteren en winkelen wat door de winkelstraatjes en bewonderen de mooie pandjes. Uiteindelijk komen we weer bij de rivier uit en daar kopen we een lekkere tonijn baquette en een flesje drinken. Dat eten we op bij bankjes aan de rivier. Een heerlijke plekje in de schaduw. Ondanks dat de lucht nog regelmatig grijs is, regent het niet meer en breekt het zonnetje weer regelmatig door. Prima weer voor een stad. 

Na onze snack, bewonderen we de prachtige oude Spreuerbrücke. Deze is prachtig en toch een stuk rustiger. Hij ligt een klein stukje verder dan zijn grote zus, maar absoluut niet minder mooi.

Dan lopen we een stukje langs de Reuss richting Europaplein. We eten nog een ijsje en dan wordt het weer tijd voor de trein naar Flüelen. We moeten nu overstappen in Brunnen. De treinen zijn prachtig vind ik en lijken spiksplinternieuw. Ze rijden stipt op tijd en voldoende zitplaatsen, kortom ideaal. Alles wordt ook zeer duidelijk aangegeven via schermen, zowel in de trein als op het station.

Luzern je was prachtig!! Weer een geslaagde dag.

24-06-2023 Klausenpas

We slapen weer beroerd vannacht. Het is kiezen: of de hitte trotseren of de herrie van het restaurant. Ik doe het raam dicht en val in diepe slaap. Ton komt wat later naar bed en zet het raam weer open omdat het zo heet is. Resultaat: alletwee wakker. Het duurt tot 1 uur notabene voordat de laatste herriemaker vertrekt en we eindelijk rustig kunnen gaan slapen. 

Ik zag gisteren al dat ze de tafels aan het dekken waren voor 3 grote groepen en de laatste groep zat om 21 uur nog in de menukaart te zoeken, dan weet je al genoeg.

Hopelijk hebben we vanaf zondag meer rust in de avond/nacht.

De Klausenpas dus, zo’n 125 jaar geleden aangelegd. Ik weet ook niet hoe ik daar op kom, nooit van gehoord. Geen tip van Ine en Ruud deze keer. Ik zag dat die hier vlakbij begon en passen zijn meestal mooi. Deze was overdonderend mooi vonden wij. Zelfs Ton was onder de indruk. Onderweg maken we 2 stops( en de nodige fotostops) Alletwee toevallig bij watervallen, zodat we de benen even kunnen strekken en een wandelingetje kunnen maken. Het is vandaag ook nog eens heel helder weer.

Bij de eerste stop zitten we nog hoog en daar moet je echt een vestje aan, bij de tweede is het weer puffen. Daar eten we onze lunch op en we eten een ijsje bij een klein huisje langs de weg. Dan rijden we terug richting Altdorf. De terugweg is toch weer anders en weer valt je mond regelmatig open van verbazing. Hoe kan de natuur zoveel moois hebben laten ontstaan? 

De route eindigt in Altdorf, wat we ook nog moesten bekijken. Echt een leuk dorpje, maar Ton heeft niet zo’n interesse meer na de helse rit met 1000 bochten. We doen nog een boodschap en rijden naar het appartement.

Rond half 7 wandelen we naar het meer om te gaan eten bij Aperture Sonnendeck, wat pal aan het meer ligt. Er zijn 4 mensen voor ons en die worden compleet genegeerd totdat een van de meisjes zelf actie onderneemt en naar een serveerster stapt. Nee er is geen plaats meer. Nu staan wij vooraan, misschien is er wel een tafel voor 2? Ook wij worden genegeerd en Ton heeft het al helemaal gehad met dit onfatsoenlijke gedrag. We lopen dus terug naar het dorp, wat nu? Ik zag vanochtend een lekker Thais restaurant en we besluiten daar heen te lopen. Een schot in de roos. Hele aardige mensen, heerlijk eten. We bestellen 3 gangen en zijn inclusief fooi 75 franc kwijt, dus dat valt reuze mee.

Daarna nemen we op ons eigen terras koffie. 

Ik kijk met argusogen naar het terras beneden bij het restaurant maar de drukte is minimaal en iedereen zit al te eten om half 9, dus het zal hopelijk niet zo laat worden vannacht.

