25 september
Na een zeer turbulente vlucht, met zieke passagiers achter me, landen we rond half 12 plaatselijke tijd op de luchthaven van Kefalonia. De eerste indruk vanuit de lucht is goed. Prachtig berglandschap en overal mooie baaitjes. Het weer is ook perfect. Rond de 26 graden en een heerlijk briesje. De koffers laten ook niet al te lang op zich wachten, dus kunnen we snel naar de bus voor transfer naar het hotel. Eerst rijden we naar de haven van Argostoli, daar gaan we met bus en al de boot op. We varen een half uurtje en ik moet zeggen, het is genieten op de boot. Eenmaal aangekomen in Lixouri, gaan we de bus weer in en na een kwartiertje zijn we bij het Cephalonia Palace Hotel. Het hotel ziet er mooi uit. De kamers zijn schoon, maar wel eenvoudig. We hebben een ruim balkon, dat is zeker niet verkeerd met uitzicht op het zwembad en daarachter de zee, De tuinen zien er ook netjes uit. 100 meter verder ligt het aparte strand van Xi. Witte rotsen en roodbruin zand. Ik denk dat we ons hier wel gaan vermaken. Rond 17.00 uur gaan we nog zwemmen in de zee. Het water is zowat lauw, zalig gewoon. Na onze zwempartij nemen we een drankje op het zwembadterras. Om 7 uur hebben we een welkomstdiner. Het diner is in buffetvorm en zeer goed van smaak. We krijgen een vaste tafel aangewezen waar we de rest van de week zowel het ontbijt als het diner zullen gaan gebruiken. Gelukkig is het een rustig gelegen tafeltje bij het raam. Ik vind het wel rommelig in de eetzaal, een beetje vreetschuurachtig. Het valt ook op dat de mensen zich hier behoorlijk opdirken voor het diner. Vooral de engelsen waar 80% van de gasten uit bestaat. Na het eten drinken we koffie in de taverne bij het strand en daarna nemen we nog een afzakkertje in de hotelbar, waar we amperaan nog een plaatsje kunnen vinden. Dat is lang geleden dat we dat meegemaakt hebben.
26 september
Heerlijk geslapen vannacht. Dan was ook wel nodig na het korte nachtje van de dag ervoor. Het weer is niet zo geweldig. Zwaar bewolkt en harde wind. Gelukkig nog net geen regen, maar hoe lang zal dat duren.
Om 10 uur brengt Pavlos van Mercury “onze” huurauto, een chevrolet Nubira. Wij krijgen een soort prive-informatiebijeenkomst van Pavlos. Met de kaart van Kefalonia op tafel, wijst hij ons alle mooie plekjes aan, leuke restaurantjes, strandjes. Dit tot ongenoegen van andere gasten die staan te wachten op hun huurauto. Zouden wij die voorkeursbehandeling te danken hebben aan het vooraf boeken via internet? Ik weet het niet. Maar er staan verscheidene andere gasten met sjachrijnige blikken richting onze tafel op te kijken. Pavlos gaat echter op zijn dooie gemak door met zijn uitleg. Om 11 uur verlaten we het schiereiland in noordelijke richting. Ons eerste doel is Myrtos Beach. Het strand dat je op alle foto’s van Kefalonia tegenkomt. Het is supermooi, omgeven door steile rotswanden, glashelder zeewater. (deze beschrijving zul je vaker tegenkomen) Het strand lijkt op Porto Katsiki op Lefkas. We gaan van de westkust naar de oostkust en komen in Ag. Efimia, een knus vissersplaatsje. Het regent inmiddels dus we rijden door naar Sami. Dat helpt niet om de regen te stoppen, maar het is nu toch echt lunchtijd. Tussen de buien door zoeken we een overdekt terras. Terwijl we genieten van onze tosti en koffie regent het gestaag door. Vanwege het slechte weer, besluiten we terug te keren naar het hotel. In Xi is het droog. Dan gaan we maar een strandwandeling maken. Als we bij het strand aankomen, blijkt het strand zowat verdwenen te zijn en de rode vlag wappert. We hebben nog een stukje langs het randje gelopen door het water, maar ik vond het een beetje beangstigend en om op een groter strand te komen, moesten we dieper in het water om een rotsblok heen en dat ging nu natuurlijk helemaal niet. Uiteindelijk gaan we maar even op een trappetje zitten om naar de woeste zee te kijken. Ook mooi hoor, alhoewel ik liever het strand zie en het zonnetje. ’s avonds eten we maar in het hotel omdat het niet zo’n lekker weer is om ergens een restaurant te gaan zoeken. Het weer knapt weer dusdanig op, dat we ’s avonds op het terras kunnen zitten bij het hotel. Er is helaas animatie vanavond en wel Karaoke. Vreselijk, maar het werkt wel op onze lachspieren.
