Miskolc Hongarije 14-17 juli

14 juli 

Het paarse Wizzair vliegtuig lijkt op tijd te gaan, maar dan zien we discussie tussen de stewardessen en een veiligheidsmedewerker. Er is één man teveel aan boord.

Eerst wordt er gevraagd of er iemand aan boord is die toevallig niet naar Boedapest moet. Niemand meldt zich. Dan moeten we de boardingpassen weer te voorschijn halen, want die moeten ze allemaal weer checken. ( hadden we niet al 2 keer controle gehad) dit levert ook niets op. Dan gaan we net als op school alle namen opnoemen en moet je ja roepen als je geroepen wordt. Wat een klets zeg. Uiteindelijk komen ze erachter dat ze beter de naam op kunnen noemen van degene die teveel is, hoe snugger. Dat blijkt een moeder met een kleine meid op schoot te zijn. Daar zit de fout dus, ze zijn verkeerd geteld. Het kind is door de één wel geteld en door de ander niet.

We kunnen vertrekken en na dik 1,5 uur staan we met een half uur vertraging in Boedapest. De huurauto nog ophalen en weer dik 1,5 uur rijden en we zijn in Szirmabesenyő. Hoe je het uitspreekt weet ik ook niet, maar het is een piepklein dorpje voor Miskolc. Hier woont de moeder van onze schoondochter en we zijn uitgenodigd bij haar. Een rustig dorpje in het groen, aan een riviertje. Even een kopje koffie en een schnaps volgens Hongaars gebruik, onder de fruitbomen in de tuin. Daarna een rondleiding door de grote tuin, waar de kippetjes lopen, 2 hondjes en een poes.

En vele weelderig groeiende fruitbomen, boordevol vruchten. Daarna volgt de lunch, eigenlijk meer een diner, we proeven allerlei heerlijke Hongaarse gerechten. Ik kan geen pap meer zeggen. We maken een wandelingetje door het dorpje met achter elk hek een blaffende hond. Het is telkens een verrassing wat voor formaat er achter het hek gaat blaffen, soms een klein schoothondje en die wordt keihard uitgelachen.

Dan rijden wij met Wouter en Nora naar ons hotelletje om in te checken. Leuk, prima kamer, mooi terras aan de grote tuin met uitzicht op de heuvel. Alles gloednieuw. 

We maken een wandelingetje naar een bekende ijssalon vlakbij ons hotel. Vooruit dan, een lekker ijsje kan er nog wel bij. Het is een leuk groen wijkje en we genieten van de rustige uitstraling. Dan komen we bij het kasteel en besluiten dit meteen te gaan bezoeken. Het is erg mooi en je hebt wel even nodig om alles te bekijken. 

Daarna zijn we uitgeput, door de reis, nieuwe indrukken,maar vooral door de hitte.

We kopen flink wat koele drankjes en nestelen ons op het terras. Wouter en Nora gaan naar Nora’s huis. 

Het avondeten slaan we over, hebben nog steeds totaal geen honger.

Als het donker is, lopen we nog heel even naar het verlichte kasteel, daarna lekker wat lezen op bed en slapen.

15 juli

We hebben heerlijk geslapen en ook het ontbijt is naar wens. Om 10 uur staan Wouter, Nora en Eva voor de deur en rijden we naar een prachtig grot zwembad met thermaal bronwater.http://barlangfurdo.hu/en/experience-bath-cave Helaas hebben meer mensen dit idee en is het best wel druk. Maar het bad is heel speciaal. We zwemmen door de gangen van de grotten en komen zo van het ene bad in het andere. Ook buiten zijn diverse baden met water in verschillende temperaturen. Na enkele uurtjes vinden we het mooi voor vandaag. We kleden ons om en rijden naar een Forellenkwekerij in Lillafüred, een leuk plekje aan een beekje met een buitenrestaurant, zeer geliefd, waar je verse forel kan eten met frietjes. Er staat een flinke rij voor het bestel loket, dus het duurt even voor we de gefrituurde forel kunnen verorberen. Het smaakt heerlijk en ook een gezellig plekje zo onder de bomen.

Onze volgende stop is bij kasteelhotel Palota. Het is een prachtig oud hotel op een idyllisch plekje gelegen bij een meertje en een waterval, erg leuk.

