Fietsen langs de Lahn 2019

april 2019

12 April Bad Ems en Nassau

Rond 10.15 uur zijn we klaar om de 3 uurtjes tussen thuis en Bed Ems te overbruggen.

We hebben pech, het wordt ijzig koud dit weekend. Gewoon winterweer.

Dus bepakt en bezakt met mutsen,dassen, handschoenen en winterjassen vertrekken we.

De rit voorloopt voorspoedig en rond 1.15 bel ik aan bij ons gehuurde appartement.

Een man op hoge leeftijd doet open en leidt ons naar een appartement waarvoor we weer twee steile trappen moeten trotseren. Hij vertelt ondertussen honderduit over de geschiedenis van Bad Ems en wat we allemaal wel niet kunnen doen hier. We blijven maar één nachtje, volgens mij denkt hij dat we 3 weken komen. 

Het appartement voldoet in ieder geval prima aan onze wensen. Klein, maar groot genoeg voor ons en onlangs gerenoveerd, dus nieuwe badkamer en toilet.

Ik bak vlug wat meegenomen ovenbroodjes, zet koffie  en we nuttigen onze lunch.

Dan springen we op de fiets richting Nassau. Een kleine tocht, maar het is ook al half 3 als we vertrekken en het wordt er beslist niet warmer op.

Het fietspad is supermooi, ver van het gemotoriseerde verkeer, gelegen aan de overkant van de rivier. Een keer zitten we per ongeluk op de weg omdat we het fietspad niet zo snel kunnen vinden en dat wordt ons al snel luid toeterend duidelijk gemaakt. 

We passeren Dausenau, een mooi plaatsje met historische stadsmuur met een scheve toren. Hier fietsen we even doorheen. Even daarna bereiken we ons einddoel voor vandaag: Nassau.

Ik had een iets mooier plaatsje verwacht. In ieder geval bezit ons koningshuis hier nog een kasteel. Een leuk stulpje maar het ligt boven op de heuvel, dus we bekijken het op eerbiedige afstand.

De terugweg is nog kouder, we blijven nu op het fietspad dat geheel door het groen gaat, schitterend mooi fietsen. 

Bad Ems is een statige badplaats met langs de oever van de Lahn chique kurhotels.

Het is een plaatsje met allure en overal staan ook zeer dure auto’s geparkeerd.

We zoeken een gezellig restaurantje zonder poeha, zou dat hier mogelijk zijn? Op gegeven moment komen we bij de Kurwaldbahn, een bergkabelbaantje en aan het einde is een restaurant met panoramisch uitzicht. Zullen we? Ja waarom niet. Voor 7 euro kunnen we met zijn 2en op en neer. Boven is inderdaad een gezellig restaurant en we eten er heel erg goed. Als je je weer buiten waagt, schrik je weer van de kou. 

Het is zo jammer want het is hier zo mooi. Maar er is ook amper aan iemand op straat. Waar zouden al die kuurgangers zijn?

Snel doorlopen zodat we warm blijven en in ons behaaglijke appartmentje voor de tv kunnen gaan hangen. 

13 april Braunfels en Marburg.

We hebben goed geslapen en het ziet er heerlijk uit buiten. Je schrikt je rot als je buiten komt. Een ijzige wind doet je de waarheid beseffen dat het bedrog is, wat je ziet achter het glas.

Ik loop rond 8 uur naar het bakkertje. De keuze is beperkt dus het worden gewone ordinaire harde broodjes vandaag, maar wel lekker vers. Rond 10.15 nemen we afscheid van onze lieve gastheer en rijden we door een lieflijk mooi landschap met vele aangename vergezichten naar Braunfels. 

Amalia van Solms een ver familielid van ons koningshuis is geboren in Slot Braunfels.

Braunfels

Braunfels is een ontzettend mooi en knus plaatsje. Vele vakwerkhuisjes en smalle straatjes bevinden zich rondom het imposante slot dat van het dorp afgescheiden is door een mooie poort. Zeker de moeite waard en blijkbaar nog niet zo bekend bij de toerist. We lunchen in een schattige maar kitscherig ingerichte conditorei. Ton doet zich goed aan een Strammer Max en ik kan dat overheerlijke gebak achter de vitrine niet weerstaan en bijna kwijlend maak ik dan eindelijk mijn keuze. Alle taarten zijn hier minstens 20 cm hoog en bestaan uit 4 a 5 lagen.

Daarna bel ik de eigenaar van onze nieuwe onderkomen in Marburg dat we in aantocht zijn. 

