Dag 1
Op ons gemakje rijden we aan het eind van de middag aan richting Frankrijk. Omdat we het rustig aan willen doen, hebben we een ‘logis de france’ hotelletje geboekt ergens in de Vogezen. Daar komen we rond 8 uur ’s avonds aan en nemen 4 kamers in beslag. Het is een eenvoudig hotelletje in het franse platteland. Het is warm en we zijn dorstig, dus we consumeren kennelijk meer als zij op voorraad hebben, want op gegeven moment zijn bijna alle frisdranken op en moeten we het doen met de restjes. Gelukkig is de koele witte wijn wel genoeg voorhanden. We gaan bijtijds naar bed, kunnen we morgen weer op een redelijk tijdstip vertrekken.
Dag 2
Na een Frans ontbijt met croissantjes en marmelade, rekenen we af en gaat de reis richting Alpen. We schieten goed op tot Annecy. Dat laatste kleine stukje is ellende. De tweebaans weg rond het meer is zeer druk in het hoogseizoen. Eindelijk zijn we aan de zuidkant van het meer: Doussard. We hebben 2 chaletjes geboekt op camping La Nubliere. Wij hebben een piepklein chaletje met wel alles erop en eraan. Elly en haar gezin hebben een zeer ruim chalet met 4 slaapkamers. Niet eerlijk, ik doe alle moeite en wij worden afgescheept met zo’n kleine kotje, maar ja, het zei zo. Na uitgepakt te hebben, verkennen we het terrein een beetje. Het meer is fantastisch gelegen en heeft een diep turqoise kleur. Ik denk dat we niet verkeerd gekozen hebben.
Dag 3
Vandaag gaan we naar de dichtsbijzijnde berg: Col de la Forclaz. Danny en Tim willen de berg per fiets beklimmen en wij gaan met de auto. De klim is op sommige plaatsen zeer steil en ik vraag me af of die jongens het gaan redden. Maar ja hoor, ze komen boven, de kanjers. Het uitzicht boven is weergaloos mooi. Je ziet het meer nu in zijn geheel en boven wordt er actief het parasailen en parapente beoefend en dat is natuurlijk erg leuk voor ons om naar te kijken. Als we later naar beneden rijden, fiets Tim achter ons aan, wat ik niet echt fijn vind. Ik zie dat allemaal liever niet. Op gegeven moment moeten wij een noodstop maken, omdat een tutta voor ons ineens op haar remmen staat en ja hoor, Tim schampt onze auto, een diepe kras ontsiert de zijkant. Hartstikke balen ,maar niet het moment om ons druk over te maken, het is tenslotte vakantie.
dag 4
Vanochtend eerst maar eens boodschappen doen bij de hypermarche om de koelkast te vullen.
’s middags rijden we naar Albertville. Eerst bezoeken we een knus dorpje boven Albertville: Conflans genaamd. Een erg gezellig plaatsje waar je een mooi uitzicht hebt over Albertville. Daarna de stad in, die echter weinig sfeervol aandoet. We winkelen wat en rijden weer richting camping.
dag 5
Wouter en Amanda gaan parapenten vandaag. Die durven. Zij moeten op een veldje achter de camping afgezet worden en ondertussen rijden wij alvast de Col de la Forclaz op. Op een bepaald punt, mogen wij niet verder met de auto en moeten we gaan lopen. Wij willen de sprong natuurlijk wel erg graag filmen en lopen dus in een flink tempo de berg op. Het busje met de parapenters is inmiddels gepasseerd, dus we moeten nog harder gaan lopen. Maar waar zijn ze in godsnaam heen? We kunnen ze nergens meer vinden en uiteindelijk geven we op en rijden naar beneden, waar de 2 al een tijdje op een hekje zitten te wachten. Jammer dan, geen foto’s of film.
