Vanwege mogelijk baby-alarm en het beu zijn van de hitte, hebben we besloten dit jaar in Nederland te blijven.

Anita en Riny willen graag terug naar Landal de Bloemert. Hier hebben zij vorig jaar 2 dagen doorgebracht, toen onze moeder ongelukkig viel en haar heup en schouder brak.

Dus op naar de Bloemert.

20 september 2019

Het zullen geen spannende en lange verhalen worden deze week. We zijn aangekomen na een rit van 2,5 uur, het was erg druk op de weg, maar wij hebben aan diverse files kunnen ontsnappen. Het is mooi weer als we om half 1 wegrijden in Eindhoven. Gaandeweg komt er bewolking opzetten en als we bij de Bloemert arriveren, is de lucht bekleed met een mooie wolkendeken. Helaas, geen zonnetje. We melden ons bij de receptie maar het huisje is nog niet klaar zegt de dame, want het is pas vijf voor 3. Om 3 uur kunnen we terug komen. Gaan we muggenziften? Als we naar de auto lopen, komt ze ons toch achterna met de sleutel. Of het is toeval, of ze ziet zelf ook in hoe flauw dit is.

Het romantische huisje, bekleed met een rieten dak, is zeer ruim en gezellig ingericht. Een grote houten vlonder pal aan het water doet ook altijd gezellig aan. Alhoewel het bewolkt is, is de temperatuur prima. Dus we drinken koffie op het terras bij Anita. De mannen gooien al een hengeltje uit. Maar de vangst valt tegen. Geen vis te zien en dan is er ook nog een waterhoentje die hun plaagt door elke keer voor hun neus visjes te vangen. En het lijkt wel of ze daarna een grimas trekt naar de mannen.

Rond 5 uur rijden we naar Zuidlaren voor een eerste kennismaking. Een oergezellig maar druk dorp. Heel groen met al die mooie brinken. Veel winkeltjes, mooie pandjes, restaurantjes in overvloed. Kortom hier zullen we alles vinden wat we nodig hebben deze week. We doen wat boodschapjes, maar dan wordt het toch echt tijd voor de inwendige mens. We strijken neer bij het parkpaviljoen en eten hier een heerlijke maaltijd. Het park ligt erg mooi aan het meer, bijna alle huisjes met terras aan het water, ook het restaurant natuurlijk. Daarna kijken we nog even naar de finale van the Voice Senior en dan vallen mijn luikjes dicht.

21 september 2019 De Drentsche Aa

Vandaag boffen we met een zonovergoten dag. De broodjes hangen om 8 uur al aan de deur, perfect! Na het ontbijt snelt Ton zich naar het terras om zijn hengel uit te gooien. Hij voelt de ijzige ochtendkou zelfs niet meer. Ik kruip lekker op de bank met een kop koffie  en de verwarming op 21 gr. en wacht tot de zon wat warmer wordt.

Om 11 uur vertrekken we voor onze fietstocht door het natuurpark De Drentsche Aa, uit de Libelle gehaald. Het is een supermooie en afwisselende tocht. Heidevelden, leuke dorpjes, weilanden en bossen wisselen elkaar af. Onderweg pikken we in Anderen een terrasje met versgebakken appeltaart. We maken nog een stop op een pittoreske picknicktocht. Om drie uur hebben we 60 km getrapt en zijn we weer bij het huisje. Anita en ik rijden naar Zuidlaren. Even wat shoppen en naar de Jumbo, boodschappen doen voor het eten. We gaan buiten bakplaten. 

Het is een succes. 

22 september rondje Zuidlaardermeer

Het weer is zo mogelijk nog mooier als gisteren. Na hetzelfde ritueel als gisteren ( nu al een ritueel?) pakken we om 11 uur weer de fietsen. We gaan richting het noorden vandaag. Een zeer ruime ronde om het meer van Zuidlaren zoals de titel al aangaf. Ik heb een hele fijne app: fietsknoop genaamd. En daar kun je zelf routes mee maken, maar ook bestaande routes mee zoeken. Het eerste dorpje waar we doorheen rijden is Noordlaren, het buurdorpje van Midlaren waar wij zitten. Een typisch Drents dorpje met ook alweer schitterende boerderijen met prachtige geveltjes. Daarna rijden we door mooie natuurgebieden naar Haaren. Onderweg zien we nog 3 ooievaars die wat snacks aan het zoeken zijn in het weiland waar we langs fietsen.