Ons appartement ligt verder van Marburg als ik dacht, dat wordt een probleempje met fietsen, maar dat zien we morgen wel weer. 

De gastheer staat al te roepen dat we boven moeten zijn. Hij is nog druk aan de poets met een andere man. Schijnbaar heeft de werkster het op het laatste moment af laten weten en nu doet hij de schoonmaak zelf met behulp van de man van de werkster. Het is een superaardige man en het huis is enorm en luxueus. Hier redden we het wel 3 dagen. 

Het grote terras is omringd door bloesem bomen.

Man man wat een nitwits zijn wij. We rijden naar Marburg om boodschappen te doen, te eten en het stadje te verkennen. De supermarkt die ik netjes uitgezocht heb, is niet te bereiken vanwege een wegafsluiting. We besluiten de eerste de beste parkeergarage in te rijden, bij de mediamarkt, om de auto te parkeren en te voet verder te zoeken. We lopen de parkeergarage uit en komen niet in de mediamarkt, maar in een supermarkt uit aan de overkant van de straat. Rara hoe kan dat? Oke, die supermarkt is nu even erg handig dus we denken niet verder na en doen een paar boodschapjes die we daarna graag in de auto willen deponeren. Maar waar is de auto? Elke etage komt ons zeer onbekend voor. Tja wat nu? Uiteindelijk lopen we de parkeergarage maar weer in, waar we ook gereden hebben, wat eigenlijk niet mag natuurlijk, maar wat moet je?? Dan hebben we de auto ook zo gevonden natuurlijk. Daarna gaan we eens goed bekijken hoe het hier zit, want we willen straks dat drama geen tweede keer.

Jaja we beginnen het door te krijgen, we lopen met gerust hart het stadje in. Dat blijkt erg hoog te liggen. Gelukkig zijn er liften naar de bovenstad, want op een klimpartij zitten we even niet te wachten. Ook Marburg is weer een schitterende stad, best groot hoor. We besluiten het morgen of overmorgen beter te bekijken en gaan eten bij Market op de Markt, hoe toepasselijk. Minestronesoep en salade. Smaakt prima. Daarna naar huis en bankhangen voor de tv.

Ps. Het lijkt al minder koud te zijn.


14 april Sightseeing per auto.

Het ziet er weer ongelooflijk mooi uit vanochtend, maar alweer is het ijs en ijskoud. Zo koud dat we het niet zien zitten om te gaan fietsen. Dit wordt me een week. In de hele winter hebben we het nog niet zo koud gehad als nu. We zijn alletwee weer heel blij met ons luxe appartement. Je zult nu maar op een hotelkamertje zitten.

Na ons ontbijt wachten we nog een tijdje of de temperatuur omhoog gaat, maar dat gebeurt niet, dus we besluiten een fietsroute met de auto te doen, hahaha.

We starten in het dorpje Ebsdorf. Tijdens de route er naar toe passeren we ook leuke kleine dorpjes. Ebsdorf is ook erg klein, maar heeft de mooiste vakwerkhuisjes van Hessen. Leuk om doorheen te wandelen. De volgende stop is het slot van Rauisscholzhausen. Hoe je het uitspreekt weet ik ook niet. Dat slot ligt behoorlijk verborgen en we moeten nog enige moeite doen het te vinden. Normaal liggen kastelen wat hoger en zie je ze al mijlenver liggen maar deze ligt in een kom. Het is alleen van de buitenkant te bekijken en het is best een flink kasteel.

Er omheen ligt een enorme Engelse landschapstuin waar we een flinke wandeling maken, zodat we toch wat kilometers in de benen hebben vanavond. We rijden verder naar Amöneburg. Dit is wel al vanaf grote afstand zichtbaar. Hiervoor moeten we ook weer een eindje lopen en ook nog flink steil omhoog af en toe. Het ligt op een basalten rotsblok en er om heen ligt het stadje in een oude meteoriet krater (zegt men) een grappig dorpje waar we een restaurant induiken. Hier serveren ze alleen diners. Dan maar weer een deurtje verder. Dat is meer een cafeetje waar ze ook lekkere taarten hebben. De frisse käsetorte smaakt wel na al die wandelingen. We besluiten het vierde stadje even links te laten liggen en naar het appartement te gaan. Dan hebben we weer energie om Marburg wat beter te bekijken.

