Onze zoon en schoondochter gaan de vierde poging doen om hun bruiloft te vieren in Hongarije. Wij gaan proberen ongeveer hetzelfde rondje te maken, wat we 2 jaar geleden, vlak voor de corona uitbraak, al gepland hadden. Het is hier en daar iets gewijzigd. Het viel wel op dat de prijzen allemaal behoorlijk gestegen zijn. We hopen dat het nu echt door kan gaan.
ons reisschema is als volgt:
dag 1 Wildbad Tagungsort Rothenburg
dag 2/6 Pension Greti in Schönau am Königssee
Dag 6 B&B Villa Verde
dag 7/10 Chalet Zana in Bled
dag 10/13 Hotel Plesnik Logar Vallei
dag 13/14 Hotel Aura Balatonmeer
dag 14 tot 17 Hotel Palota Lillafüred
daarna de terugreis in 2 a 3 dagen. hotels en route nog onbekend.
11 juni 2022 Rothenburg ob der Tauer.
Om 10 uur willen we vertrekken, maar om 9.15 zijn we al startklaar, dus waarom wachten? De route naar ons overnachtingsadres verloopt prima, op één punt na. Google Maps stuurt ons door het centrum van Keulen. Wat is dit nu? We komen er te laat achter. Dit zorgt voor enige oponthoud, maar so what? De skyline van Keulen ziet er ook goed uit en we hebben vakantie en lagen al voor op schema.
Rond half 4 arriveren we bij het hotel in een bosrijke parkachtige omgeving. Het hotel lijkt wel weggelopen uit de Efteling, Anton Pieck-achtige taferelen.
De ingang vinden is een uitdaging. Ook dat lukt uiteindelijk. De kamer is zeer sfeervol, niet echt groot, maar wel een prachtig bewerkt plafond. Geen tv, wel internet, dat is belangrijker als de Duitse fernsehen. Geen airco, wel een minpuntje en behoorlijk heet hier, maar het raam kan open blijven. 100% rust. Je hoort alleen de vogeltjes en er is een hor, ook niet onbelangrijk.
We wandelen door het enorme park met allerlei grote en kleinere prieeltjes. Omgrenst door het riviertje de Tauber. Wat een goede keuze van ondergetekende!! Ik geef mezelf maar een pluimpje.
Dan wandelen we naar het stadje. Dat is goed te doen. Binnen een kwartiertje lopen we het historische, geheel ommuurde stadje binnen. Schilderachtig mooi. We genieten van de middeleeuwse sfeer en de leuke winkeltjes. Ondertussen kijken we uit naar een restaurantje in de schaduw, want het is behoorlijk warm sinds vandaag. Heerlijk overigens. Een keer geen kou en grijze luchten. We schuiven aan bij de Duitse Griek en de gyros van de chef smaakt heerlijk. Als we de rekening vragen, komt er iemand langs met verscheidene toetjes op een bord. Wat aardig, net als in Griekenland, een toetje van het huis. We delen er samen eentje. Als dan eindelijk de rekening komt, blijken we het toetje dubbel en dwars zelf betaald te hebben, wat een afknapper en zeker niet netjes.
We lopen een beetje onvast terug naar het hotel, want de Aperol Spritz en het grote glas bier doen hun werking.
Het was in ieder geval een heel goed begin van de vakantie.
12 juni Schönau am Königssee
Aan het heerlijke bed ligt het niet, maar ik ben toch om 5 uur wakker, gelukkig slaap ik toch nog even in tot 6.45 . We lopen nog een rondje door het bos voor het ontbijt, echt heerlijk. Het belooft overigens weer een prachtige dag te worden. De ontbijtzaal is heel chique met prachtige authentieke plafonds. Het ontbijt is heerlijk, er ontbreekt niets en aardig personeel. Alles is biologisch.
Na het ontbijt nemen we afscheid van dit mooie plekje en na een tankbeurt zitten we zo weer op de snelweg richting köningssee. Net als toen we naar Oostenrijk reden, lijkt het nu ook wel of ze elke paar kilometer aan de weg bezig zijn, niet normaal hier.
De route duurt ook langer als we verwachten, flinke file bij München, die we omzeilen door binnendoor te rijden, een hele mooie route, daarna nog een file bij de mooie Chiemsee.
Eindelijk arriveren we dan om 14.00 uur. De aardige kletsgrage eigenaresse verwelkomt ons uiterst vriendelijk. We krijgen een groot appartement toegewezen. Ruime woonkamer met een heerlijke hoekbank, aparte slaapkamer en grote badkamer. Op de begane grond dus een eigen terrasje. Uitzicht op de bergen is ook zeker niet verkeerd. We komen even bij van de reis, wat spulletjes uitpakken en rond half 4 lopen we naar het meer.
De afstand is goed te doen, alleen de zon is erg warm. We zien maar een klein stukje meer want het schijnt enorm groot te zijn, dat gaan we nog ontdekken via een boottocht hopelijk. We nemen even plaats op een bankje en kopen er een ijsco bij. Via een andere route lopen we terug en blijven steken bij Hotel Brunneck. Hier zien we een heerlijk groot terras in de schaduw met prachtig uitzicht en er is nog plaats. Dus we gaan meteen een lekkere maaltijd nuttigen. Heerlijk plekje, ook weer vriendelijk personeel en dit keer geen opgedrongen toetje.
Daarna op ons eigen terrasje, waar het nu ook zalig is.
13 juni Wimbachklamm en zoutmijn
We worden wakker terwijl het buiten met bakken naar beneden komt, wat nu?
Eerst maar eens douchen en ontbijten. Dat ontbijt is voortreffelijk, geen buffet ivm de verspilling, maar ruim voldoende op onze tafel en eventueel nog bij te vragen, maar dat is echt niet nodig.
Daarna probeert het zonnetje tussen de wolken door te komen. Ik neem mijn kans waar en loop naar de supermarkt. Helaas moet de paraplu uitgeklapt worden op de terugweg.
Dan boeken we maar kaartjes voor de zoutmijn, een aanrader van Ine en Ruud. We zijn benieuwd.
De mijn is al bijna volgeboekt, maar opeens komen er 2 plaatsen vrij om 1 uur, snel boeken maar.