25-06-2023 Flüelen- Brienz

Vandaag verlaten we Flüelen alweer. Voor de nachtrust niet erg, maar de rest was geweldig. Ik ben benieuwd waar we nu weer terechtkomen.

Rond kwart voor 10 hebben we alle bagage weer 2 trappen afgesjouwd en de auto van de parking gehaald en we kunnen gaan.

Omdat we er pas om 15 uur in mogen, brengen we eerst een bezoekje aan de Aareschlucht, een grote kloof van 1400 meter lang die helemaal uitgesleten is door de Aare, een gletsjer rivier. Zoiets vind ik altijd erg mooi en indrukwekkend en dat is het ook……ware het niet dat we in file moeten lopen. Heel jammer want dat gaat me op gegeven moment irriteren. Noemen ze zoiets niet een toerist trap? Het begon al toen we op de parkeerplaats aan kwamen rijden en door een oude man toegesnauwd werden: .zurück, zurück. Ton stond te ver van de auto naast hem af en moest beter aansluiten. Natuurlijk, maar kan dat niet wat vriendelijker gezegd worden? We proberen toch maar te genieten, maar al die mensen negeren valt niet mee en die denken misschien hetzelfde als wij.

Als we er doorheen zijn, enkele reis, is er een koel terrasje en we kopen frisdrank met een plak citroencake. Zo dat is de lunch, want we kwamen er gisteren achter dat het zondag was vandaag en alles dicht is. Gelukkig kon ik voor het ontbijt nog 4 verse broodjes scoren bij het stationswinkeltje. Dan moeten we dezelfde weg terug of via een wandelpad. Ton wil niet via het wandelpad want denkt dat het in de zon ligt, dus we gaan dezelfde weg terug. Als je geen foto’s meer hoeft te maken, gaat het een stuk sneller. Aan het eind is weer een koel terras en daar verwennen we onszelf met een ijsco. Dan wordt het tijd om naar Katja te gaan, de eigenaresse van onze nieuwe woning. Ze is heel aardig en haar man ook. Ze laat ons de woning zien en we vinden alles geweldig, splinternieuw weer en luxe ingericht en vooral het uitzicht is fenomenaal,overal bergen om je heen en zelfs een waterval.

Dat gaat wel weer lukken hier.

26-06-2023 Brienzer Rothorn

Allereerst heerlijk geslapen vannacht in onze redelijk koele slaapkamer met zelfs een kersenpitkussen in bed. Goed voor de nek zegt Katja. Wij zijn de beroerdste niet en we proberen dat vannacht wel even uit. Ach niet verkeerd, maar ook weer niet direct een ei van Columbus. Ik ben zoals gewoonlijk om 7 uur present en besluit tegen 8en naar de bakker en de COOP te rijden.

Ik ben zo in Brienz, maar dan? Bij de eerste rotonde zegt Google dat ik er ben. Nergens geen COOP te zien. Ik besluit linksaf te slaan en kom dan wel bij de bakker uit. Dan maar eerst broodjes halen, mmmmmm,wat een lekker bakkertje. Ik geef weer duidelijk het adres in, maar wordt bij dezelfde rotonde richting huis gestuurd en daarna rechts, rechts,rechts en dan kom ik weer bij de rotonde uit, ik besluit gewoon rechtsaf te gaan, daar ben ik nog niet geweest en ja hoor daar is de COOP. Voor de winkel rechtsaf is een parkeerdek. Maar midden op dat kleine eenbaansweggetje naar boven staat een graafmachine midden op de weg, wat nu? Ik zie nog één uitwijkmogelijkheid en dat is een donkere parkeergarage in. Dat doe ik dan maar en ik loop naar boven. Ik krijg wel visioenen dat die graafmachine straks de ingang van de parkeergarage blokkeert en ik daar vastzit. Dus ik doe niet heel erg op mijn gemak boodschappen. Gelukkig is dat ding verdwenen. Maar ik moet wel tegen het verkeer in terug een stukje, want de weg is echt geblokkeerd verderop. Het is maar een klein stukje en een aardige man gaat voor me op de uitkijk staan en wenkt als de hoofdweg vrij is.

Dat was al even zweten op de vroege ochtend.