Om 17 uur is Marburg aan de beurt en alles loopt nu gesmeerd. Als ervaren Marburgers parkeren we de auto, vinden we de uitgang meteen, we lopen zo op de lift naar de bovenstad af. Als we daar zijn wandelen we door het dorpje. Met op de top uiteraard een mooi slot. Het is een knus studentenstadje. De restaurants zitten allemaal behoorlijk vol, maar vinden nog een tafeltje bij “1900”. Blijkbaar erg geliefd bij jongelui want wij zijn verreweg de oudste. Maakt niet uit, het is erg gezellig en het italiaanse eten smaakt prima. Het wordt al donker als we naar huis rijden.

Zou het morgen dan een fietsdag worden?…..

15 april Fietsen

Yes, eindelijk hebben we dan gedaan waar we voor kwamen. Het duurt ‘s ochtends nog tergend lang voor de temperatuur een beetje acceptabel is, maar dat maakt allemaal niet uit.

We zetten de auto in Colbe, een voorstadje van Marburg en we kunnen de fiets op.Ze hebben hier heerlijke fietspaden, wat verder van de autowegen geleden, dus heerlijk rustig en ook lekker breed. De weg wordt ook zeer goed aangegeven. Aan een mooi meertje bij Weimar genieten we van een overheerlijke cappuccino. 

Fietsen, in de verte Marburg

Het enige minpuntje is: Waar is de Lahn? We hebben hem nauwelijks gezien onderweg. En als we hem zien, is dat gelijk heel schilderachtig. Jammer.

Hopelijk zien we er morgen meer van.

Op de terugweg gebruiken we de lunch weer aan het meertje.

Het was een heerlijke tocht en we zijn eigenlijk nog niet moe.

Dus na twee uurtjes op het mooie terras gezeten te hebben, stappen we weer op de fiets en maken nog een mooie tocht door de omgeving, gedeeltelijk langs het riviertje de Ohm. Het is hier prachtig en de bloesembomen zijn zo mooi!

Daarna thuis een broodje eten en we zijn beide voldaan over de dag.

Limburg an der Lahn


16 April Limburg an der Lahn

Alweer een mooie dag. We moeten vandaag ons luxe onderkomen verlaten helaas.

Aangezien we een fietsdag gemist hebben hier, besluiten we voor ons vertrek uit deze omgeving nog een fietstocht te gaan maken hier. Het is weer een mooie tocht alhoewel we af en toe een bordje missen en flink de fout ingaan. Op gegeven moment fietsen we zelfs voor nop een hele berg op. Pas als de weg een zandpad wordt, krijgen we argwaan en gaan we toch maar terug. Bordje gemist dus. We fietsen van Colbe naar Caldern. Als we dat plaatsje binnen fietsen, stuiten we gelijk op een terrasje bij een conditorei. Aha, dat is net wat we nodig hebben. De keuze is weer moeilijk, maar de gekozen apfelstreuselkuche smaakt heerlijk. 

Als we terug zijn rijden we naar Limburg a/d Lahn. Dat gaat niet zomaar, een wegomlegging veroorzaakt een grote file. Als we dat eenmaal doorstaan hebben, zijn we er zo. Vanaf de snelweg rijd je in één rechte weg op de parkeergarage naast ons huisje af. Ideaal!! Die auto laten we daar 3 dagen staan. Het appartement is dus om de hoek. Er zwaait al iemand, ja hoor, de gastvrouw. Wat een mooi en schoon appartementje. Niet zo groot als in Marburg maar wel midden in het centrum en toch heel rustig. Een ruime woonkamer, apart keukentje en twee buitenterrasjes. Voor en achter. En weer superschoon. Dit gaat goedkomen.

Als we rond etenstijd door het stadje lopen, vinden we het heel erg mooi en oergezellig. Het historische gedeelte tenminste. De rest is gewoon een stad zoals elke stad. Op een paar stappen van het appartement:de leukste restaurantjes en terrasjes.We zitten ook zowat aan de Lahn, dus handig voor de fietstochten.

Limburg heeft ook een enorme dom, die hoog boven de stad uit torent. Dit had Marburg ook. Deze plaatsjes zijn dan ook al van verre te herkennen.

We eten bij : zum burgkeller. Een heel oud pandje met lage plafonds. Ton moet bijna krom lopen zo laag. Ik heb nergens last van. Het eten is lekker en het is er gezellig druk.

17 april Limburg a/d Lahn, rondje naar het oosten.

