18 juni 2021

Vanwege COVID-19 dat tijdens het boeken van deze vakantie nog welig tierde, hebben we besloten in Nederland te blijven dit jaar. Doet me wel een beetje pijn om een mooie buitenlandse trip op te geven, maar ja.

We gaan deze week in het plaatsje De Koog verblijven en hebben daar een huisje gehuurd via Landal. De meningen op de review sites zijn verdeeld, of zeer negatief of positief, dus ik ben enigszins wantrouwig.
Na contact te hebben gehad met Beach Park Texel of het mogelijk is om eerder aan te komen dan 16.00 uur, bieden ze ons in ieder geval die service gratis aan. Vanaf 13.00 uur zijn we welkom. Het meisje raadt ons aan de boot van 12.30 te nemen.
Om 9.30 rijden we weg in onze woonplaats. Het voordeel van de corona maatregelen is dat er geen files staan, alhoewel het steeds drukker wordt op de weg. Om iets over 12 uur komen we aan bij Teso, de bootdienst die ons naar Texel gaat brengen. Ik denk dat we in de rij moeten voor de boot van half één , maar tot onze grote verbazing passen we nog net op de 12 uur boot, als laatste auto. Dus de boot vertrekt ook meteen. Vele zeemeeuwen vliegen met de boot mee, in de hoop dat er iets te halen valt. Binnen 20 minuten zijn we op Texel. Het van de boot afrijden verloopt ook soepeltjes. Daarna even een kleine file omdat er 4 rijen dik van de boot af rijden. Als het eenmaal rijdt, zijn we in een vloek en een zucht in De Koog, bij ons vakantiepark Landal Beach Park Texel. We krijgen de sleutel en rijden naar ons huisje. Een supermooie ligging aan de rand van het park met uitzicht op het watertje en een natuurgebied aan de overkant. Schijnbaar hebben we een gerenoveerd huisje want er valt niets op aan te merken tot nu toe. Heel gezellig ingericht met knus en fris meubilair. 2 terrassen en een visvlonder. Alleen ziet Ton het niet zitten met dat vissen, de sloot is dichtbegroeid met planten en te ondiep, dat is een teleurstelling.
We pakken de fiets en rijden een rondje rond het park, om te kijken of er beter visstekjes zijn. Ik hoor geen enthousiaste kreten dus het valt tegen denk ik. Uiteindelijk belanden we bij het strand. Waarom geen strandwandeling? Het is best winderig maar zo’n strandwandeling is heerlijk en lekker om even wat beweging te hebben. Daarna verkennen we De Koog. Wat een gezellig dorpje. Ook toeristisch uiteraard, maar een enorme keuze aan restaurants, winkeltjes etc. En op loopafstand van ons park. We eten een softijsje op het dorpsplein en zien al leuke winkeltjes. Die bewaren we voor later. Helemaal uitgewaaid komen we weer bij het huisje aan.

Tot onze grote verbazing wordt er gebeld als we aan het eten zijn. We verwachten niet bepaald bezoek hier. Het zijn twee mensen van het schoonmaakbedrijf. Ze vragen of we tevreden zijn met het poetsen van het huisje. Ja, tot nu toe ziet het er allemaal keurig uit. Dat is een antwoord waarmee ze tevreden zijn en ze gaan weer. We krijgen nog een fikse onweersbui en om 21 uur is het weer strakblauw. Ik hoop dat het morgen ook zo is.

19-06-2021 Wandeling bij de vuurtoren

Het programma zal de hele week wel een beetje wandelen en fietsen blijven,tenzij het de hele dag regent. De vooruitzichten zijn in ieder geval weer eens keer niet goed. We hebben geen geluk met het weer tijdens onze Nederlandse vakanties, behalve vorig jaar in de Achterhoek dan. We slapen goed, maar het is wel benauwd op de slaapkamer, vannacht toch maar een raampje open. Het waaide gisteren zo hard, dat we het maar dichtgedaan hebben. 

Vanochtend lijkt het wel weer te stormen, het is ook fris en bewolkt. Het positieve is dat het droog schijnt te blijven.Het plan is om naar de vuurtoren in het meest noordelijke puntje te fietsen en daar een mooie wandeling te maken. We wachten tot 11 uur met ons vertrek want dan wordt de wind iets minder volgens buienradar.