Om 11 uur vertrekken we richting Wimbachklamm. Ik ben het thuiszitten al beu, regen of geen regen, we gaan gewoon. Regenjas aan, paraplu mee. Het is niet ver rijden, alles hier is lekker dichtbij.
Op de parkeerplaats besparen we 4 euro omdat we een kaartje van iemand krijgen die al snel weer beneden is. Aardig. Het is een korte maar steile klim naar de kaartjesverkoop. We krijgen 1 euro korting met onze toeristenpas , wow😉. Na enkele minuutjes zijn we bij de kloof. We horen het wild stromende water al. Het is prachtig, maar ik ben gek op kloven met snelstromend water. Bij deze komt er langs de steile wanden nog overal water naar beneden in de vorm van kleine watervalletjes. We genieten van dit natuurgeweld.
De kloof is niet lang, maar erg mooi. Wie wil, kan nog kiezen uit vele aanvullende wandelingen. Wij moeten echter richting zoutmijn. Ook wij geven ons parkeerkaarten weer door aan de volgende toeristen. Rond half 1 staat de wagen geparkeerd bij de zoutmijn. We nemen per ongeluk de verkeerde ingang en worden bits terecht gewezen door een Duitse medewerkster, sorry hoor, ik kom hier ook voor het eerst. Als we naar binnen mogen, moeten we mijnwerkerspakken aan. Daarna mogen we plaatsnemen in een oud mijnwerkerstreintje. Met een rotgang scheurt hij de nauwe gangen van de mijn in, best ver. Dan moeten we uitstappen en verder lopen. Onderweg wordt van alles verteld door de gids. Helaas versta ik amper aan een woord van het Beierse? dialect. Zelfs Ton heeft er moeite mee. Uiteindelijk komen we bij een lange steile glijbaan, lijkt doodeng, maar blijkt supergaaf te zijn. Via twee van die steile glijbanen, zakken we de diepte in. Niet te veel bij nadenken. We komen bij een glashelder meer na glijbaan 2 . En hier moeten we op een bootje stappen. We varen het meertje over, onderweg genieten van een lichtshow. Wij denken dat die lichtshow wel iets spectaculairder gekund had, maar wij komen uit Eindhoven en zijn Glow gewend. Niet ver daarna gaan we met een kooi weer naar boven. Boven op elkaar gepropt (hoezo corona proef) vliegen we omhoog. Hier staat het treintje klaar dat ons weer terugbrengt naar het begin. Het was erg leuk en afwisselend, goede tip. En eenmaal weer buiten schijnt de zon weer. We drinken koffie en eten iets lekkers bij het plaatselijke restaurant. Daarna rijden we naar Pension Greti. Het is alweer half 4. Ondanks de regen, was het een hele leuke dag.
We eten vanavond bij Waldhauser Bräu, een heel goed restaurant, zit helemaal vol en de vrouw die bedient rent zich een slag in de rondte. Het eten is heerlijk.
14 juni 2022 wandelen.
We hebben de ideale wandeling voor ons gevonden. Het is de bedoeling dat we met de bus de berg op worden gebracht en dan lopen wij in 2 uur naar beneden. Lijkt ideaal.
Eerst maar eens ontbijten, zodat we in ieder geval geen lege maag hebben.
Dan pakken we de spullen en rijden naar Hintersee,alwaar de erlebnisbus moet stoppen. Onderweg halen we nog een soort lunch bij de bakker. Als we bij Hintersee arriveren staat het al aangegeven: Erlebnisbus P2. We rijden door het kleine dorpje, zijn de Hintersee allang voorbij, maar nog geen P2. Ik denk dat we verder door moeten, maar Ton keert de auto, want volgens hem zijn we er voorbij gereden. Ik blijk gelijk te hebben, we moesten nog verder door en als je dan denkt dat er niets meer komt, is daar ineens P2. Ik koop alvast een parkeerkaartje. Een vrouw wil me helpen, maar ik kan het uitstekend zelf. Eigenlijk wil ze onze toeristenkaart gebruiken zodat ze ook met korting kan parkeren. Wat mij betreft geen probleem.
Dan wachten we op de bus. Gelukkig hebben we mondkapjes bij ons,want dat blijkt hier nog verplicht te zijn. In de bus kun je ook alleen cash betalen. Met pijn en moeite vis ik de laatste briefjes uit mijn portemonnee. Straks toch maar eens pinnen, want ze zijn hier soms nog ouderwets. Dan staan we eindelijk op de grens van Oostenrijk en Duitsland bij Hirschbichl. Hier begint de wandelroute van 2 uur naar beneden. We kijken op een massief grillig rotsgebergte: schitterend. Onderweg genietend van watervalletjes, prachtige bloemenvelden, bergweiden,allerlei mooie plantjes, riviertjes, een hangbrug,de bergen uiteraard.
Het is een adembenemende wandeling. Uiteindelijk doen we er 2,5-3 uur over met lunchpauzes, film en foto-opnames
Het was echt een aanrader. Maar we waren niet bepaald de enige die daar liepen. Logisch ook. Overigens is de Hintersee ook een mooi meertje.
Na een paar uur op het terras gezeten te hebben, gaan we een deurtje verder eten bij de buurman, een Italiaans restaurant. Ook weer een goed restaurant, geen haute cuisine, maar de gerechten smaken prima.
We rijden ook nog even naar het centrum, voor een ijsje. Jammer dat er veel dicht is, maar nog genoeg ijsco’s te koop in alle vormen en maten. We kunnen ook hier weer alleen maar cash betalen en mijn laatste 6 euro gaan er aan. Dus we gaan naarstig op zoek naar een pinautomaat. Met de portemonnee weer gevuld rijden we naar Greti. Weer een fantastische dag voorbij.
15 juni Königssee en Obersee
Vandaag hebben een boottocht geboekt over de Königssee.
Het weer is ons goed gezind.
