We hebben weer een nieuw excuus gevonden om nog een keer op stedentrip te gaan dit jaar. Sinds we vorig jaar Dresden bezochten met de auto en dat weekend zeer geslaagd was, gaan we hetzelfde dit jaar in Berlijn proberen. Een keer per jaar lekker weer eens weekendje met de auto weg. Hopelijk is de rit iets rustiger als vorig jaar. We leren nog steeds van al onze reizen. Dit jaar gaan we als het mooi weer is, fietsen huren. Vooral ook omdat in Berlijn alles redelijk ver uit elkaar blijkt te liggen. We hebben een apartement met 2 slaapkamers en balkon gevonden in het centrum van Berlijn: Voltaire apartments.
12 Augustus.
Om 8 uur zijn Wouter en Monica bij ons en wij staan al vertrekklaar, zodat we vrijwel meteen weg kunnen rijden. Dag Tim, pas goed op het huis en jezelf en tot maandagavond. De reis verloopt zonder enige problemen totdat…….we bij Berlijn zijn. Het verkeer staat muur en muurvast op de rondweg en we zijn nog eens 1,5 uur kwijt om vanaf de ring bij het appartement te komen, terwijl dat maar 15 km is of zo. De eigenaresse staat al te wachten en leidt ons meteen naar de parkeergarage alwaar we voor 10 euro per nacht de auto kunnen stallen. Dat kost volgens haar op straat minstens 25 euro. Het appartement is super. Wij zijn de 4e bewoners van het spiksplinternieuwe appartement.Ruime woonkamer met een mooiere tv als thuis. 2 grote slaapkamers met ieder een eigen tv en een bed waar je U tegen zegt, zo’n dikke matrassen waar je helemaal in wegzakt, badkamer, grote keuken en ruim balkon met loungeset. Jammer dat we Berlijn nog moeten bekijken, haha. Eerst maar eens even bijkomen van de reis met wat drinken. Er staat een doosje merci, een fles rode wijn, een fles water, een pak melk en 4 appels voor ons klaar. Gastvrije ontvangst door een zeer aardige dame.
Na de verfrissing wordt het dan toch etenstijd en tijd voor Berlijn. We zitten op een steenworp van Alexanderplatz. Dus daar beginnen we maar. Een groot levendig plein met moderne gebouwen en waar ook van alles gebeurd. Straatsartiesten proberen een centje bij te verdienen, er is een marktje, er wordt zelfs abgeseild vanaf een enorme glazen flat en dan natuurlijk in het centrum van alles de enorm hoge en vermaarde Tv toren. Je kunt naar boven en van daaruit Berlijn bekijken, maar dat bewaren we even voor later. Eerst maar eens een eettentje zoeken. Onder de tv toren zit Mio met genoeg appetijtelijks voor ons op de kaart. Wij bestellen echte Berlijnse curryworst met pommes frites en Monica een Mio-salade. Even later komen de curryworsten, maar de salade van Monica, is toch een meer een pasta. We proeven ervan en ja hoor.Ondertussen valt het met bakken uit de hemel en de obers hebben het drukker met het veilig stellen van hun kussens als met de klanten. Als we dan eindelijk een ober te pakken hebben, vertelt hij dat hij 2 gerechten verwisseld heeft. Een vrouw heeft Monica’s salada en vindt hem wel lekker. De vraag is nu of Monica de gnocchi niet op wil eten, nee dus!! Ze heeft immers salade besteld. Als wij ons eten op hebben, krijgt Monica dan eindelijk de langverwachte salade. Hier gaan we morgen dus niet meer. Gelukkig zaten we daar prima op dat overdekte terrasje bij de terrasverwarming, en hebben we de hoosbui zo mooi ontweken. Via het Alexa shoppingcenter lopen we terug. Een enorme mall waar je ogen uitkijkt, allemaal spiksplinternieuw. Op google maps was dit nog een braakliggend terrein. Rond half 9 zijn we weer bij het appartement. Tijd voor een filmpje en daarna snel uitgeput het bedje in.
13 Augustus
Om 7 uur gaat mijn biologische wekker alweer af. Ik probeer niemand wakker te maken en glip de woonkamer in. Ton is ook zo wakker en om 8 uur sta ik al voor het Alexa shoppingcenter om de Edeka supermarkt te plunderen. Met een tas vol broodjes, kaas, nutella, ham, enfin alle ingredienten voor een lekker ontbijtje zitten in mijn grote tas. Ik kook de eitjes, zet koffie en we kunnen buiten op het terras ontbijten. Het is lekker weer.
