In mei hebben we een leuk huisje geboekt aan een viswater in een mooie fietsomgeving. Hopelijk in 2025 meer geluk met het weer.

16 mei Eindhoven- de Tolplas

Aan het weer zal het niet liggen deze keer. De voorspellingen zijn super.

Redelijk op tijd is de auto al bepakt en gezakt. Nog even de fietsen erop.

Helaas stuiten we hier op enkele strubbelingen. Onze nieuwe auto blijkt een 13 Pools aansluiting te hebben en het fietsenrek een 7 Pools, shit wat nu? 

Gelukkig weet Ton dat er een verloopstekker bestaat. Ik google ondertussen de dichtstbijzijnde automaterialen dealer en we stappen in mijn fiatje om er ijlings heen te rijden. Het is maar een kleine afstand en de verkoper maakt ons ook heel blij door de betreffende stekker te voorschijn te toveren. We scheuren weer naar huis en de stekker wordt geïnstalleerd. 

Nu lopen we tegen een ander probleem aan: onze achterklep gaat automatisch open als je er achter gaat staan, heel handig, maar niet als er een fietsenrek op zit, waar de achterklep tegen aanbutst. Het Kia handboek wordt geïnspecteerd en zo wordt ook dit probleem geëlimineerd. We kunnen eindelijk vertrekken met enige vertraging.

De reis loopt voorspoedig en om 12.20 komen we aan op het park. We ontvangen de sleutel ook supersnel en de verrassing is groot als we het mooie uitzicht over het meer  mogen aanschouwen. Snel de auto leeghalen en broodjes eten op het terras.

Oh dat is een beetje winderig en er moet een vest aan te pas komen. Achter de heg is het warm, maar dan mis je de view. We hebben een grote brede achtertuin en zitten volledig privé door de hoge beukenhagen aan twee kanten.

Vandaag wordt er nog niet veel ondernomen, op een wandeling over het park na, maar dat kost ons maar 11 minuten.

We hopen dat de wind tegen de avond gaat liggen, maar hij neemt alleen maar toe.

Het is daardoor ook fris en ik blijf lekker binnen.

Gelukkig zit er Netflix op de tv. 

17 mei Fietsen naar de Sallandse Heuvelrug

De bedden zijn goedgekeurd, we hebben heerlijk geslapen.

Vanochtend ziet het er super zonnig uit en de wind is ook gaan liggen.

Ik besluit op de fiets naar Daarle te gaan om broodjes te halen bij een kleine buurtwinkel. Die zijn nog lekker warm en smaken heerlijk. Verder is het assortiment minimaal en peperduur dus morgen rijd ik toch maar naar Wierden.

Na het ontbijt loop ik naar de receptie want de wastafel loopt niet door. Dat wordt weer de flater van de week als de monteur komt. De afsluitbare plug zat gewoon dicht. Natuurlijk hebben we dat wel geprobeerd, maar om hem los te krijgen moet je hem juist eerst vaster naar beneden drukken. Zo slim waren wij niet.

Dan gaan we een lekkere fietstocht maken. We zien al snel een flinke ooievaarsfamilie.

Via Hoge Hexel en Hulsen komen we in Nijverdal en daar begint Nationaal Park Sallandse Heuvelrug, waar we gedeeltelijk doorheen fietsen. Eerlijk gezegd zie ik niet het verschil tussen het fietspad in een willekeurig bos en dit park. Maar misschien hebben we nog wat gemist, we gaan ook nog een keer fietsen in een ander gedeelte. In Hellendoorn lunchen we bij Noabers in het centrum .

Onze fantastische Beeline Velo fietsnavigatie leidt  ons probleemloos door de route, alleen bij Hellendoorn worden we even met een kluitje het riet ingestuurd. Waar we rechtsaf moeten is geen weg, foutje. We bedenken zelf een andere weg die weer op de route uitkomt, voor de rest werkt het perfect.

op het terras is het een ware kraamkamer van kleine meerkoetjes, vers uit het ei, zo lief

Daar gaat moeders met haar 4 babies

Na het eten maken we nog een rondje park, en dat blijkt toch iets langer te zijn als Ton mij gisteren wijsmaakte.

18 mei fietsen naar de Vecht en Reggestreek

Om 9 uur zitten we al te genieten met een stoeltje en een kop koffie op de vlonder. Wat is dit toch een prachtig plekje. Jammer genoeg voor Ton is er geen vis te bekennen, anders kreeg het een 10. 

Om 11 uur stappen we weer op de fiets richting het Noorden. 