We rijden bijtijds weg en dat is ook maar goed ook. Er is nog genoeg plaats op de enorme parking, ik ga alvast een kaartje kopen. Ohhh alleen met contant geld betalen, daar heb je het weer. Wat nu. Gisteren de laatste euro’s aan een ijsje uitgegeven. Andere automaat misschien, nee helaas, alleen munten. Dan zie ik een wisselautomaat , fijn. Daar kun je inderdaad geld wisselen, briefjes van 5, 10 en 20. Ik heb alleen 50. Gisteren hadden we geen keuze bij het pinnen. Ik herken een stelletje uit ons pension. Desnoods vraag ik of hij het voor wil schieten, maar ik vraag eerst of hij misschien 50 euro kan wisselen en dat kan hij gelukkig. Zo zijn we ineens een hoop tijd kwijt voor een simpel kaartje voor de parkeerplaats.
Bij de boot, zien we 3 rijen staan, wij moeten nr 31 hebben. De boot zit aardig volgepropt, kun je wel zeggen. En weer dat vreselijke mondkapje op. Foto’s maken gaat moeilijk. Na een uurtje zijn we op het eind en stappen we uit. Van hieruit kun je diverse wandelingen. Wij kiezen voor de Obersee, samen met honderden anderen merken we. Als we daar aankomen, snappen we waarom iedereen daarheen wil. Het lijkt wel een meer uit een sprookje. Spiegelglad wateroppervlak, loodrechte rotswanden. Schilderachtig mooi.
We vinden een plaatsje op een paar stenen aan de waterkant en blijven daar even met open mond staren naar al dat moois. Dan wandelen we nog een eind rond het meertje. Als we terug zijn van deze magische wandeling, nemen we plaats in het restaurant voor een snack. Het is zelfbediening en ik kies worstjes met salade en heel veel fris.. we hebben vooral dorst. Bij de kassa kun je weer niet pinnen. Stel je voor dat je geen cash hebt. Dat is hier echt een must.
Daarna varen we tergend langzaam terug naar Schönau am Königssee. Nog even een ijsje, want het is weer bloedheet en we hebben alweer dorst. En ook nog maar een keer pinnen voor de zekerheid.
We eten weer bij Brunneck, met het mooie uitzicht van de eerste avond. Morgen naar Salzburg.
16-06-2022 Salzburg
Met weemoed in ons hart nemen we afscheid van het prachtige Nationaal park Berchtesgaden. Wat was je mooi en wat hebben we genoten. Ook pension Greti is zeer goed bevallen. Op naar Salzburg, waar we om 9.30 al aankomen. Er zitten nog mensen aan het ontbijt. Maar we hebben het van te voren gevraagd. We mochten de auto alvast parkeren en we moesten ook maar binnenkomen, werd ons gezegd.Een heel aardig koppel bij Villa Verde, in een groen en rustig straatje op 20 minuten lopen van het centrum.
De kamer is uiteraard nog niet klaar, maar we krijgen alvast de sleutel en wat uitleg. En een cappuccino.
Dan lopen we naar het centrum. Ton had helemaal geen zin in een stad, maar Salzburg vindt ook hij erg mooi en vooral rustig. Bijna het gehele centrum is autovrij. Het centrum is relatief klein, maar je valt bijna over de historische gebouwen, kerken. Alle gebouwen in witte of lichte tinten. Zo lang het nog niet regent, lopen we lekker buiten de toerist uit te hangen. Wij zijn niet van die museumgangers. We steken de wildstromende Salzach rivier over en komen bij de Mirabelgarten. Daar hadden we iets meer van verwacht. Uiteraard ook regelmatig een terrasje op gezellige binnenplaatsjes. Uiteindelijk komen we de funiculaire naar het vestingstadje Hoogsalzburg. Hartstikke mooi uitzicht daarboven, en een heerlijk briesje. Je komt hier helemaal bij. Het is echt een klein dorpje binnen die muren, we bekijken wat musea, uitzichtpunten, torens. Dan voelen we de eerste druppels en wat we nog meer voelen, zijn onze voeten. Zeker met dat geslenter hier. We besluiten naar Villa Verde te lopen. Als we daar aan komen, is de energie ook op. Wij hebben een kamer boven met eigen ingang. Zeer aangenaam verrast zijn we over deze kamer. Dit is geen kamer, maar een compleet appartement, met keuken, woonkamer, afgesloten slaapgedeelte, balkon. Echt super, zelfs de slippers staan klaar. En…we kunnen hier zelf koffie zetten. Dat misten we bij Greti zo.
We komen weer helemaal bij met een kop koffie op de hoekbank.
Ik zoek op Google een restaurant met goede recensie en we komen uit op Osteria Cavalli. Op de hoek van de straat, niet meer te ver lopen dus. Maar je moet er bijtijds zijn zeggen ze, want het schijnt de beste Italiaan van Salzburg te zijn, we zijn benieuwd en gaan bijtijds weg. Er is gelukkig nog plaats buiten, maar het stroomt snel vol zien we. De reviews zijn niet gelogen, de soep en risotto smaken voortreffelijk. Op de terugweg begint het te regenen en af en toe een donderslag. Net op tijd binnen om te genieten van onze mooie B&B. Als we op het balkon geinstalleerd zijn, valt het er met bakken uit.
17-06-2022 Meer van Bled
Het ontbijt van Villa Verde is zonder meer uitgebreid met zalm en nog een onbekende vissoort, maar geef ons dat van Greti maar, daar vond ik de kraakverse broodjes toch lekkerder. Na het ontbijt pakken we op ons gemak de spulletjes bij elkaar. Daar hebben we al zoveel ervaring in dat het een fluitje van een cent is. We rijden dwars door Oostenrijk naar Slovenië, een schitterende route. De autobahnen zijn hier ook heel rustig, minder verkeer en er wordt niet zo idioot hard gereden als in Duitsland.
We moeten twee keer tol betalen ad 20 euro totaal. De benzine in Oostenrijk is sinds afgelopen april ook akelig in prijs verhoogd. Maar in een dorpje tanken, scheelt nog altijd 35 cent per liter met de snelweg, schandalig. We maken een kleine tussenstop en denken slim te zijn en een file bij Bled te omzeilen door via een binnenweg te gaan, aanbevolen door Google. Na 15 minuten rijden houdt de weg op wegens werkzaamheden, dus helemaal weer terug en alsnog de file in. We vinden chalet Zana meteen. Schitterend…..kan nooit ouder zijn dan één jaar. Zeer smaakvol ingericht en van alle moderne snufjes voorzien. Geen sleutel, maar een code.