Het blijkt al een hele kunst te zijn om op de juiste route te komen merken we. Uiteindelijk komen we weer bij het park uit en dat komt goed uit want Ton vindt alleen een bodywarmer toch te koud op de fiets, dus die ruilen we meteen even om voor een jas. Met mijn telefoon met Google Maps in mijn hand, komen we op het fietspad richting vuurtoren uit. Schijnbaar missen we onderweg weer een afslag, want we fietsen ineens niet meer langs de duinen. Dit is verder geen probleem, want we slaan gewoon ergens linksaf en na 2 km zitten we weer op de beoogde route. In de verte torent de vuurtoren al boven de duinen uit. De fietspaden zijn zeer goed en lekker breed op een overgroot deel van de route. Dat moet ook wel want het is nu al best druk, laat staan met zonnig weer en in het hoogseizoen.

Bij de vuurtoren is het ook een enorme drukte. Gelukkig zijn we met de fiets, die parkeer je overal wel ergens. Alhoewel er overal ook grote parkeerplaatsen voor de auto’s zijn.

Enfin, wij beginnen aan onze wandelroute. Punt 1 is het strand op richting zee. Ik heb nog nooit zo’n enorm strand gezien. We zien Vlieland liggen in de verte en een zandplaat tussen beide eilanden. Ik geloof dat we al minstens een kwartier aan het lopen zijn voor we bij de kustlijn komen. Die volgen we een tijdje en dan moeten we het duin op naar een uitzichtpunt. Hier eten we onze lunch op terwijl we genieten van de vergezichten. Waar al die mensen zijn weet ik niet, maar niet aan het wandelen want we zijn zo’n beetje de enigen hier. We vervolgen het mooie wandelpad dwars door het duingebied, bewonderen alle mooie bloemen. De Kamferfoelie bloeit rijkelijk. 

Onderweg zien we wat fazanten. Het laatste stuk gaat langs een meertje waar ook veel vogels vertoeven, broeden en samenkomen. Moe maar zeer voldaan komen we weer bij de fiets aan. We fietsen tot halverwege bij de opgang naar de bekende Sluftervallei. Hier is het enorm druk, dat moet vast ook heel mooi zijn. We drinken koffie in restaurant de slufter en fietsen naar het huisje. De Slufter bewaren we voor later.

Ton gaat toch maar proberen te vissen, en hij ziet een enorm karper voorbij zwemmen, dit maakt hem toch weer enthousiast. Om 18 uur heb ik Wad Lekker besproken, een pannenkoekenrestaurant. Het smaakt goed, maar nu heb ik wel even genoeg pannenkoeken gehad.(vorige week zaterdag ook al) Het is niet echt culinair.Het is echt fris als we terug fietsen, je zou bijna wensen dat je een winterjas bij had en dan zie je onderweg mensen alleen in een overhemdje lopen!!

20 juni Oudeschild en Den Burg

Vandaag worden we voor de verandering wakker met het zonnetje. Dat oogt meteen heel wat gezelliger. De temperatuur lijkt ook milder te zijn. Omdat de Jumbo pas om 9 uur open is, fiets ik voor de verandering naar het bakkertje in het centrum. Dat dachten meer mensen. Ik moet buiten in de rij aansluiten, maar het gaat snel. We kunnen zowaar op het terras zitten na het ontbijt. Wat een verademing. De ochtend brengen we grotendeels door met het genieten op ons eigen terras. Ton vangt nog wat, geen vis maar een waterhoen. Absoluut niet de bedoeling dus de visdraad moet doorgeknipt worden en de waterhoen zwemt verder.

Rond half één fietsen we een mooie route dwars door het eiland. De fietspaden zijn super hier. Onze eerste stop is Oudeschild, een schattig vissersdorpje . De thuishaven van de Texelse vissersvloot. Er zijn de nodige terrasjes en souvernirwinkels. We nemen als lunch een bakje kibbeling met remouladesaus, erg lekker. We kopen een souvenir voor onze souvenirmuur in de tuin en dan is het ineens alweer 14.15. We fietsen naar Den Burg alwaar we om 15.30 de film gereserveerd hebben. Omdat Den Burg maar een paar kilometer verderop ligt, zijn we te vroeg en kunnen we ook nog een wandelingetje door het gezellige stadje maken, ook weer erg leuk. Dan gaan de naar De slag om de Schelde, een film die Ton graag wil zien. Ik vind het af en toe te heftig maar wel een indrukwekkend verhaal. Als we de bioscoop uitkomen, stappen we weer snel op onze fiets om 5 km tegen de wind in te overbruggen naar De Koog alwaar we om 18.00 uur Isola Bella gereserveerd hebben. Wat een fantastisch restaurant. Echte Italianen hier en super eten. Het is ook enorm druk. Hier gaan we zeker nog een keer terug. Het was weer een mooie dag, de temperatuur iets milder en zelfs af en toe de zon.