We besluiten de stoomtrein te nemen naar de Brienzer Rothorn. Op aanraden van Katja nemen we de bus. De bushalte is hier op 50 meter vandaan en ze rijden stipt op tijd. Maar ik zou ik niet zijn, als ik daar niet al 10 minuten van te voren stond, terwijl Ton daarover moppert.

De Rothorn is een berg van 2350 meter hoog en wij gaan bijna tot de top met die stoomtrein. Het is natuurlijk ook weer behoorlijk toeristisch. We worden met 8 mensen in een coupé gepropt. Wij zitten in het midden dus foto’s maken is moeilijk, dat gaan we op de terugweg anders doen. Ik weet nu precies welke plek ik moet hebben.Het is wel een schitterende route, fantastisch landschap alweer. Na 1 uurtje zijn we boven. Hier kun je wel wandelen maar het is steil en lange routes. Ik ben, heel stom, drinken vergeten, dus we moeten water kopen. Voor 2 flesjes water en 2 bounty’s betaal ik 16,70, afzetterij van de eerste orde dus. 

Het uitzicht is wel oogverblindend. We zien de Jungfrau en vooral de Brienzer See is zo mooi vanaf hier. En heerlijk koel hier. Om 13.28 gaat de trein weer naar beneden, stipt op tijd. Er zijn mensen die wat later aankomen en daardoor niet meer in de trein kunnen. Kun je mooi 1 uur wachten. Op de terugweg zitten we precies op de goede plaatsen en kunnen we nog mooie beelden vangen. Op 14.30 zijn we weer terug in Brienz en de bus komt aanrijden, dus instappen en 15 minuten later zijn we thuis. Dat kleine ritje met de bus kost retour voor ons 2en 14,40. Maar omdat we een half fare card hebben de helft. Die card hebben we er nu al uit.

De rest van de middag/ avond brengen we op ons terras door en dat is ook genieten met een grote G.

27-06-2023 Lauterbrunnen

Zeer goed geslapen vannacht, maar erg vroeg wakker, om 8 uur ben ik al terug van de bakker. 

Het is gelukkig niet meer zo warm, een heerlijke temperatuur.

We besluiten naar Lauterbrunnen te gaan. Ook wel het dal van de 72 watervallen genoemd. Het dorpje ligt ingeklemd tussen  gigantische loodrechte rotswanden.

Midden in het dorpje klettert al een waterval zo’n 300 meter naar beneden. Als het waait lijkt het net een bruidssluier. 

We parkeren de auto bij het kerkje en gaan wandelen naar de Trümmelbachwatervallen. Het is heerlijk wandelweer en de omgeving is alweer fabelachtig mooi.

Deze watervallen horen bij één van die 72 die Lauterbrunnen rijk is. Je hoort een hoop gebulder en geruis uit die berg komen. Ik las dat er 20000 liter water per seconde afgevoerd wordt. Allemaal water van de hoge bergen eromheen. Daar kun je je niets bij voorstellen. Ook kunnen er stenen mee naar beneden komen. Er zijn 10 uitkijkpunten. Wij nemen de lift die dwars door de berg steil naar boven gaat. Dan beginnen we mooi boven en zakken we zo af naar beneden. Sommige stukken zijn echt ijskoud. Ik vond het erg indrukwekkend om dit natuurgeweld te bekijken. Schijnbaar zijn dit de enige onderaards toegankelijke watervallen ter wereld, dus we hebben iets unieks gezien. Op de terugweg eten we onze broodjes op. Thuis wil ik altijd lekker lunchen bij een restaurant, maar hier vind ik het veel fijner om ergens in de natuur ons broodje op te eten. De zon is regelmatig weg, er staat een heerlijk fris windje en dat is verademing na de 30 graden van de afgelopen dagen.

We lopen nog even door het dorpje, dat volgens mij voor 99% uit toerisme bestaat.

Daarna rijden we via de andere kant van de Brienzer See naar ons huisje. Een veel mooiere weg als de snelweg. Wat is dat meer toch een plaatje.

28-06-2023 Kandersteg en Oeschinensee

Wat ook nog hoog op mijn lijstje staat: de Oeschinensee. Op de plaatjes prachtig maar of het in het echt ook zo is, we gaan het meemaken vandaag.

Het weer is nog niet echt zonnig als we wegrijden dus dat kan invloed hebben op de prachtige kleur van het meer.