Wat we van Bled gezien hebben, is dat het behoorlijk druk en toeristisch is, maar dat wisten we al.
We relaxen wat in de heerlijk tuin, waar overal ligbedden staan. Het is bloedheet maar daar merk je hier weinig van.
We gaan vanavond vroeg eten, want de lunch hebben we overgeslagen. Binnen een paar minuutjes sta je vanaf het appartement bij het meer. Wat is dat mooi. Veel watersporters,zonaanbidders en vissers. We lopen een stukje langs het schaduwrijke pad dat pal langs het meer loopt. Aan de overkant ligt het mooie kasteel Blejski grad, het ligt op een loodrechte rotswand, wat zul je daar mooi uitzicht hebben. In het midden van het meer ligt een schattig eilandje met een mooi kerkje erop. Bootjes varen af en aan met toeristen die het eilandje aan bekijken.
We eten bij restaurant Starkl buiten op het terras met Meerzicht. Ontzettend vriendelijk personeel. De prijzen zijn echter niet meer van vroeger. We betalen het meeste van de hele vakantie aan het eten. Dit worden prijzige dagen denk ik.
18-06-2022 Meer van Bohinj
Vanochtend moet ik weer zelf aan de bak voor het ontbijt, de weg naar de supermarkt is niet lang maar soms wel steil en al warm. De keuze aan broodjes is minimaal. Enfin, ik weet toch een lekker ontbijtje in elkaar te flansen.
Daarna besluiten we vanwege de warmte vroeg te vertrekken. De bestemming is het mooie meer van Bohinj. Tenminste dat zeggen ze. Wij moeten dat nog ervaren. De weg erheen is in ieder geval mooi en heel rustig. Het is een half uurtje rijden. We gaan eerst maar naar kabelbaan Vogel. We krijgen zelfs 60+ korting. Dan nog betalen we 50 euro voor 2 retourtickets, maar met helder weer is dit het zeker waard. Zodra we uitstappen, beginnen we al met genieten.
We kijken over het prachtige Triglav nationaal park uit en over het enorme meer, dat hier een klein vlekje in het landschap lijkt. Hier boven kun je heerlijk wandelen. Wij hebben geen vesten meegenomen en eerst denk ik dat dat te koud is, maar het blijkt allemaal wel mee te vallen, ik mag niet aan een vest denken. We maken een mooie maar pittige wandeling, zeker dat lange steile stuk omhoog. We moeten meerdere stops inlassen om op adem te komen. Maar je wordt enorm beloond met het prachtigste uitzicht. Gelukkig komt net het enige bankje vrij, kunnen wij even op gaan zitten.
Als we weer bij de kabelbaan zijn, nemen we eerst een terrasje, de ijskoude frisdrank zorgt dat je weer helemaal bijkomt. Ook de suikers worden nog aangevuld met iets ongezonds, maar wel heel erg lekkers: apfelstrudel. Daarna nemen we de cabine terug naar het dal. We rijden naar beneden en gelukkig is er nog parkeerplaats, want ondanks dat dit meer zogenaamd niet zo toeristisch is, zien wij toch wat anders. Parkeerplaatsen zijn ook bijna nooit gratis. Ook hier niet, maar je moet er iets voor over hebben. We hebben gelukkig de badlakens nog achterin de auto liggen, dus we gaan lekker even aan het meer liggen. Het water is zo helder, we zien de forellen langs zwemmen. Heerlijk hier. En totaal geen last van de hitte. Net als in de achtertuin bij het appartement trouwens, mits je onder een boom zit. Het is zo heerlijk rustig hier, we zijn nu even de enige gasten.
Om 17 uur trekken we de stoute schoenen aan gaan een wandeling rond het meer van Bled maken. 1,5 uur lopen zegt onze verhuurder. Maar die warmte dan? Nou je loopt grotendeels in de schaduw en dat klopt. Dat maakt het goed draaglijk. Het is natuurlijk een prachtige wandeling. Het plan is onderweg ergens te eten, maar we vinden niets. Wat ik op het oog had, is volgeboekt. Dan maar in het centrum. Het aantal restaurants voor zo’n toeristisch oord valt tegen of we zitten in de verkeerde hoek. Dan zie ik een bord: pizzeria ergens bovenuit komen. We moeten naar een of ander dakterras en er is nog plaats. De Pizza is ook nog eens heerlijk. Het laatste stukje naar Zana is natuurlijk het moeilijkst, zeker als we nog een klein stukje omhoog moeten. Maar we zijn er en we zijn trots op onszelf. Het eerste wat ik doe is de douche aanzetten want dat is hard nodig.
19-06-2022 alweer meer van Bohinj
De ochtend begint al goed. De supermarkt is dicht en we moeten naar de enige bakker in het dorp rijden die open is. Ik krijg ook een mail van de eigenaar hier dat we contant moeten betalen. Een creditcard zoals eerder beloofd kan schijnbaar ineens niet meer. In het dorp rijden we de eerste de beste parking op, want parkeren is hier een gigantisch probleem. Dat kost al 5 euro om even broodjes te halen. En nog best een eindje lopen ook naar die bakker. De pinautomaat die ik op het oog had, is buiten bedrijf, shit. De bakker heeft heerlijk brood, maar hanteert ook hoge prijzen merken we. Dat wordt een duur ontbijtje. Gelukkig vinden we een andere pinautomaat. We hebben het helemaal gehad met het chaotische, rommelige en drukke Bled. De omgeving is prachtig maar het stadje 3 x niets wat ons betreft.
Thuis maak ik een heerlijk ontbijtje. Het is al bloedheet.