27 september
Vannacht een paar keer wakker geworden van de harde regen. Het is nu ook nog steeds bewolkt met hier en daar een stukje blauwe lucht en het waait ook nog keihard. We besluiten vandaag de baai om te rijden naar Argostoli. Als we aankomen bij de loopbrug, begint het te regenen en niet zo’n beetje. Dus we gaan vandaag niet via de loopbrug maar rijden toch maar om. In Argostoli is het een puinzooi qua verkeer. Met moeite vinden we een parkeerplaatsje. Het is wel een gezellig plaatsje om wat te winkelen. Maar zo nu en dan regent het zo hard, dat we wel 2 keer een cafe induiken. De straten staan volledig blank en met doorweekte schoenen bereiken we de auto. We gaan nog een stukje verder naar het zuiden en komen bij een klein strandje in de buurt van het vliegveld. Eindelijk schijnt het zonnetje weer even en we genieten op het strandje van de spaarzame zonnestralen die we vandaag zullen zien. Op de terugweg komen we in een complete wolkbreuk terecht en het enige wat we om ons heen zien is de weg en regen. De omgeving is in nevel gehuld. ’s avonds eten we maar weer in het hotel en gaan we nog wat drinken bij de strandtaverne want in het hotel zijn de Mister Kefalonia verkiezingen. Ton en Riny hebben absoluut geen animo om mee te doen. Het regent de hele avond door.
28 september.
We worden wakker van zware onweersbuien. Nee toch niet weer!!! Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Tijdens het ontbijt, knapt het zienderogen op en na het ontbijt is het zowaar warm en zonnig. Ik kan zelfs niet langer dan 10 minuten achter elkaar op het balkon zitten, zo warm is het zonnetje. Maar ik klaag niet hoor! We gaan met de ferry van Lixouri naar Argostoli en kunnen nu toch nog een wandeling over de loopbrug maken. We lopen dus de baai over naar Argostoli en daar drinken we ook koffie. Alles ziet er nu nog vriendelijker uit. Dan rijden we de bergen in naar Ag. Gerasimos. Helaas…. het kloostertje is gesloten, siesta waarschijnlijk. Dan bekijken we de mooie byzanthijnse kerk. Ons volgende doel is de Winery. Een Engelsman die op Kefalonia een Winery begonnen is. We krijgen een rondleiding en daarna een korte wijncursus. Ton en Riny vinden het erg interessant. Anita en ik minder. Via een mooie route rijden we terug, onderweg nog een paar keer stoppend om te genieten van het mooie uitzicht. Voor het eten maken we nog een korte strandwandeling. Kort, omdat het strand nog steeds gedeeltelijk verdwenen is, terwijl de zee nu toch heel rustig is. Op het terras van de beach-taverne drinken we een capucinno. Wat een uitzicht! Om 19.00 uur rijden we naar Lixouri voor het avondeten en zien we een gezellig restaurantje aan de kade, Ostra genaamd. (tip van Sunrise) Het eten is zalig, het restaurant heel gezellig, aardig personeel, goedkoop en we hebben een leuk uitzicht over de haven. Wat wil je nog meer?
29 september
Stralend weer vandaag. We gaan naar Assos en Fiskardo en misschien nog een leuk strandje.
Fiskardo is een snoeperig klein havenplaatsje. Overal gekleurde huisjes, rijkelijk begroeid met oa bougainvilla’s en andere felgekleurde klimmers. Ook het uitzicht is niet verkeerd. Ithaka lijkt op een steenworp afstand te liggen en ook Lefkas is te bewonderen. De prijzen liggen wel hoger. voor 4 kopjes koffie moeten we 14 euro afrekenen. We halen iets lekkers bij het bakkertje en verorberen het op een prachtig kiezelstrandje vlakbij Fiskardo. Daarna op naar Assos. Ook alweer zo’n superpittoresk plaatsje, gelegen op een soort landengte naar een schiereiland. Dus een heel smal plaatsje met aan 2 kanten zee. Zeer fotogeniek. Op het schiereiland zelf ligt een Kastro waar een mooie wandelweg naar toe loopt. Het is wel een stevige tippel naar boven, maar je wordt beloond met het mooiste uitzicht. Na de wandeling drinken we nog iets fris in het kleine dorpje. ’s avonds maken we nog een wandeling bij het hotel en belanden uiteindelijk weer bij de beach-taverne.