Na Haaren krijgen we een ontzettend saai stuk. Lange saaie wegen met veel wind. Hoogezand Sappemeer is ook een troosteloos dorp, waar je zo snel mogelijk doorheen wilt fietsen. Gelukkig is het laatste deel van de route weer erg mooi. Die gaat om het meer heen. Prachtige fietspaden door natuurgebieden en eindelijk een restaurantje aan het meer waar we kunnen lunchen. Paviljoen de Rietzoom heeft een mooie naam, maar blijkt een veredelde cafetaria. De broodjes zijn ook van een b-klasse. Het kan zijn dat de ernaast gelegen bistro een betere kwaliteit levert, maar die is gesloten. Gisteren werden we overspoeld met terrasjes, maar vandaag moeten we het doen met deze povere cafetaria.

Omdat ze morgen slecht weer voorspellen, willen de mannen graag nog een hengeltje uitgooien, maar ook een graantje meepikken van PSV-Ajax om 19 uur. We voelen het al aankomen, een restaurant zit er niet in vanavond. Het is echt een beetje een “mannenvakantie” . Met de Ipad op schoot zoeken we een pizza bezorger in Zuidlaren. En in een recordtempo brengen ze de pizza tot aan de receptie. Zo snel, dat het bijna lijkt alsof de bestelling al klaarstond toen wij belden.

Als ik ‘s avonds in bed lig, hoor ik de regen al tikken op het dakraam. Oei oei!!

23-09-2019 Groningen

Tja het weer is inderdaad aanzienlijk veranderd vandaag. Het miezert en het is grijs.

De mannen trotseren de regen en gaan gewoon in een regenjasje aan de waterkant zitten. Anita en ik rijden naar Zuidlaren voor wat boodschapjes. 

We gaan toch echt niet de hele dag in het huisje zitten vanwege een paar druppeltjes regen. We besluiten naar Groningen te gaan. In Haaren is een transferium alwaar we de auto parkeren en van daaruit brengt een busdienst ons met zijn vieren voor 6 euro op en neer naar het centrum ( inclusief parkeerkosten). Erg handig dus. De bus stopt onder de Martinitoren. Als eerste gaan we bij La Place lunchen. Ik vond namelijk in mijn portemonnee nog twee koffiecadeau kaarten, gewonnen bij de postcodeloterij, en al die tijd vergeten dat ik ze nog had.  Ze zijn dus geldig bij La Place. Dat zit nog steeds op zijn oude plek: op de vierde etage van de voormalig V&D. Je moet dus eerst 3 troosteloze leegstaande verdiepingen door, voor je het restaurant betreed.

Maar daar genieten we van een broodje beenham met een lekker vers bereid sapje.

Dan halen we een stadswandeling bij de VVV. Die is best wel verrassend. Achter die saaie straten, blijken pittoreske hofjes te liggen. 

Bij de eerste moet je gewoon door een poort heen. Zonder de wandelkaart, zou je nog niet op het idee komen, zomaar een poort te openen. 

De wandeling is vermoeiend maar erg leuk.

Groningen is een drukke stad en als je niet uitkijkt, word je omver gereden door de vele fietsers. Dat heb je nu eenmaal in een studentenstad.

En…het is de hele middag droog gebleven, dus al met al viel het weer reuze mee.

Als we weer bij het huisje zijn, blijken we nieuwe buren te hebben. Nogal luidruchtig vind ik hem. Hij staat uitgebreid te bellen op het terras en zijn volume is hoorbaar tot in onze woonkamer. Ik kan niet zeggen dat het een erg rustig park is. Er is altijd wel ergens herrie. Vanochtend de tuinman bij de overburen met zaagmachine etc, nu dit weer. 

We eten vanavond bij de Bloemert. Het is er gezellig druk en het eten smaakt heerlijk.

24 september Balloërveld

De goden zijn ons  gunstig gezind vandaag. De voorspelling zijn goed. Tot de avond droog en 21 graden. 

Anita en ik fietsen eerst naar het dorp voor een paar kleine boodschappen en we hebben weer een leuk winkeltje ontdekt. We scoren beiden een leuke blouse. Het komt niet zo nauw hoe laat we terug zijn, want als de mannen aan het vissen zijn, worden we niet gemist.

Maar zo laat wordt het niet en om half 12 vertrekken we weer op het fietsje. De eerste kilometers gaan over heerlijk rustige paadjes door het Noordlaarder bos.We zien weer een hunebedje, waar uiteraard een momentje gestopt wordt.