We gaan weer aan het meer liggen, maar eerst wil ik een redelijk onbekende kloof bezoeken. De bekende Vintgar kloof is amperaan per auto bereikbaar vanwege wegafsluitingen. Dus vind ik een redelijk alternatief: de Mostnica kloof. Ik voer de parkeerplaats in de navigatie in en we kunnen, redelijk laat, vertrekken. De ellende begint al in de eerste tweehonderd meter. We rijden op een smal steil pad vanaf het appartement om op de weg te komen. Een dikke Audi als tegenligger, die gebaard dat wij terug moeten, de snob. Daarachter volgt al snel een vrachtautootje. En achter ons staat ook iemand die net als wij omhoog moet, en nu net als wij achteruit moet om de tegenliggers te laten passeren. Dat lukt gelukkig, de weg wordt ietsje breder en ze schieten er langs. Dan rijden we richting Bohinj meer. Even daarvoor moeten we rechtsaf voor de parking. De parking is een drama, overvol, geen plaats om te draaien. Dan blijkt het de verkeerde parking te zijn ook nog, wel de goede naam, maar veel te ver van de kloof. We kunnen er gelukkig uit met ons kaartje, 15 minuten was gratis. Dan volgen we de navigatie, maar die kan het maar niet vinden, stuurt ons van hot naar her. Ton moppert flink, maar ook ik heb er de balen van en we besluiten de kloof te laten wat het is. We gaan naar het meer. Daar spreken we Nederlanders die het hier ook zo duur en druk vinden. Dus we zijn niet de enige.
Als we nog een keer deze kant op zouden gaan, zouden we in Ukanc bij het meer van Bohinj gaan zitten, prachtig gebied, niet meer zo onbekend als ze je doen geloven, maar nog acceptabel.
We eten weer bij Starkl. Smaakt weer goed. Daarna nog een wandelingetje langs het mooie weer. We zien de file auto’s langs de weg die allemaal naar huis gaan.
Wij gaan nog een avondje genieten hier in de mooie tuin.
20-06-2022 Logar Valley
We rijden om half 10 weg, we moeten nog even naar de spar om voldoende water en frisdrank in te slaan. 1 uur en 40 minuten later zijn we Bled uit, en dan hebben we het over hooguit 5 km, vloek vloek vloek, nooit meer naar Bled. Heel Bled staat muur en muurvast. Er is af en toe een kwartier totaal geen beweging. Wat is dit? Als we eindelijk linksaf slaan naar de spar, zien dat het hier ook al een grote chaos is. Dat geintje kost ons dus 100 minuten. Wat blijkt nu? De idioten zijn midden in het hoogseizoen één helft van de weg aan het vervangen, dus af en toe mag ingaand verkeer rijden en af en toe uitgaand verkeer, met deze chaos als resultaat. Als we er eindelijk doorheen zijn, zien we aan de andere kant ook een gigantische file staan.
We rijden binnendoor via een geweldige route. Wat is het mooi hier en zo lekker rustig. Hier is het weer 100% genieten. We rijden zelfs nog een stuk door Oostenrijk, Karinthië. Onderweg tanken we nog voor een spotprijsje vergeleken met de Nederlandse tarieven: 1,56 per liter. En de auto rijdt hier al heerlijk zuinig. Dan zien we een mooi gelegen terras, aan een groen gekleurd meertje. We lopen eerst een rondje om het meertje en dan genieten we van een lekker Sloveens gebakje. Zo lekker!! Crèmna Rezina .
Dan moeten we de berg over, dat betekent talloze haarspeldbochten. De natuur wordt steeds mooier, wat een ruig gebergte. We naderen de Logar vallei, waar we de komende 3 dagen gaan verblijven. De entree om met de auto de vallei in te mogen is 7 euro. Dan kun je wel onbeperkt in en uit rijden, gelukkig. Dan zien we het hotel. Het is hier bloedheet. Ook een hotelkamer is weer wennen na een ruim appartement. Het is wel een mooie kamer met balkon en uitzicht op de waterval waar nog maar een pisstraaltje uitkomt, dus niet echt spectaculair. Wat overigens het uitzicht in de vallei wel is. We doen een rondje hotel, oogt heel gezellig, heerlijk terras. In de kelder vrije toegang tot de Wellness. In ons geval zal dat de whirlpool zijn en het natuurzwembad.
Ik heb heerlijk gezwommen, vanaf het zwembad fantastisch bergzicht , alleen ook de zon scheen pal in mijn gezicht. Dus oppassen voor verbranden. We smeren hier wat af. Ton had geen zin, vindt het al snel te koud.
We hebben ook maar hier het diner besteld, dat is best prijzig, maar de restaurants liggen hier niet voor het oprapen en we hebben geen zin weer te gaan zoeken. Bij de eerste gang denk ik, wat is dit voor chique gedoe, maar na de soep verander ik toch van mening. Wat lekker allemaal. Tja, bij het hoofdgerecht zitten maar 4 frietjes en de koolrabi moet je ook bijna zoeken, maar toch vult het op een of andere manier goed. Een heerlijk appeltoetje na en we zijn toch helemaal voldaan. Morgen op zoek naar iets beter betaalbaars.
Na het eten wandelen we de vallei in en zien als snel iets gezelligs voor morgen. Dat is ook weer geregeld. De kleuren van de bergwanden worden steeds mooier nu de zon ondergaat. Er komen ook donkere wolken aan. Wat zal morgen ons weer brengen.
21-06-2022 Logar Vallei
Gisterenavond hebben we nog een donderslag gehad en even enorm veel wind, maar het zette niet door, geen regen. Er wordt op de deur geklopt, hu, wie is dat dan? Er staat een gedistingeerde Engelsman aan de deur. Ze hebben een kamer boven ons en zijn short is op ons balkon gewaaid. i’m very sorry, oh i’m so sorry. No problem zeg ik. Dat was dat dan, we kunnen gaan slapen met de ramen en deuren open.
Vanochtend kunnen we buiten ontbijten bij dit geweldige uitzicht. Wie zien we daar: de engelsman met zijn vrouw en hij begint weer: i’m sorry, sorry, sorry. Ik word er niet goed van. We maken een gezellig praatje met een leuk Duits stelletje. Gisteren zag ik hem wel en dacht: die past hier niet zo. Een hippiefiguur. Maar hartstikke aardig zijn ze, zo zie je maar weer, niet te vroeg oordelen.