Via Daarle en brinkdorp Den Ham fietsen we richting Ommen. Eigenlijk simpelweg 15 km de weg volgen. Dan zijn we in het natuurgebied inmiddels, het is een bosrijke omgeving. Van de rivieren zien we eigenlijk nagenoeg niets jammergenoeg. Wel komen we langs de zandverstuiving, heel toepasselijk, de Sahara genaamd. Hier stoppen we even en wandelen we een stukje. Dat valt niet mee in het rulle witte zand. Opvallend zijn de vele fotosessies die hier plaatsvinden. Ik zie hoogzwangere buiken, verliefde stelletjes, familiesessies. We fietsen verder en zoeken naarstig naar een terrasje, maar die zijn spaarzaam hier. In Marienberg hebben we eindelijk beet, restaurant Mainbarg ziet er prima uit . We lunchen niet, maar nemen wel een cappuccino met iets lekkers.

Het aantal fietsers in deze regio valt reuze mee, maar dat geldt niet voor de motorrijders. Enorme groepen scheuren voorbij. En af en toe wat wielrenners, ik word nog bijna van mijn fiets gereden, scheelde maar een haar. Je moet 100% op blijven letten.

Na een redelijk bewolkte middag, breekt de zon weer door als we op onze vlonder zitten, lekker genieten dus.

Vanavond gaan we uit eten in het restaurant op het park.

Een gezellig restaurant, meer een donkerbruin café. Wij worden als enige in een andere gezellig zaal gezet. Maar dan gaat daar de muziek aan, Arabische muziek en de boxen gaan behoorlijk open. De eigenaresse komt zich verontschuldigen, er is een oosters communiefeest gaande. We kunnen nog in een hoekje in het café en dat accepteren we maar al te graag. Het eten is heerlijk, personeel erg aardig, dus een goede keuze.

19 mei 2025 Regge en Lemerenberg

De plas is onzichtbaar als ik de gordijnen open. Dichte mist vertroebeld ons uitzicht. Gelukkig is dat maar van korte duur.

Ik rijd al vroeg naar Wierden voor de broodjes en boodschappen.

Na een paar uurtjes genieten op het terras, moet ik de volgende fietstocht alweer verzonnen hebben.

Ik zet dit keer een knooppuntroute uit van pakweg 50 km. Via een parkachtig landschap met prachtige boerderijen fietsen we richting de Regge. Dit keer fietsen we wel met de kronkelende rivier mee en hij is prachtig, zeker met het zonnige weer dat wij treffen. Als de helft van de route er ongeveer opzit, zie ik toevallig een leuk terrasje: Reggetaria Omm&nabij. Een eenvoudig houten huisje maar ze hebben precies waar wij zin in hebben: een tonijn panini. En we zijn toe aan een rustmoment.

Daarna fietsen we een prachtig natuurgebied in: Lemerenberg. Een heel mooi fietspad leidt ons dwars door het natuurgebied. Via Lemele en langs het kanaal rijden we richting Tolplas, waar we redelijk uitgeput aankomen.

Dit was wel de mooiste fietstocht tot nu toe.

Had ik al verteld dat we hier midden in de kraamkamer zitten? Moeder meerkoet is druk in de weer om eten voor haar kleintjes die net uit het ei zijn te zoeken. Gisteren heeft de familie zwaan 6 schattige zwaantjes gekregen en moeder zwom vanochtend vroeg al zo trots al een pauw de plas rond met haar kroost.

Vanmiddag troffen we de familie eend in de tuin aan met misschien wel 10 donzige eendjes achter hen aan. 

Maar er zijn ook gevechten. De meerkoet is de baas hier. Komt er een eend in de buurt, dan wordt die onmiddellijk achter na gezeten en opgejaagd. Die eend weet dan niet hoe snel hij weg moet komen.

Zo vermaken wij ons  dus als we langs de waterkant zitten. Kostelijke shows, helemaal gratis!

We koken vanavond weer eens zelf, daarna nog even lekker buiten zitten en alvast een route bedenken voor morgen. Ik ben er maar druk mee.

20 mei 2025 Ootmarsum

Vandaag weer een zonovergoten dag. Wat boffen we toch met het weer.

Ik wil al tijden een bezoekje brengen aan Ootmarsum, lijkt me een gezellig plaatsje en nu zitten we redelijk in de buurt, alleen is het iets te ver om te fietsen.

Dus gaan de fietsen op de auto en rijden we naar een grote parkeerplaats aan de rand van het centrum, waar de auto de hele dag gratis mag staan, wat een service.