’s middags gaan Ton en ik met Wouter nog een bezoek brengen aan de Gorge du Fier. Een mooie kloof, moeilijk te vinden, ergens boven Annecy. In de kloof staat momenteel erg weinig water, dat maakt het allemaal wat minder spectaculair, maar het is toch wel de moeite waard.
dag 6
Vandaag staat er een bezoek aan de Mont Blanc op het programma. We vertrekken bijtijds want het rijden valt naturlijk weer erg tegen. Op de landkaart is het kort, maar door al die bergweggetjes schiet het niet op en we rijden er 2 uur op. Als je dan de rij ziet voor de tickets, word je nog minder vrolijk. Minstens 1 uur hebben we nog in de rij gestaan. (tip voor de lezer: bestel je kaartjes van te voren) Daarna gaan we in 2 fases met cabines de steile bergwand op. Als we eindelijk boven zijn voor 110 euro (4 pers) blijkt het wel prachtig te zijn. Je weet niet wat je ziet, zo mooi. Alleen de bewegingsruimte is er natuurlijk wel beperkt. Er zijn een aantal houten vlonders waarop je aan alle kanten rond het gebouw kunt lopen om overal het uitzicht te bewonderen. Als je naar beneden wilt, dan kan dat ook niet zo maar. Je krijgt als je uit de lift stapt een nummertje en dat correspondeert weer met het tijdstip waarop je weer naar beneden kunt. Dat was bij ons 17.00 uur. Dan moet er toch iets te eten gekocht worden en ook dat is schoftig duur,:5 euro voor een stukje stokbrood met ham of kaas, natuurlijk wat drinken erbij en we waren weer 30 euro armer.
Onderweg naar beneden zien we al een enorme file staan en we besluiten om in Chamonix te eten, zodat de file daarna misschien wel opgelost zal zijn. Chamonix is een gezellig plaatsje met een gezellige winkelstraat, heleboel leuke terrasjes en een restaurantje is snel gevonden. Als we na een tijdje de terugreis gaan aanvaarden, blijkt het te bliksemen, onweer opkomst. De file is ook nog niet opgelost, dus we beginnen met die te doorstaan, voordat we einelijk door kunnen rijden. Het is inmiddels donker en we besluiten de snelweg te nemen. Dat is maar goed ook, want we krijgen een verschrikkelijk noodweer onderweg met harde regen en bliksem en donder aan alle kanten. We zijn heel blij als we weer veilig thuis zijn.
dag 7
Omdat Wouter bijna terugvliegt naar Nederland, gaan we vandaag de kids afzetten bij een klimpark. Er is dan een route uitgezet waardoor je gezekerd aan een veiligheidslijn een bepaalde route gaat klimmen tegen steile wanden en over smalle bruggen en met kabelbanen. Erg leuk voor die jongelui, maar niets voor ons. Dus wij gaan richting Annecy. Het is helaas zo vreselijk heet dat we niet verder komen dan het parkje bij het meer. Even met de voeten door het water lopen, lekkere ijsco eten en genieten van het uitzicht over het meer onder een dikke boom in het park.
dag 8
Wouter vertrekt vandaag naar Nederland. Hij vliegt vanaf Geneve en wij gaan hem wegbrengen. Natuurlijk maken we er gelijk een dagje uit van. De keuze is gevallen op het bezoeken van het plaatsje Yvoire aan het meer van Geneve. Een heel mooi maar klein plaatsje prachtig gelegen aan de oevers van Lac Leman.
Ruim op tijd zetten we Wouter af op de luchthaven van Geneve en aan het eind van de middag zijn we weer terug in Doussard.