Na het ontbijt gaan we snel weg want het beloofd weer een warme dag te worden. We rijden naar het eindpunt van de vallei, de voet van het rotsgebergte van 2500 meter. We maken een wandeling naar de Rinka waterval. Niet ver maar wel steil omhoog. Als Ton klaagt zeg ik, kom op, dat meisje van 3 daar kan het ook. Tja dan laten wij ons toch ook niet kennen.
De waterval is hoog, maar smal, mooi maar niet spectaculair. Maar een leuke wandeling. We steken nog een ondiep riviertje over via grote stenen, wat een avontuur, haha. Je kunt nog een lange trap op en daar is een hut met mooi uitzicht en je kunt er wat drinken of eten. Wij willen wel een yoghurtijsje. Die zijn helaas op, dan maar een Cornetto. Als we hem openmaken, lijkt hij al half ontdooit te zijn en de koek voelt taai aan. Volgens mij is dit al verlopen sinds pakweg 2013. Het gaat over het balkon heen de natuur in. Onderweg naar beneden komen we zowaar de Engelsman weer tegen en hij begint weer en nu zijn vrouw ook: we are so sorry. Houdt nu maar eens op man, waar gaat het over😉.
Dan gaan we even terug naar het hotel. ‘s middags rijden we even naar Solçava. Volgens mij het enige dorpje in de buurt. Het heeft een supermarkt, waar ik iets moet halen, een tank, een pinautomaat en een leuk terrasje. Dat is toch alles wat je nodig hebt. Op dat terrasje eten we een kleinigheid en drinken we zelfgemaakte aardbeienlimonade.
Iets over drieën zitten we weer op het balkon, ze verwachten regen. Het valt alweer reuze mee, een paar druppels en wat bliksemflitsen, gelukkig wel afkoeling.
We lopen naar Ojstrica, het restaurant. Het eten kost hier maar de helft, maar we krijgen ook maar 2 gangen ipv 4 en de kwaliteit is ook maar de helft. Mmmm, morgen toch weer eens kijken wat Plesnik op de menukaart heeft staan😉
22-06-22 wandelen en de Solçava Panoramic Road
Het is deze ochtend zelfs te fris om buiten te ontbijten, maar de temperatuur loopt snel op daarna. We willen de ochtend een wandeling maken en ik vind een acceptabele route op wikiloc. Het is een route van 1,5 uur en niet teveel stijgen. Precies iets voor ons. Hij start notabene ook nog bij het hotel. Lekker in de schaduw, een stuk langs het glasheldere beekje. Niet echt veel vergezichten, maar we bewegen. De laatste kilometers zijn door een pad dat al lange tijd niet belopen is aan de begroeiing te zien en Google Maps moet er even aan te pas komen om te kijken of we wel de juiste weg hebben, maar het klopt. We eindigen bij de waterval achter het hotel. Hebben we die ook eindelijk van dichtbij gezien.
Daarna zijn we zo bezweet dat ik in het zwembad duik. In het begin denk je: wat doe ik mezelf aan? Maar na een halve baan, is het wel zo zalig. Hier knap je van op zeg. Ton komt even langs om te filmen, maar ik kan hem niet overhalen ook in het zwembad te gaan. Het hele zwembad voor mezelf, wat wil je nog meer?
Vanmiddag willen we een panoramische route gaan rijden in de omgeving, maar vanwege de verwachte regen, onweer en hagel besluiten we niet te gaan. Het is te link in de bergen met noodweer en eventuele stenen die omlaag komen, dat is het ons niet waard. Dus we besluiten koffie te gaan drinken op het hotelterras. Daarna lijkt het weer allemaal mee te vallen en we gaan alsnog de route rijden. Gelukkig, want we hebben fenomenale uitzichten onderweg.
De route duurt maar een uur en we komen in dat uur 3 auto’s tegen. Er zijn ook stukken onverharde weg bij, meer als ze beschreven. Gelukkig zijn die goed berijdbaar. Uiteindelijk komen we in Solçava uit waar we pizza gaan eten bij hetzelfde terras als waar we gisteren geluncht hebben. Het zit er behoorlijk vol en….nog prijzen van vroeger. Ik moet 19 euro afrekenen voor 2 consumpties, een salade en 2 pizza’s. Als we terugrijden hangt er weer een hele grijze lucht boven de bergen, maar wij zijn weer veilig binnen.
23-06-2022 Balatonmeer
Vandaag gaan we Slovenië verlaten en steken we de grens met Hongarije over. De bruiloft komt nu echt dichtbij en het halve dorp, waar Nora’s moeder woont, is schijnbaar al taarten aan het bakken. Enkele zijn al aangekomen in Boedapest, andere nemen bijna het vliegtuig of de auto. Het gaat echt gebeuren.
Na het ontbijt en na het betalen van de dikke rekening rijden we rond 8.45 uur weg van dit prachtige plekje. In het begin rijden we nog in bergachtig gebied, later wordt het landschap heuvelachtig. Tja over de weg valt weinig te vertellen natuurlijk. Dus spoelen we even door naar 14.00 uur. Dan komen we aan in een bloedheet Balatonfüred. Het hotel is snel gevonden, oogt nieuw. Ziet er mooi uit van binnen en het belangrijkste: het is overal koel, heerlijk koel. We hebben een smaakvol ingerichte kamer met paarstinten en een balkon met uitzicht op een heerlijk zwembad. Als we buiten gaan kijken, blijkt er ook een binnenbad te zijn. Oke, ik wil wel gebruik maken van een van die twee. We lopen naar het meer, een paar stappen van het hotel. Links lijkt een dik rietkraag het meer te blokkeren, dan maar naar rechts. Daar zien we alleen maar hekken die de toegang tot het meer blokkeren, wat is dit nu weer? Ton wil eerst wat eten, dus nuttigen we eerst een pita gyros. Voor een spotprijsje ook nog. Uiteindelijk houden de hekken op en kunnen we onbelemmerd over het enorme blauw groene meer kijken. Achter het meer ligt een prachtige boulevard, helemaal in het groen. Een parkachtige omgeving, zalig met dit weer. Veel schaduw. Echt mooi aangelegd en geheel autovrij.
Daarna heb ik Ton over kunnen halen mee te gaan zwemmen. Hij wil in eerste instantie alleen in het binnenbad, maar uiteindelijk krijg ik hem zo ver om ook mee naar buiten te gaan, en hij moet toegeven dat dat veel verfrissender is. Het water is zeker 25 graden, dus waar hebben we het over, maar voor Ton toch echt op het randje.