Gisteren kwamen we met de tank ver in de reserve hier aan en die willen we eigenlijk zo snel mogelijk vullen. We zoeken de dichtsbijzijnde tank op internet en terwijl wij al gaan tanken, komen de jongelui pas zo’n beetje uit bed. Tegen de tijd dat wij terug zijn, hebben ook zij ontbeten en kunnen we op pad.
We lopen naar de Spree, de rivier die midden door Berlijn stroomt. Overal kun je de rondvaartboot nemen, misschien morgen als we moe zijn. Ons eerste doel van vandaag is het Nikolaiviertel, een charmant wijkje met in het de midden de Nikolaikirche en dan te bedenken dat Hitler deze wijk destijds onder water wilde laten lopen, omdat het niet aan het beeld voldeed, wat hij van een hoofdstad had.
We lopen over de Mühlendambrücke naar de overzijde van de Spree. Vanaf de brug hebben we een mooie blik op de statige Berliner Dom. Dan komen we bij de Schlossplatz, dat helaas helemaal opengebroken is. Dus we lopen door de Werderschermarkt en Französische Strasse naar een van de mooiste pleinen van Berlijn: de Gendarmenmarkt. dat gebouwd is naar een voorbeeld van de Piazza del Popolo in Rome. Aan de ene zijde van het mooie plein de Französische Dom en aan de andere zijde zijn tegenhanger de Deutsche dom. Er tussenin praalt het prachtige Konzerthaus.Tijd voor koffie. Terwijl wij op een terrasje van de capuccino en het plein genieten, beklimt Wouter de toren van de Französische kirche om voor ons foto’s te maken van het uitzicht. Ton geeft hem ook de filmcamera mee.Op deze toeristentrekker betalen we minder dan 9 euro voor 4 consumpties, valt niet echt tegen!!
Ik begin Berlijn leuk te vinden. Gisteren op Alexanderplatz dacht ik even: is dit nu alles? Nu lees ik ook in mijn boekje dat de bouwkundige schoonheid daar ook ver te zoeken is. Wel levendig maar niet mooi.
Als Wouter weer beneden is, staat er al een glas cola voor hem klaar. Daarna kuieren we weer verder. Nu we toch in de buurt zijn, doen we ook maar gelijk even de Brandenburger Tor. Zo rustig als het was in de rest van de stad, zo druk is het hier. Later horen we waarom. Er is een herdenking. Het is 50 jaar geleden dat men met de bouw van de muur begonnen is, de vlaggen hangen daarom ook halfstok. Ton is 27 jaar geleden in Berlijn en herinnert zich nog dat hier Oost Berlijn begon. Wij hebben vanochtend in het gebied gelopen dat vroeger achter de muur lag. Achter de Brandenburger Tor begint het enorme park: Tiergarten. Hier gaan we nu niet naar toe. Wel lopen we nog even naar de Reichstag, ook weer een enorm groot en schitterend gebouw, met een grote glazen koepel, waar we allemaal mensen in zien lopen. Ik herinner me dat iemand zei dat je van daaruit ook een mooi uitzicht over Berlijn hebt, dus daar wil ik ook wel in. Ik vraag het aan de info balie. Het antwoord is duidelijk: we moeten ons via internet aanmelden en dan kunnen we er over 2 dagen in. Ik zeg tegen de man dat we dan alweer thuis zijn. Dan heb je pech zegt hij. Duidelijke taal.
Via “Unter den Linden”(letterlijk en figuurlijk) lopen we langzaam terug naar de Voltairestrasse. Unter den Linden, is een heerlijke straat om lekker doorheen te slenteren, beetje te winkelen, mooie gebouwen bewonderen zoals de prachtige universiteitsgebouwen, we passeren ook de Dom weer en in de Lustgarten voor de Dom is het een drukte van belang op het gras met Berlijners die aan het picknicken zijn of zomaar in het gras liggen. We steken de Liebknecht-brücke over, lopen dwars door een park tegen het Rote Rathaus aan. Doodmoe zijn we dan binnen een paar minuten bij het appartement. Schoenen uit, douchen en even op het terras wat fris drinken en bijkomen met de beentjes op de bank. Wouter en Monica worden naar Alexa gestuurd (hoe makkelijk, een shoppingmall in de achtertuin) om wat voor de late lunch te halen en komen terug met een lekker stuk streuselvlaai met himbeeren. Ondertussen heb ik de kaart alweer op mijn schoot om te kijken waar we straks heen kunnen. Het is zo groot en er is zoveel te zien, dat ik nu al weet dat we nog een keer terug moeten komen.