dag 9
Vandaag is het de grote dag voor Tim en Danny. Zij gaan de Alp d’huez beklimmen. Het hoogtepunt van hun vakantie. Wij zijn uiteraard weer de chauffeurs. Dit is niet bepaald een straf in de Franse Alpen want de route is weer erg mooi en ook bij Alp d’huez is de natuur overweldigend. We zetten de jongens enkele kilometers voor de start af zodat ze een beetje warm kunnen rijden. Daarna rijden wij naar het beginpunt zodat we ze kunnen filmen bij de start. Wat is dat een steile berg zeg. Ongelooflijk dat ze boven komen. Ik zou na een bocht al af moeten stappen denk ik (weet ik zeker). Onderweg stoppen we nog regelmatig met de auto om de jongens aan te moedigen. Danny ligt al snel achter en wij kunnen helaas niet wachten op die arme jongen omdat we anders misschien te laat bij de finish zijn om Tim te filmen. Als we het eindpunt bereiken, valt het nog niet mee om het te vinden. Er wordt niets aangegeven. Na een zoektocht vinden we het officiele eindpunt. Oeps, als de jongens het maar kunnen vinden straks. Nee dus. Ze balen als een stekker. Nu weten ze hun officiele tijd niet. Waarom wordt dit niet goed aangegeven? Er zijn talloze fietsers die de berg beklimmen. En er zijn er ook vele die aan het zoeken zijn. Wij hebben ondertussen bij een bakker lekkere dingen gehaald, want daar zullen ze wel zin in hebben na de zware tocht in de zinderende hitte. Ze halen het alletwee en wij zijn weer apetrots.
dag 10
Vandaag een rustdag. Na 2 dagen verre afstanden afleggen gaan we vandaag een beetje bij het huisje hangen. Lekker een beetje bij het meer liggen. Boodschapjes doen etc.
dag 11
We gaan vandaag een ander deel van de Alpen bekijken richting Morzine. Een eindje verder moet een mooi meer liggen, waar watervallen bij zijn en je kunt raften etc. We nemen per ongeluk de B-weg en schieten zeer slecht op achter al die vrachtauto’s die je amper in kunt halen vanwege de drukte. Dat was geen slimme zet. Mijn schuld! Na een lange tocht arriveren we bij het meer. Het is een grote teleurstelling. Het meer staat door de hitte een heel eind droog. De watervallen blijk je pas te kunnen zien na een lange wandeltocht van een paar uur en daar hebben we geen zin in met die hitte en bij het raften is ook niemand te bekennnen. Tim heeft zijn fiets bij en gaat mountain-biken. Collin en Danny gaan zwemmen en wij hangen wat rond tot het tijd is om naar huis te gaan.
dag 12
Tim heeft een van de afgelopen dagen een fietstocht gemaakt naar een berg in de buurt: De Cret du Chatillon genaamd. Van daaruit had hij een schitterend uitzicht en dat willen wij ook wel eens zien. Dus Ton en ik gaan samen met Elly de berg op. Hij heeft niet gelogen. Het uitzicht is adembenemend. We gaan lekker op een terras zitten genieten.
dag 13
Vandaag willen de mannen nog een col beklimmen: de legendarische Madeleine. Ook nu zijn wij weer de chauffeurs. Het is niet zo ver rijden ditmaal. Ook elly gaat mee om haar zoon aan te moedigen. De Madeleine is niet zo steil maar de afstand is wel langer. Wij zitten al lekker weg te waaien op een terrasje op de top als de mannen aankomen. Naturlijk moeten er foto’s gemaakt worden. Daarna lusten de jongens ook wel iets te eten en blijven we nog even plakken op het terras voor we via de andere kant naar beneden rijden en terug gaan naar Doussard.
dag 14
De laatste dag alweer. Vandaag gaan we inpakken en ’s middags hebben we nog even tijd om te gaan shoppen in Albertville. De laatste avond willen we uit gaan eten op de camping. Als we op het terras zitten, wordt de lucht bijna zwart, maar de ober dekt gewoon de tafel. Dan begint het natuurlijk te stortregenen. En binnen is geen plaats in het kleine restaurant. We kunnen of terug naar het huisje of plaats nemen in de enorme feesttent die naast het restaurant staat. Dat doen we dan maar. Met zijn zevenen zitten we in de enorme feesttent compleet met feestverlichting. De ober loopt af en aan door de stortregen. Ondertussen komt het water aan alle kanten onder het tentdoek door, maar we hebben lekker gegeten. De ober verdient wel een flinke fooi vinden wij. ’s avonds valt de stroom uit en met een kleine zaklamp moeten we om zijn beurt tandenpoetsen en zo. Het is noodweer. De volgende dag gaan we weer richting Holland en na een voorspoedige tocht komen we rond 21.00 uur aan in Eindhoven.