Na een kilometer of 20 krijgen we wel zin in een bakkie. Maar helaas komen we vandaag weer weinig tegen en als we al iets zien, is het gesloten. Dinsdag is er veel gesloten hier. Vlak voor het Balloërveld, zien we dan een bordje: rustpunt, koffie, thee, fris.Daar moeten we zijn, alhoewel het er niet uitziet als een restaurant. We proberen het toch maar. We blijken gewoon bij particuliere mensen in de tuin te lopen. De deur naar de hal staat open en hier staat alles klaar. Een senseo apparaat, waterkoker, kopjes etc. Koeken, cake, cup a soup. Een geldkistjes voor de betaling, een prijslijst. We mogen ook gebruik maken van het toilet. Erg grappig. De heer des huizes staat achter de schuifdeuren even toe te kijken wat voor volk er zich op zijn erf bevindt. Zoiets hebben we nog niet eerder meegemaakt. Voor een appel en een ei, drinken we koffie en eten we koek.

Dan fietsen we het mooie Balloërveld over. Zo jammer dat de hei net uitgebloeid is. Onderweg zien we vele prachtige paddestoelen. De terugweg gaat als een speer. We hebben de wind een keer in de rug. 

Vanavond is het de beurt aan Snackerie de Pieper om ons een maaltijd te bezorgen.

Gemak dient de mens in de vakantie. ‘s avonds spelen we codenames en er is weer een mooie dag voorbij.

25 September

Een zeer grijze grauwe dag. 

Laten we de dag maar eens beginnen met een winkeluurtje in Zuidlaren om onszelf op te vrolijken.  Daarna besluiten we toch te gaan fietsen. Eerst een rondje Zuidlaardermeer en dan even buienrader raadplegen om te kijken of we door kunnen fietsen zonder nat te worden. Er is weinig wind en we gaan als een speer. We moeten weer de houten brug over met fiets en al. Het verschil met zondag is, dat we nu met het pontje gaan. Dat pontje moet je zelf bedienen door aan een wiel te draaien. Dat loopt erg zwaar. En voor we weten hoe het werkt!! Er zijn nl 2 wielen . Welke moeten we hebben? Gelukkig komt er een oude bemoeizuchtige man langs, die ons graag uitlegt hoe of wat. Aan de overkant is een restaurantje “de waterjuffers bij Vos” genaamd en een palingrokerij.

Er staan uiteraard dus broodjes met verse paling op de menukaart. Daar hebben we alle vier wel zin in. Het smaakt uitmuntend. Heeft nog de echte palingsmaak hier. Daarna wordt de route rampzalig. We missen knooppunten, maken een foutje door de verkeerde afslag te nemen, maar na alles verbeterd te hebben, zitten we dan op de goede route richting Paterswolde meer. Daarna gaat het nog enkele keren mis, we besluiten nu gewoon de bordjes te volgen. Het meer is overigens prachtig, maar het weer nodigt niet uit er te gaan zitten. Na 52 km zijn we weer bij ons huisje. We hebben de omgeving nu wel gezien en alle fietspaden minstens 2 keer gehad.

Vanavond dineren we bij de Lanteern in Noordwolde. Super lekker drie gangen diner, echt culinair. 

26 september Bourtange

Vandaag is het wel de meest regenachtige dag van de week geloof ik.

In de ochtend is het nog droog, maar vanmiddag komt er een flink buiengebied over.

We besluiten daarom niet te gaan fietsen, maar een bezoekje te brengen aan het vestingstadje Bourtange. 

In een kleine drie kwartier rijden we er naar toe door een typisch Gronings landschap.

De paraplu’s moeten regelmatig uitgeklapt worden. Het stadje heeft een stervormige ligging, wat eigenlijk alleen leuk te zien is vanaf de lucht. Het is klein maar wel sfeervol. We zien ook allerlei leuke winkeltjes, maar eerst koffie met appelgebak dat tevens fungeert als lunch. 

Daarna wandelen we zowel in het dorp, als over de dijk die rond het dorpje ligt.

Dan duiken we de winkeltjes in wat voor mij een nieuwe winterjas en voor Ton een dik wollen vest en een nieuwe pet oplevert.

Een dure middag zeg.

Terug in het huisje doen Anita en ik een spelletje, terwijl de mannen voor de laatste keer hun hengeltjes uitgooien. We maken nog een wandeling door het park en eten daarna nogmaals bij de Bloemert. Een gezellig restaurant met goede keuken.