We fietsen vanaf hier zo de natuur in, bij de parkeerplaats staat ons knooppunt al aangegeven.  Wat een prachtige omgeving en zeer afwisselend. Een beetje golvend ook, soms gaan we met een enorme snelheid naar beneden. Op gegeven moment fietsen we zelfs in Duitsland. Als we stoppen bij een terrasje langs de weg, zie ik met een schuin oog ook een bordje: watermolen Bels. Dat lijkt me veel leuker als een terrasje aan de weg, dus we fietsen nog even door. De fietsroute komt er zelfs langs. Wat een heerlijke lokatie, een grote bloementuin met allerlei leuke hoekjes en prieeltjes midden tussen de grote bomen en uiteraard bij de watermolen. 

Ik heb de hele week al zin in een pannenkoek en laat ze die nu hier in alle soorten en maten hebben. Je moet wel even geduld hebben want het is reuze druk, maar wij zitten hier heerlijk en hebben alle tijd. De pannenkoek met verse aardbeien smaakt heerlijk, Ton gaat voor een hartige en die smult hem ook met smaak op.

Dan fietsen we weer verder. Onze mooie route eindigt in het centrum van Ootmarsum. Een waar kunstenaarsdorpje en  ook nog heel knus. Ik zie diverse prachtige kunststukken, maar de prijs weerhoudt me iets mee te nemen.

Na het stadje bekeken te hebben, is het een kwestie van 600 meter door het centrum fietsen naar de parkeerplaats, maar Ton heeft een ander “reuzegoed “ idee. Hij heeft bordjes gezien(voor automobilisten) die ook naar de parkeerplaats verwijzen. Achteraf bleek dat met een enorme lus om Ootmarsum heen te gaan  en 5 km verder komen we dan bij de parkeerplaats aan. 

Bij het huisje in de tuin is het ook weer heerlijk. Ton heeft de moed opgegeven nog een vis te vangen, waardeloos. Als je dit park aanbiedt als visvakantie, zorg dan ook dat er vis in de plas zit. Het ligt niet aan Ton want alles reviews zijn zeer negatief als het over de visvangst gaat. Het water is kraakhelder, maar we zien nog niet een klein visje langs zwemmen. Gelukkig maakt de plek het gedeeltelijk goed.

21 mei Fietsen in de wind

Het weer is vandaag ietsje minder. Wel zonnig maar weer die frisse harde wind van dag 1 . 

Buiten zitten is echt te fris.

We gaan wel fietsen en hopen dat dat meevalt. Naar hetzelfde gebied als zondag maar dan een voor 80% andere route.

Het eerste stuk is door de polder en dat is niet prettig fietsen. Als we eenmaal in het natuurgebied zijn, merk je weinig meer van de wind. We komen helaas ook geen café/restaurant tegen. Gelukkig kan ik nog een paar echte Twentse koeken scoren bij een bakker: Kozakken genaamd. Die smaken erg lekker. Ton is er niet kapot van.  We eten ze weer op in de “Sahara”,maar nu een ander gedeelte. 

Als we eenmaal het natuurgebied uit zijn, worden we weer bijna van onze fiets geblazen. Klotewind. Als we bijna rond zijn, moeten we nog even door Vroomshoop heen. Nou dat wordt een ramp, we missen bordje na bordje en we moeten continue terug. Dan blijkt er weer een bordje achter een boom te staan of op een plaats waar we het niet verwachten. Uiteindelijk komen we er natuurlijk wel. Ik zeg tegen Ton: dit was mijn laatste fietstocht deze vakantie. Morgen wordt het nog 5 graden minder en meer wind. We hebben hier alles wel gezien en bijna elk fietspad gehad. Het is mooi geweest. De mooiste routes waren die van 19 en 20 mei. 

22 mei 2025 de Holterberg

Aangezien we het te fris en winderig vinden om te gaan fietsen, besluiten we te gaan wandelen op de Holterberg. Die moet je toch ook gezien hebben als je er in de buurt zit.

Google Maps stuurt ons via een landelijke route met smalle kronkelwegen naar de Holterberg. Op de parking is het nog erg rustig. 

We besluiten de oranje route te gaan lopen want die gaat langs een uitzichtspunt. 

We nemen voor de zekerheid een paraplu mee, want de luchten zijn dreigend. En ja hoor onderweg valt het er heel even kort maar hevig uit. Gelukkig is het weer droog als we bij het mooie uitzichtspunt komen. Van de wind en kou merk je hier niets, ik moet mijn jas zelfs uitdoen.Het is een prachtige route, mooi gebied hier.

Op de terugweg lunchen we bij Eetcafé de Wieger in Nijverdal. Een heel gezellig ding.

Daarna rijden we terug naar de Tolplas en pakken we onze spullen in.

Gezien de temperatuur gaan we hier de rest van de dag toch maar binnenzitten en de visvangst is ook nihil. 

Dus we gaan richting Eindhoven. Het was een heerlijke vakantie, prachtige lokatie, leuk huisje en veel gefietst. Over het vissen zeg ik niets meer.