Rond 5 uur is het dan weer zo ver. We willen eerst met een snelle lift naar boven in de Tv-toren, maar als we de ticketoffice gevonden hebben, blijkt al gauw dat er meer mensen zijn die dat willen en de wachttijd is minstens 1,5 uur, ja daag. Ik heb een ander idee, een klein stukje verder staat het enorme Park Inn Hotel met meer dan 1000 kamers, die ook een panoramaterras hebben. Weliswaar niet zo hoog als de TV toren, maar ook niet zo duur en het uitzicht is er ook mooi. We kunnen daar tevens een blik werpen op de elastiekspringers, die heel stoer van het hoge hotel afspringen hangend aan wat elastiekjes. Zij liever als ik!!
Daarna lopen we naar de Häckesche Markt, een gezellig marktje en een mooi station zijn hier te bewonderen. We lopen nog een stukje door in de hoop de Häckesche hofe te vinden, maar dat is niet gelukt. We komen we weer aan de Spree terecht. Een heerlijk grasveld aan het water met allemaal cafeetjes en ligstoelen. We gaan hier even zitten en opeens zijn er 2 dubbele ligstoelen vrij. Met onze drankjes strijken we hier neer. Op de achtergrond een trompetist, op de voorgrond de Berliner Dom en het museumeiland met zijn musea in prachtige gebouwen, het museumeiland staat overigens op de Unesco lijst. Heel apart sfeertje om daar te liggen/zitten , maar wel genieten. Na 1 klein uurtje vervolgen we onze route langs de Spree en hebben we toch een beetje honger gekregen. Pal tegenover de Berliner Dom is een wrap-restaurant, net genoeg voor een beetje honger. We strijken er neer, wat een uniek plekje zo. De wrap smaakt heerlijk en daarna wandelen we weer naar het appartement via Alexanderplatz.
Na een mooie maar zeer vermoeiende dag, liggen we er vroeg in vandaag.
14 augustus 2011
Ook vandaag is het weer droog, maar wel erg warm. ’s morgens bewolkt, ’s middags zonnig. Omdat onze beentjes nu al erg vermoeid beginnen te raken, en ik de rest nog steeds niet kan overtuigen om lekker te gaan fietsen, kopen we een dagkaart voor de metro. We lopen naar het dichtsbijzijnde metrostation en dat kan zijn Alexanderplatz of Jannowitz Brücke. Ik denk dat de laatste iets dichterbij is, foute keuze!!! Ten eerste vergeet ik mijn boekje waar de metrolijnen instaan en op het station worden we niet veel wijzer, weinig info, dus Wouter snelt terug naar het appartement om mijn boekje en map te halen. Ondertussen lopen er allerlei vage figuren om ons heen om euro’s te schooien en zit er een zielig iemand naast ons cocaine te snuiven voor onze neus, met in zijn andere hand een fles sterke drank. Ik wil hier zo snel mogelijk weg, hadden we toch maar voor Alexanderplatz gekozen. Gelukkig is Wouter snel terug en de S of U bahn komt ook meteen. Ik weet nu nog steeds niet het verschil tussen de S en U-bahn. Een kwartiertje later staan we voor de East Side Gallery, de langste openlucht gallerij ter wereld. Kunstenaars uit de hele wereld hebben hier op een overgebleven stuk muur hun best gedaan. In 1990 gingen hier 118 kunstenaars uit 21 landen aan het werk .Het is indrukwekkend. Ook de muur an sich. Het idee dat hier nog geen 25 jaar geleden gewoon een muur door de stad liep,waanzin!! We bekijken ook nog even de Oberbaumbrücke en lopen dan weer naar het station voor het volgende doel van vandaag: Checkpoint Charley. Echt veel stelt het niet voor, dat oude wachthuisje, maar het verhaal erachter maakt het indrukwekkend. Er is ook een museum, zoals er hier trouwens honderden zijn, daar alleen al kun je weken mee zoet zijn. Op de weg zie je aan de bestrating waar de muur gestaan heeft. Het wordt tijd voor koffie en die drinken we, heel toepasselijk, in de Mauerstrasse. Van daaruit kunnen we makkelijk naar de Potsdammer Platz lopen, pikken we die ook even mee. De Potsdammer Platz is een hypermodern plein met het grote Sony Center als centraal punt.Het is na de oorlog jarenlang een braakliggend terrein geweest, maar nu heeft het weer flair, met een high tech marktplein. Leuk om te gezien te hebben. We lopen langs het chique Ritz Carlton hotel, de auto’s alleen al, die voor de deur geparkeerd staan. Piccolo’s die als knipmessen buigen voor de gast. Helemaal niets voor ons, maar even blieken is wel leuk.Dan eten we een broodje bij Subway, helemaal geweldig volgens onze zoon, maar het gaat ons allemaal te snel. We moeten het liefst binnen een paar seconden, kiezen welk brood we willen, hoe groot we het willen, willen we warm of koud, wat willen we erop allemaal, en willen we nadat het verwarmd is salade erop, zoja welke, daarna moeten we nog saus kiezen uit 8 soorten en wel snel een beetje want we willen door. Ik zeg in het Nederlands tegen Ton, dat ik er helemaal niets van snap. Een Nederlandse naast me beaamt dat zei er hetzelfde over denkt en zei ziet er nog heel wat jonger uit als wij.