Het is een uurtje rijden naar Kandersteg, dus dat is goed te doen.

Als we daar aangekomen zijn, missen we kennelijk een afslag. We parkeren nog niets vermoedend de auto en betalen 8 franc voor een dagkaart. Als we teruglopen en de kabelbaan zien, merken we dat we de auto veel dichterbij hadden kunnen parkeren, dus een extra wandeling heen en terug vandaag. De Oeschinensee staat bekend als een erg drukke bezienswaardigheid, maar dat is dan ons geluk. Het is nog niet zonnig, dus er zijn weinig mensen . Heerlijk. We stappen zo in de gondel naar boven, geen wachttijd. De Gondel komt niet direct bij het meer aan. Je moet nog een wandeling van 20 a 25 minuten maken, afhankelijk welke route je neemt. Wij nemen de iets langere want daar is nog een viewpoint. Het is niet bepaald een straf om hier te lopen, het is een geweldig landschap. Dan komen we bij het blauwe/ groene meer. Het ligt eigenlijk in een kom, door allerlei, meer dan 3500 meter hoge reuzen, omgeven. Het is ontstaan doordat er enorme stukken van de Doldenhorn-berg afgebroken zijn. (Duizenden jaren terug) Het staat op de Unesco lijst van werelderfgoed. Het is 60 meter diep, maar vlak na de winter kan het wel 75 meter diep zijn als al het smeltwater afgevoerd wordt.

Het is schitterend ondanks dat de zon maar niet door wil komen. Voor de foto’s jammer, voor ons niet, wij vinden de temperatuur heerlijk zo. Er zijn nog mensen die een duik nemen, lijkt mij ijs en ijskoud, maar ieder zijn ding. 

We kunnen er niet omheen lopen, tenminste wij zien geen pad.

De terugweg naar de kabelbaan is al flink klimmen het eerste gedeelte, maar prima te doen. Voor mensen die niet willen of kunnen lopen, rijdt er een elektrisch karretje op en neer, uiteraard niet gratis.  Als we boven zijn……gaat de zon uitbundig schijnen, wel heb je ooit.

We eten een peperduur ijsje met een droomuitzicht van heb ik jou daar.

Dan dalen we weer af naar Kandersteg, een gezellig alpendorpje, van waaruit ook de autotrein vertrekt. Hier doen we nog een boodschapje en het is weer tijd om naar huis te gaan. Alweer een topdag!!

29-06-2023 wandelen naar Brienz

We blijven vandaag in de omgeving. Ik geef Ton de keuze: een wandeling op Axalp of wandelen naar Brienz vanuit hier. Het laatste lijkt hem wel een goed idee. 

Dus om half 11 lopen we aan. De eerste 600 meter zijn het zwaarst, een steil weggetje omhoog. Dan worden we wel beloond met een supermooi uitzicht over het meer en omgeving.

Vanaf nu gaat het alleen nog maar langzaam bergafwaarts. We lopen via leuke wandelpaadjes en na 45 minuten staan we aan het meer. We gaan eerst even op een bankje genieten van het uitzicht en wat drinken. Wat is het toch een prachtig meer met zijn turquoise kleur. We lopen de hele boulevard af. Op het eind vinden we een bankje in de schaduw om ons broodje op te eten.

Dan wordt het tijd om het dorpje eens een keer goed te bekijken, het dorp van de beeldhouwers. De meeste huizen in het oude gedeelte dateren uit de 18e eeuw en zijn voorzien van prachtig houtsnijwerk. In alle winkels en etalages wordt ook houtwerk aangeboden. Heel knap gemaakt. Ik ben er niet echt fan van om het in ons huis te zetten.

Tegen de tijd dat we bij de bushalte zijn, zijn we doodop en bezweet. Het is weer warm. Maar de eerste wolkjes dienen zich aan. Als we gedoucht en wel op het balkon zitten, wordt het wel erg donker en krijgen we regen en onweer.

Ons uitzicht is bijna volledig veranderd in een muur van wolken.

Maar we klagen niet natuurlijk want we hebben al zoveel prachtige dagen gehad inclusief tot vandaag 16 uur.

30-06-2023 Ballenberg

Vandaag geen mooie uitzichten maar grijze laaghangende bewolking.