21 juni Regen, regen en regen

Toen Ton gisterenavond de slaapkamer in kwam, lag ik te slapen met mijn boek in de leeshouding en mijn bril op. Kun je nagaan hoe moe ik was.

Het wordt geen goede dag vandaag. Zwaar bewolkt en het kan elk moment gaan regenen. In het zuiden hoost het al, hoor ik van mijn zus. Ik kleed me snel aan en fiets naar de supermarkt. Ton moet ik vandaag om 9.45 uur wakker maken. Dus een Lazy day. Muziekje op, boek lezen.

Om 3 uur regent het nog steeds, maar zijn we het binnenzitten zat. Regenjas aan, paraplu open we wandelen naar het dorp. Er worden wat winkeltjes bekeken, ik koop een leuk zomerbloesje . We zoeken een goede slager met kant en klaar gerechten. Nederland voetbalt vanavond dus tot overmaat van ramp, kunnen we ook niet naar een restaurant.

Vandaag geen foto’s en niets beleeft dus, het was de langste en saaiste vakantiedag ever.

22 juni De Hors

Het is droog en we zien de zon zowaar af en toe. Ik ben heel blij na zo’n dag als gisteren. Het plan is om vandaag naar het noorden te fietsen naar natuurgebied de Hors. Zo gezegd zo gedaan. Het is weer een prachtige route, heel veel door de bossen. De route gaat door Nationaal Park De Duinen van Texel. En door nationaal park De Dennen. De fietspaden zijn hier wel smaller en het is erg druk, dus je moet vaak achter elkaar fietsen. Ook natuurgebied de Hors wordt slecht aangegeven, dat is me al vaker opgevallen hier. Overal bordjes voor hotels en vakantieparken, maar niet voor natuurgebieden. We vinden het toch wel. De wandeling is wel mooi, maar valt ook een beetje tegen.

Ten eerste lopen we door het duingebied, maar er is meestal weinig uitzicht vanwege de vele dichtbegroeide struiken. Ik wil graag naar de zee, maar de duinopgang is geblokkeerd door heel veel water, dus dat doen we maar niet. Het meer waar we omheen lopen zien we ook amperaan. Jammer. Enfin we hebben onze beweging wel weer gehad. Later blijkt dat we toch vlakbij een opgang naar de duin en het strand waren, balen. Onderweg terug eten we onze lunch op en de zee bewaren we voor straks.  We gaan de rest van de middag heerlijk op het terras zitten met een drankje.

Om 17 uur fietsen we naar zee en wandelen daar nog wat, daarna nog even op een bankje genieten van de redelijk hoge golven. Om 18 uur hebben we restaurant Oranjerie ‘t Vogelhuis besproken. Een gezellig en geliefd restaurant, helemaal volgeboekt deze dinsdag. Ton besteld de Spare ribs en ik een jutterschnitzel. Smaakt prima maar voor mij weer te veel eigenlijk.

23 juni Sluftervallei

Helaas geen zonnetje vandaag. 

We willen vandaag gaan wandelen in de Sluftervallei. Het is maar een kilometer of 6 fietsen van ons huisje af. Dus we zijn er in een vloek en een zucht. Via een steile trap, klim je het duin op. Ook aan de minder validen is gedacht met een speciale opgang. Boven kijk je uit over een gigantische vallei. Veel groter als ik gedacht had.

Achter het duin, ligt de zee denk je, maar nee hoor. Eerst dus de gigantische groene waterrijke vlakte, ook wel het groene strand genoemd. Ook hier weer ontzettend veel vogelbroedgebieden. Beneden zien we diverse wandelpaden, wij nemen het pad richting strand, wat nog zeker een half uur lopen is. Nadat we het groene gedeelte gepasseerd zijn, komen we op het zandgedeelte. De zee is nog ver weg, en die bereiken we niet van dichtbij vandaag, want de kustlijn wordt geblokkeerd door een soort rivier die dwars over het strand loopt. We willen in een duinpan lunchen, maar al snel nadat ik het zakje met etenswaren pak, komt er een meeuw voor ons zitten. Ik stop het eten weer terug,want heb geen zin in die enorme meeuw bij mijn broodje. Als hij uiteindelijk de moed opgeeft en wegvliegt, kunnen we lunchen.