Dan wil Ton graag de WK finale zien. Gelukkig wordt het uitgezonden op de tv hier.

Frankrijk wordt wereldkampioen.

 Rond 19 uur kunnen we dan eindelijk naar Miskolc rijden en het centrum gaan  verkennen. Het blijkt dat we daar een heel eindje vandaan zitten met het hotel, Miskolc is nog best groot. Natuurlijk zijn de winkels allemaal dicht op zondagavond. 

Maar we lopen een rondje en het is een levendige stad met een autovrije lange winkelstraat en Nora brengt ons naar een gezellig restaurantje. Na de forel van vanmiddag houd ik het bij een kop goulashsoep en dat is maar goed ook. Jeetje wat is die gevuld hier. Meer dan genoeg voor mij. 

Het was een hele mooie dag en we hebben genoten van alle leuke bezienswaardigheden, maar morgen nog een dagje tegoed.

16 juli

Vandaag gaan we naar Egèr, een mooi historisch stadje op 1 uur rijden van Miskolc.

Eerst moeten we  Wouter,Nora en Eva ophalen in Szirmabesenyö. Natuurlijk komen wij aan de andere kant het dorp binnen, zodat alles ineens anders is als afgelopen zaterdag en na wat gezoek en geapp met Wouter zijn we er dan toch aangekomen. Het gehucht bleek groter als wij dachten. Via de snelweg rijden we naar Egèr. Als we de auto ergens geparkeerd hebben is het tijd voor koffie met iets lekkers. Daarn gaan we als eerste het kasteel bekijken. Heel anders als het kasteel in Miskolc. Hier is alleen de buitenkant overeind gebleven en tussen de muren zijn allerlei gebouwtjes met kleine musea. Erg leuk, maar het kost ook een hoop tijd, zodat we te weinig tijd overhouden om Egèr zelf te bekijken. In ieder geval komen we op een prachtig plein met basiliek. Hier nemen een terrasje, want het is weer bloedheet en we zijn compleet uitgedroogd. Daarna lopen we nog een rondje, maar dan is de parkeertijd toch echt afgelopen en we willen ook nog gaan zwemmen, want ook hier zijn er weer een aantal mooie thermaal baden. Dat zwemmen is ook weer zalig, wat een heerlijke zwembaden hebben ze hier. Bassins in elke temperatuur van 25 tot 40 graden. Niet zo speciaal als het grotbad, maar toch erg mooi en we genieten enorm.

Wat kun je eigenlijk beter doen met dit weer?

Via de bergen, een ontzettend mooie, maar bochtige route rijden we terug naar Miskolc. Nora heeft weer een goed adresje waar we gezellig en lekker kunnen eten.

Een leuke afsluiting van ons driedaagse trip naar Hongarije. We hebben enorm veel gezien en weer een mooie herinnering rijker.

17 juli

Om 9 uur checken we uit en rijden we in dik 2 uur naar Boedapest airport, wat een eind zeg. Na 3 rondjes parkeerplaats hebben we eindelijk de ingang naar de autoverhuur gevonden. Tijdens de controle moeten we een of ander briefje tonen, wat we niet kunnen vinden, dom dom. De man vindt een schade plekje, hij moet er erg veel moeite voor doen, maar de achterbumper heeft een beschadiging van steenslag ter grote van een zandkorreltje. Meent hij dat nou? Noemen ze dit schade? In Griekenland kijken ze amperaan en hier liggen ze er met de loep op. Er is nog een copie van ons kwijtgeraakte papiertje op de airport en gelukkig stond de schade hier al vermeldt van een vorige verhuurder. Ook de tank zit weer eens niet vol. Als ik Ton op een tank wijs langs de snelweg, vindt hij het nog niet nodig om nu al te tanken en daarna zien we er geen meer, eigenwijs dat mannetje van mij. Dus dat gaat geld kosten. 

Want hier vragen ze natuurlijk drie keer zoveel.

Dan is het lange wachten aangebroken en rijen voor de toilet, voor de security etc etc.

Het vliegtuig vertrekt gelukkig op tijd en rond 17 uur zijn in een nog steeds bloedheet Eindhoven.