Als ik vanochtend uit bed kom, blijkt het te regenen. Oei! Ziet er direct minder vriendelijk uit. Toch waag ik me er doorheen, op zoek naar een supermarkt. De dichtstbijzijnde is 400 meter verder en is snel gevonden met google maps erbij. Alleen de supermarkt is een Penny. Dat is zo’n dozen supermarkt, waar je alles uit de doos of plastic verpakking moet halen. Als ik ergens een hekel aan heb. Enfin, ik heb nu even geen keus. Het brood haal ik wel bij een bakker. Ik loop door het centrum terug en bekijk alvast wat etalages, onderzoek of er nog wat te shoppen valt. Nou dat valt tegen. Niet echt mijn smaak wat ik tegenkom.

Om half 11 vertrekken we. We zitten binnen 2 minuten langs de rivier en het is meteen al prachtig. Er valt wel een klein beetje nat en de lucht is zeer dreigend, maar we wagen het erop en achteraf kan ik zeggen dat dit goed uitpakte, want we hebben het de hele dag droog gehad. Hier rijden we de hele route langs de schilderachtige Lahn. Alle bloesembomen staan in volle bloei langs de rivier. We passeren weer mooie dorpjes zoals Dietkirchen met zijn prachtige kerk, de burcht van Dehrn, Runkel, een prachtig plaatsje met ook een mooie burcht en historische brug. We stoppen om te lunchen 25 km verder in Amenau.

Restaurant Lahngold, waar de tijd zo’n jaar of 25 heeft stilgestaan, serveert wel een hedendaagse lekkere lunch. De terugweg gaat ook weer als een speer. We hebben een schitterende fietsdag gehad en als we terugkomen, is de zon er ook weer.

‘s Avond verkennen we zowel de oude als de nieuwe stad uitgebreid. We bekijken de dom. Van buiten prachtig, van binnen zeer eenvoudig. Uiteindelijk belanden we toch maar weer bij de Burgkeller voor het avondeten. Het is weer gezellig en lekker.

18 April het westelijke rondje

Laatste fietsdag alweer. De weergoden zijn ons gunstig gezind. Een stralende dag. Fijn om zo af te kunnen sluiten.

Helaas bijt ik er tijdens het ontbijt een vulling uit. In mijn voortand notabene, dus lachen met de mond dicht voorlopig. Als ik niet altijd iets aan mijn gebit heb in een vakantie!!

De fietstocht van vandaag gaat natuurlijk in tegenovergestelde richting t.o.v. gisteren.

In het begin een kleine stukje Lahn, daarna weer even door de velden, maar vervolgens wordt het weer erg mooi en het fietspad loopt geheel langs de rivier. Het eerste mooie dorp is Diez. Hier ligt ook weer een prachtig slot van onze koninklijke familie. Schloss Oranienstein. Midden in het dorpje prijkt overal bovenuit het mooie witte Grafenschloss. De rivier en dus ook het fietspad verloopt verder in een bosrijke omgeving. Het tweede mooie plaatsje is Balduinstein met zijn gelijknamige oude burcht. Bij Geilnau krijgt de route een rare wending. We moeten het fietspad af, het dorpje in en worden naar de straat geleid die omhoog gaat over de berg heen. We fietsen, fietsen,fietsen omhoog. Er komt geen eind aan. En Ton denkt dat het niet goed is, dus we keren. Je snapt wel dat we zo beneden zijn. We vervolgen verder gewoon het fietspad langs de Lahn, maar dat leidt op gegeven moment ook naar het bos en gaat ook steil omhoog en wordt zandweg. Ja daag, daar heb ik weinig zin in. We besluiten om te keren en in het mooie Balduinstein te gaan lunchen. Het blijkt ondanks de burcht, een uitgestorven dorp, maar heeft wel 2 restaurants. Een vinden wij te chique, dus gaan we bij de ander zitten in een gezellige terrastuin. We kiezen allebei een salade. Ton met gebakken Feta en ik met een frühlingsroll gevuld met groentes. In lange tijd niet zo’n lekkere salade op. Dan rijden we met flinke tegenwind terug naar Limburg.

‘S avonds een laatste rondje maken door Limburg. Het is levendig op straat, waarschijnlijk zijn er al weekendgasten aangekomen voor de paasdagen.

We eten bij Don Camilo, een blijkbaar populaire italiaan. Het smaakt heerlijk, maar we zijn het uit eten nu allebei wel een beetje beu, dus morgen weer lekker zelf koken.

Het was een mooie fietsvakantie, we vonden alletwee de omgeving van Limburg het mooiste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.