Dan wil ik natuurlijk nog het beroemde Holocaust monument aanschouwen: 2711 grijze betonblokken van verschillende hoogten, heel apart. Je kunt er tussen doorlopen en het is dan de bedoeling dat je je net zo verloren gaat voelen, als destijds al de slachtoffers van de Nazi vervolging. En ik moet zeggen, het doet wel iets met je.In het midden loopt het naar beneden af en ben je nergens meer te vinden in het labyrint van de grijze blokken.
Daarna zijn we wel weer zo moe, dat we even terug willen naar het appartment. Ik heb heel hard een douche nodig, want het is zweterig weer. Nu zit ik weer helemaal fris aan het reisverslag te werken op het balkon.
Even later begint het te regenen, gelukkig dat we net binnen zijn. Rond 6 uur is het weer droog en gaan we weer vrolijk de U-bahn in richting Kurfürstendamm. Nog even naar de Gedächtniskirche kijken en dan ook maar gelijk de K’damm.Het weer is omgeslagen, als we daar uitstappen, ook weer regen en waar is die Gedächteniskirche nu? Er gaat een lichtje branden als ik een gebouw zie dat ingepakt lijkt te zijn, en ja hoor het is de kerk: renovatie van 2010 tot 2012. Geen stukje kerk meer te zien, helemaal ingepakt dat ding. Dan daar maar een foto van, ook uniek over een paar jaar. Dan wandelen maar even over de K’damm. Gewoon een grote brede winkelstraat. Bismarck wilde tijdens de aanleg in 1897 de Parijse boulevards overtroeven. Schijnbaar is dit het populairste winkelgebied van Berlijn. Het kan ons niet echt bekoren, maar we zijn hier nu ook niet om te winkelen. Echte eettentjes zitten er ook niet en het wordt maar later. We besluiten eerst met de U bahn terug te gaan naar Alexanderplatz en daar aangekomen, valt het er weer met bakken uit. We beginnen en eindigen het weekend op
Alexanderplatz met hevige regen, maar tussendoor hebben we 2 prachtige dagen gehad.We doen we het met een snelle hap vanavond, want we hebben geen van beiden zin meer om uitgebreid te tafelen en de jongelui zijn ergens anders heen vanavond.
15 augustus
Om 7 uur wakker, maar ik heb nog totaal geen zin om voor de laatste keer uit dit heerlijke bed te komen. Om half 8 moet het toch echt. Om 8 uur broodjes halen, Wouter en Monica gaan nog even een laatste souvenirtje kopen na het ontbijt en Ton zet alvast wat tassen in de auto. Kopje koffie drinken buiten en om 10 uur staat Annette mooi op tijd voor de deur om de sleutel in ontvangst te nemen. We rijden rond 10.20 weg en om 16.50 staan we hier voor de voordeur, 6,5 uur gereden met onderweg nog 2 x stoppen om wat te eten en gebruik te maken van de schone Duitse autobahn toiletten. Het kost wel 70 cent, maar ze zijn wel superschoon. Mocht je daarna nog koffie gaan drinken, dan krijg je met het wc kaartje weer 50 cent korting, goede regeling.
Dat was Berlijn dan weer, een indrukwekkende stad, waar we nog lang niet uitgekeken zijn.