Daarna gaan we eten, we hebben het maar druk hier. Het diner is hier in de hotelprijs inbegrepen en we denken aan een eenvoudig buffetje, maar we worden verrast. Een culinair hoofdgerecht, je hebt de keuze uit 4 hoofdgerechten. De voor en nagerechten zijn wel in buffetvorm, maar uiterst smaakvol, alles!
Daarna maken we nog een wandeling de andere kant op, uiteraard weer richting meer. De zon is net onder en de lucht kleurt een beetje roze, zo mooi . Ik vind het zo heerlijk hier, hotel boven verwachting, plaatsje heerlijk rustig (nog wel). Wat een fijne middag en avond. Ik ben blij met deze tussenstop.
24-6-22 Aankomst bij het bruidspaar
Wat een dag zeg. We krijgen eerst een kostelijk ontbijt, met zalm, tonijn, noem maar op. Een menukaart voor een ontbijtgerecht: pannenkoekjes, omelet etc. Dit hotel verdient een 10. Daarna pakken we onze spullen weer en rijden richting Eva. Onderweg zien we al file bij Boedapest die van 24 minuten oploopt tot 1 uur 11. We kunnen alleen maar hopen dat het opgelost is als wij er zijn.
Dan krijg ik berichtjes van Anita en Tim. Hun vlucht is flink vertraagd. Dat is echt balen voor hen. Maar het ergste blijken de enorme wachtrijen te zijn bij Eindhoven Airport. Tim, Melanie en de twee kindjes staan in rij van 1 km buiten. Dan krijg ik bericht dat Anita en Riny al gaan boarden, terwijl Tim en gezin nog niet door de security zijn en daar schijnt al het personeel verdwenen te zijn. Ohhh nee he? Direct halen ze de vlucht niet. Terwijl wij ondertussen in de file geduldig wachten, hoor ik niets meer, van geen van 2en. Zenuwslopend. Na 1,5 uur stilte krijgen we bericht dat Tim en Melanie eindelijk bij de gate zijn. Dan duurt het nog tergend lang voor ze vertrekken volgens mij.
Wij zijn intussen bij Eva aangekomen en daar is het gezellig. We zijn heel blij Olivia weer te zien en zij houdt ons ook stevig vast. Er is een vriend van Wouter uit Zweden. Twee vriendinnen van Nora met hun gezin. Later komen Elly,Danny, Amanda en Cors. Een vriend van Nora met zijn vrouw en baby, wat familie van Nora
Ze hebben heerlijke soep gemaakt en heel veel gebak, koek,cake. De lekkerste dingen. Om 16.45 krijg ik een app dat de rest geland is. Ipv 12 uur, nu om 16.45 uur.Gelukkig. Alle schaapjes weer bij elkaar binnenkort.
Wij gaan naar ons hotel. Wij logeren in het kasteelhotel naast de trouwlocatie. Prachtige parkachtige omgeving. Supermooi hotel met glas in lood ramen. We worden ook zeer vriendelijk ontvangen. De receptioniste kent verschillende plaatsen in Nederland. Onze kamer is niet groot maar wel smaakvol, balkon met uitzicht op het meer.
Nu nog even wachten op Tim en familie voor we kunnen gaan eten.
Die komen om 8 uur aan, Anita en Riny ook. De kleintjes zijn zo moe en toch nog heel lief. We kunnen nog net gebruik maken van het buffet, maar worden om 21 uur weggekeken. Inmiddels komt Elly met haar kinderen langs en we besluiten bij de buren koffie te gaan drinken. Ook daar mogen we nog één drankje doen en daarna sluit de boel. Dus om 11 uur liggen we in bed.
Morgen de grote dag.
25-06-2022 De bruiloft
Slecht geslapen vannacht, alles deed pijn. Toch de zenuwen die parten gaan spelen?
We kunnen eindelijk een keer zelf koffie zetten in een hotel, dus daar maak ik dankbaar gebruik van als we nog ruim een uur moeten wachten voor we naar het ontbijt kunnen. We nestelen ons op het kleine balkonnetje met uitzicht op de grote parasollen van het terras en daarachter het Hámor meer van 1,5 km lang.
Het is nu nog heerlijk weer..
We ontbijten lekker buiten met de kleintjes en 6 groten. Daarna gaan we naar Tokert (trouwlocatie) om Henny en Peter te verwelkomen. Nina wil ook mee. Het wordt een kleine reünie. We zien Henny,Peter, Kevin en Ryan net terug komen van een bezoek aan de grotten, ook Henk lopen we tegen het lijf en Tim sluit de kring met Lara. Daarna verloopt het hectisch. De ene appt hiervoor, de ander daarvoor. Anita en ik gaan nog even zwemmen. Dan komt het bruidspaar aan om foto’s te maken in ons hotel. Ik sta er bovenop, en stiekem knip ik ook een paar plaatjes om nieuwsgierige achterblijvers alvast een voorproefje te geven.
Om half 5 begint dan eindelijk de ceremonie. Het is zo’n prachtige setting, zo romantisch. De ceremonie klopt ook aan alle kanten, alles is zeer goed georganiseerd in het Engels en Nederlands. En ik moet wat traantjes wegpinken hoor. Ze zijn dolgelukkig, eindelijk na drie keer uitstel getrouwd. Na de ceremonie volgen de felicitaties en fotomomenten. Overal staan hapjes en drankjes. Daarna gaan we heel even naar de hotelkamer, panty uit, opfrissen. Het officiële gedeelte is voorbij. Om 19 uur is het diner. Echt Hongaars. Totaal anders als een bruidsdiner bij ons. Als ik heel eerlijk ben, geef mij maar een Nederlands bruiloftsdiner.