De slufter staat dus in open verbinding met de zee. Bij extreem hoog water of springtij, loopt dit gebied helemaal vol met water, dan is het nog veel mooier denk ik.

Als we terug zijn bij de fiets, nemen we eerst een cappuccino op het terras van cafe de Slufter. De appeltaart is helaas op, achteraf maar goed ook. Anders waren al die verbruikte calorieën weer voor niets.

We fietsen met een omweg naar huis door het polderlandschap, wat opgevrolijkt wordt door al die prachtige wilde bloemen. Elk weiland lijkt wel begrenst te worden door die kleurrijke bloemenpracht: klaprozen, margrieten, korenbloemen, lupine en nog een aantal soorten waarvan ik de naam niet weet. 

Rond 3 uur zijn we thuis en we lezen en internetten wat. Om 17 uur vertrekken we weer naar De Koog centrum., even weer wat winkeltjes bekijken en daarna naar de Italiaan. We zitten op het verwarmde terras, heerlijk en het smaakt weer Pico Bello.

Als we buiten komen is de hemel blauw en schijnt het zonnetje uitbundig.

24 juni

Als ik om 7.45 wakker wordt, schijnt het zonnetje al. Dit geeft mij weer zoveel energie, dat ik meteen opsta. Ik rijd naar het bakkertje en we ontbijten vroeg vandaag. Nog even volop genieten van onze laatste zonnige dag op Texel. Om 9 uur zitten we al op het terras.

Rond kwart voor elf fietsen we weg. Het eerste stuk gaat dwars door het boerenland. Wat is de natuur hier toch mooi en zo heerlijk rustig. We passeren het knus aandoende dorpje De Waal en  het pittoreske Oosterend. Hier parkeren we ons ijzeren ros even om een wandelingetje te maken. Wat een schattig dorpje.  

Uiteindelijk komen we op de dijk tussen het vasteland van Texel en de Waddenzee. Wat is die mooi als het zonnetje schijnt. Het water trekt zich al wat terug, het wordt eb. We fietsen nog een aantal kilometers over het prachtige fietspad op de dijk.

Dan gaan we naar beneden en ineens zien we het prachtige natuurgebied Utopia. Prachtig, binnendijks vogelgebied aan de oostzijde van Texel. Hier broeden grote sterns en steltlopers op de schelpenstrandjes. Vanaf de waddendijk heb je goed zicht op de vogels in het krekengebied. We kijken onze ogen uit.

In Cocksdorp nemen we een terrasje om te lunchen. Het duurt echter zo lang eer dat er iets te eten komt, dat ik het maar eens navraag en ja hoor ze zijn het vergeten. Ik was er al bang voor. Dus we moeten nog langer wachten. Als we het bijna beu zijn en weg willen gaan, komt het dan eindelijk. Het smaakt heerlijk want we barsten inmiddels van de honger. We lopen nog een stukje door Cocksdorp maar dat is niet meer als een aantal restaurantjes en een souvenirsshop. 

De bedoeling is ons rond af te maken langs de duinen, maar omdat we deze route zo mooi vonden, besluiten we langs de zelfde kant terug te gaan. De duinroute hebben we al meerdere keren gefietst en die is veel drukker. We zijn nu getuige van wat eb doet met de Waddenzee. Zo ver als we kunnen kijken is het water weg, verdwenen. Apart hoor. We zien 2 groepjes wadlopen en aan het bestuderen wat er allemaal op die zeebodem ligt. Leuk.

Dit was de laatste en de mooiste dag van de vakantie. Qua weer en qua fietsroute ook.Een leuke bijkomstigheid. We hebben de auto deze week absoluut niet gebruikt sinds onze aankomst . Heerlijk.

We willen vanavond op het strand eten bij Paal 21. Dat is ook een succes, heel gezellig, midden op een rustig strand, lekker eten. Daarna nog even het strand op en de dag zit er weer zo’n beetje op. Ondanks kou,wind en maandag regen, was het een heerlijke vakantie en Texel zeker een aanrader.