30 september
Jarig!! Het eerste telefoontje kwam van zoonlief uit Australie. Hartstikke leuk. Mijn cadeau heb ik gisteren in Fiskardo gekocht, een mooie wanddecoratie, beetje moeilijk te omschrijven, maar wel apart. We kwamen er gisteren ook achter dat de filmcamera het al 1,5 dag niet deed, dus hebben we vanochtend nog eerst even Assos op de film gezet. Was niet bepaald een straf om dat 2 keer te bezoeken. De wandeling hebben we maar overgeslagen dit keer. Daarna rijden de naar Ag Efimia, nu in de zon gelegen. Wat een gezellig plaatsje. We maken een wandeling langs de kade en dan wordt het tijd voor een traktatie. Ik ben tenslotte jarig. We vinden een leuk terrasje waar ze heerlijke dingen hebben. We nemen een wafel met chocoladesaus, banaan, slagroom en ijs. Als de bestelling klaar is, zijn we zeer verrast door de grootte van de wafel. Wat een enorm ding zeg, maar erg lekker hoor. Ook de rekening is enorm, maar het maakt me niet uit. Dan gaan we een boottochtje maken op een ondergronds meer, Melisani genaamd. Een bootticket kost 5 euro en de tocht duurt 10 minuten. Het meer is wel de moeite waard. Glashelder water van 15 meter diep en het water is prachtig turqoise gekleurd, mede vanwege de zonnestralen die door een gat naar binnen schijnen en het water kleuren. Het volgende doel is Sami. Dat ziet er ook heel anders uit in de zon. Weer zo’n gezellig havenplaatsje. We besluiten unaniem dat we de volgende keer ook in zo’n plaatsje willen logeren en niet meer in een uithoek. Riny en Ton lopen een eind langs de waterkant en Anita en ik bekijken wat winkeltjes. Dan zie ik bij de juwelier een schitterende ketting. Er staat helaas geen prijs op en de verkoopster weet het ook niet. We moeten na 10 minuten terugkomen, dan is de eigenaar en tevens de maker van de ketting er weer. De prijs is helaas te hoog en we rijden aan, onderweg nog discussierend of we het er nu wel of niet de prijs waard is. Dan realiseer ik mne dat ik thuis nog geld heb liggen, gekregen van de pa’s en ma’s voor mijn verjaardag en dat wil ik er wel aan besteden, dus rechtsomkeers naar Sami. Riny pingelt er nog 10 euro af en dan is de ketting van mij. We vervolgen onze tocht naar de top van het Enos gebergte, het hoogste punt van het eiland. Maar zover komen we niet. De weg eindigt bij een soort sterrewacht?? We kunnen nog wel een onverhard weggetje in naar links, maar dat risico nemen we maar niet. Het is erg heiig zodat we ook niet zo ver kunnen kijken. Rond 6 uur zijn we terug bij het hotel. De sms-jes met verjaardagswensen stromen binnen. Mijn broer belt nog vanaf Vlieland, een ook de jongste zoon Tim belt om zijn moeder te feliciteren. We eten vanavond weer bij Ostra en de ober weet nog pecies waar we zaten en wat we voor voorgerecht hadden. Hartstikke aardige man. Het smaakt ook nu weer voortreffelijk. Na het eten wandelen we nog door het levendige Lixouri. Zo’n verjaardag wil ik elk jaar wel.
1 oktober
De laatste volle dag alweer. We willen niet zo ver meer rijden en besluiten het schiereiland te gaan verkennen. Onze eerste stop in bij Atheras Beach. Glashelder langzaam dieper wordend zeewater in een schilderachtig baaitje. Kijk echter niet veel verder, want dan zie je dat er armoedige hutjes omheen gebouwd zijn, waar ook nog echt mensen wonen. Het strand stelt ook niet veel voor en doet tevens dienst als plaatselijke doorgaande weg. Dan op naar het volgende strand: Petani. Ook weer een plaatje. Hier nemen we een heerlijke duik. Het water in heerlijk van temperatuur. Het enige nadeel is, dat het een kiezelstrand is wat moeilijk te belopen is. Je zakt er helemaal in weg. Na het zwemmen hebben we honger en nemen we plaats op het terras van het bekende lekkere bakkertje in Lixouri. We zoeken binnen een heerlijke gebakje uit en eten het buiten op het terras op met natuurlijk en kopje capucinno erbij. We rekenen 16 euro af, even ter informatie, gisteren in Sami waren we 29 euro kwijt. Wat een verschil. Nu was dat wel een reuzewafel natuurlijk. Omdat we vroeg zijn vandaag proberen we onze aanvankelijk geboekte hotel: Kefalonia Aqua Beach club te vinden. Dat lukt niet, we komen er wel vlakbij, maar het goede weggetje (als dat er al is) vinden we niet. Rond half zeven rijden we naar de westkust, waar we de zonsondergang gaan bewonderen. Het is prachtig om te zien, maar het waait er wel gemeen fris. De zon zakt als een grote oranje-roze bal in de zee. Dit was een mooie afsluiting van een gezellige vakantie op het prachtige eiland Kefalonia.
2 oktober
Om 7.30 uur ontbijten we de laatste keer en nemen afscheid van het zeer vriendelijke hotelpersoneel.
Om 8.15 uur vertrekt de bus vanaf het hotel om ons naar de luchthaven te brengen. Het hele riedel in omgekeerde volgorde. Bus naar Lixouri, boot naar Argostoli, bus naar vliegveld. We sluiten aan in de lange rij en gaan dan nog even buiten wachten. Dan horen we dat het vliegtuig 1,5 uur vertraging heeft. Reden: Het vliegtuig staat voor onderhoud in de hangar en er is geen karretje om hem eruit te trekken. hahaha.
Gelukkig dat we nog buiten zitten en niet in de vertrekhal achter de douane. Als het vliegtuig eindelijk arriveert, dient het volgende probleem zich aan: Technisch probleem met de toiletten. Uiteindelijk gaan we met 2 toiletten buiten werking de lucht in. Want het alternatief was: wachten tot vanavond, want de toiletten konden niet meer gerepareerd worden, omdat het vliegveld gingen sluiten vanwege de siesta. Dit kan ook alleen maar in Griekenland!