Daarna barst het feest los. Wouter en Nora openen de dans en al snel volgen er vele anderen. We hebben weer ouderwets de hele avond gedanst en de Hongaren kunnen ook goed feestvieren. Er volgens allerlei leuke traditionele spelletjes . En langzaam wordt het 12 uur. Dan komt er een Hongaarse band en vooral alle iets oudere vrouwen gaan uit hun dak en zingen alles luidkeels mee. Nora komt op in een rode jurk en iedereen mag haar ten dans vragen en hun cadeau aanbieden. Ook wij ontkomen er niet aan, terwijl we de danspasjes totaal niet kennen, maar wat maakt het uit. Alle Nederlanders doen mee, hartstikke leuk. Wij vragen verzoeknummer aan van Guus Meeuwis: Brabant en de Vlieger van André Hazes en alle Hongaarse gasten doen dapper mee. Om 2 uur zijn wij kapot en haken af zoals de meeste andere Nederlanders. De Hongaren gaan tot in de kleine uurtjes door.
26-06-2022
Helemaal brak zijn we vanochtend. 4 uurtjes geslapen.
Het zou vandaag een rustig dagje kunnen worden, alleen met het stoomtreintje mee.
We lopen eerst nog even naar de bruilofslokatie. We nemen afscheid van Wouter en Nora, die voor huwelijksreis naar Kroatië gaan. Die zijn helemaal doodop.
De laatste gasten gingen om 4 uur weg.
We moeten om 9 uur al ontbijten, want om half 10 is het einde ontbijt.
Daar spreken we af om het stoomtreintje te nemen naar de heuvels. Het stationnetje van Lillafüred ligt achter het hotel en Riny regelt kaartjes via het hotel. Als we onderweg een ander treintje passeren, zie we daarin Henny en Peter zitten met de jongens, haha. Onderweg zien we ook nog andere bruiloftsgasten. Populaire attractie.
Bij het eindpunt besluiten we ondanks onze vermoeidheid een kleine boswandeling te maken. Misschien kunnen we via de bossen naar een stationnetje terug lopen? Nee dus, dat kan niet, daar komen we achter als we een heel eind gelopen hebben. Lekker handig, dus we kunnen het hele eind weer terug. Hoezo rustig dagje, dit wordt een complete dagtocht. Als we weer bij het stationnetje zijn en de stoomtrein arriveert, blijkt hij nog een half uur te blijven stilstaan op het eindpunt. We zijn dus pas om 3 uur terug in Lillafüred. We hebben nog niet geluncht, maar omdat het al zo laat is houden we het bij een ijsje. In het hotel zit Nina met smacht te wachten, ze wil met oma gaan zwemmen. Uiteindelijk gaan Anita, Melanie en ik zwemmen met Nina en Lara.
Dan is het al 5 uur en heb ik nog even 15 minuten voor mezelf. En plotsklaps voel ik me misselijk, uit het niets komt het op. Ik moet een aantal keer overgeven en heb diarree. Onze laatste gezamenlijke maaltijd moet ik helaas voorbij laten gaan, zo ja,met. Ik duik mijn bed in, de batterijen zijn volledig op.
27-06-2022 huiswaarts
Ik voel me vanochtend gelukkig een stuk beter, we ontbijten voor de laatste maal gezamenlijk op het mooie terras, wat zal ik dat gaan missen, was zo gezellig.
Om 8 uur gaan we. Het duurt onderhand al een uur eer we Miskolc uit zijn en de snelweg op rijden. Dan moeten we nog tanken. De benzine is hier spotgoedkoop,maar ze hanteren 2 prijzen. Buitenlanders betalen veel meer, echt belachelijk. Wij moeten dus 2x zoveel afrekenen als de kostprijs hier, oplichters.
Op gegeven moment herken ik het zwembad waar we een aantal jaar geleden tijdens onze stedentrip naar Boedapest gezwommen hebben. Google Maps stuurt ons door het centrum van Boedapest. Hectisch maar weer even gezien hoe mooi de stad is. Over de Donau verlaten we de stad weer en na enig oponthoud in Boedapest, rijden we snel weer op de weg naar Oostenrijk. Verder valt er niet veel te vertellen. Als we het bijna beu zijn, zijn we al in DuitsLand en boek ik in de auto een hotel in Deggendorf. Hoe handig toch dat internet. Binnen een uurtje zitten we op de hotelkamer, helemaal gaar. Het is notabene 35 graden. Dus als je stopt, krijg je een klap in je gezicht. Bijna nergens schaduw op de stopplaatsen.Het hotel is helemaal prima, gezellig stadje, midden in het centrum van het hotel en een zwembad op het dak met wellness. Als ik het zwembad zoek, verdwaal ik bijna. Je hebt een dependance en een hoofdgebouw, maar die gangen lopen in elkaar over, allemaal vrij ingewikkeld, maar ik vind het zwembadje op het dak, meer een relaxbad. Het water is zo heerlijk, dat ik Ton ga halen. Hij vindt het ook super.nee komen helemaal bij in de bubbels.
28-06-2022 laatste loodjes
We slapen geweldig in de heerlijke bedden. De airco werkt maar mondjesmaat, dus Ton gooit de balkondeur open ter verkoeling en de herriemaker gaat uit. Het onweert nog goed en het dondert hier oorverdovend.
Er staat ons weer een Koninklijk ontbijt te wachten, niet normaal hoe uitgebreid. Weer met een menukaart voor je omelet etc. Ik houd het bescheiden, maar Ton gaat los. Dit hotel gaan we zeker onthouden. Je kunt hier ook mooi fietsen langs de Donau, de natuur is mooi, dus wie weet komen we nog een keer terug.
De route naar huis schiet niet echt denderend op. De ene wegwerkzaamheden na de andere. De temperatuur is gelukkig afgekoeld van 35 naar een mooie 24 graden.
We hebben een schitterende reis gehad. Het blijkt dat er in Europa ook nog zoveel schitterende plekjes zijn en met de auto is ook heel goed bevallen. Bijna altijd prachtig weer en als kers op de taart de geweldige bruiloft. Om half 5 rijden we de oprit op. Ook fijn om weer thuis te zijn
FOTO’S STAAN EROP: https://ine.tinus.online/2022/06/2022-autoreis-europa-2/
Hee Ine en Ton,
Wat is het daar mooi zeg ik krijg weer helemaal zin in vakantie!
Geniet nog lekker.
Hoi hoi, Ja dat snap ik, het is erg mooi ja, we genieten enorm