Het is nu 10 uur en we zitten toch buiten koffie te drinken, wel met een vestje, het is heerlijk zacht.

Aangezien er toch de nodige regen verwacht wordt, en we hier niet de hele dag willen zitten, nemen we een aantal opties door.

Het wordt het openluchtmuseum Ballenberg, hier 2 minuten vandaan. Het krijgt hele goede recensies, dus we proberen het gewoon.

Het bevindt zich op een enorm terrein tussen de bossen. Het is verdeeld in de regionen van Zwitserland. Er staan 100 originele gebouwen uit alle delen van het land.Je kunt enorme villa’s bekijken, maar ook boerderijen en armetierige alpenhuisjes. Af en toe moet je flink klimmen om in de volgende sector te komen. Er lopen ook overal kippen rond, wat een leven hebben die. Er is trouwens amperaan een druppel gevallen tijdens ons bezoek en die regenjas plakt aan je lijf.

Ook aan de picknickende gast is ruimschoots gedacht, overal picknicktafels, zelfs diverse overdekte mogelijkheden. Er zijn ook verscheidene restaurants. 

Kortom, geen spectaculair maar wel een leuk uitstapje op een wat mindere dag qua weer.

Na een uur of 4 slenteren, willen mijn benen echt niet meer. Gelukkig is de parkeertijd bijna op. 

Thuis wacht ons een heerlijk aardbeienvlaaitje van de bakker en een glas fris.

Hopelijk schijnt morgen het zonnetje weer wat meer, toch iets gezelliger.

 1-7-2023 Bern

Onze laatste dag alweer. Het liefst ging ik nog een keer een of andere  berg op, maar de wolken zullen ons het uitzicht ontnemen. En daar zijn de tickets ook weer te duur voor

Nu heb ik van meerdere mensen gehoord dat Bern zo’n mooie stad is, staat zelfs op de Unesco lijst,dus we nemen vandaag de trein die kant op. Ook de treinkaartjes zijn niet goedkoop hier. 2 retourtickets kosten 72 euro en dat is dan voor half geld, omdat we een half fare card hebben. Normaal dus 144 euro. Wat een prijzen.

Ik moet wel zeggen het reist relaxt en alles is een ook hier weer goed geregeld. In Interlaken- Ost stappen we uit en 5 stappen verder staat de trein naar Bern. En die staat al klaar voor ons. Na een totaal reis van 1.20 komen we dan aan op het hauptbahnhof, midden in het centrum. Als we vooruit kijken zien we grote wegen en moderne gebouwen. Daar moeten we niet naar toe dus. De andere kant op dan maar, ja raak. We lopen zo het prachtige oude autovrije centrum in. Er rijden overigens wel bussen.

Ik weet niet meer precies de namen van de straten waar we gelopen hebben, maar de gebouwen bewonderend en wel besluiten we ergens te gaan lunchen. We zien een gezellig terrasje in de Gerechtigkeitgasse en ploffen neer. De prijzen vallen mee maar het eten blijkt later navenant. Het smaakt redelijk maar dan heb je het ook gehad. We lopen naar de Nydeggbrücke, een oude brug over de Aare, vanwaar je mooi uitzicht hebt over de oude stad. Via een ander straatje lopen we weer terug en onder wordt overal muziek gemaakt, we bekijken nog een ambachtsmarktje, waar mensen zelfgemaakte sierraden, kleding, houtsnijwerken en noem maar op,verkopen.

Leuk om even te kijken, maar kopen doen we niets, ook allemaal erg prijzig. Een leuk rompertje voor Anna: 40 euro. Dat is toch echt iets teveel.

We eten nog een heerlijk softijsje en voor je het weet is de middag alweer om en staan we weer te wachten op de trein terug. Dit keer hebben we wel te maken met een kleine vertraging, waardoor we ook onze aansluiting in Interlaken missen.

Het was een prachtige stad en toen Ton vroeg: doe je dit nu het liefst of een berg op, zei ik zonder na te denken, toch liever een berg op. Maar daar was het weer nu eenmaal niet na. Heerlijke temperatuur maar teveel wolken.

Vanavond wat inpakken en morgen na het ontbijt zijn we weg hier, snik snik.