Ons jaarlijks fiets/vis weekje gaat dit jaar naar Westerbork in Drenthe. Een mooi gebied om te fietsen, wandelen en hopelijk vangt Ton af en toe een visje.

19-04-2024 Het Timmerholt

We hebben weer een week uitgekozen. Het wordt de hele week niet warmer dan 12 graden. En vandaag, op onze vertrekdag hoost het er ook nog bij, plus stormachtige wind. Het kan weer niet slechter.

Onderweg zie je af en toe bijna niets door de felle, hevige buien.

Als we er eindelijk zijn na 2,5 uur rijden, is het gelukkig droog.

Het is een prachtige lokatie met terras aan het water en een enorme privétuin met yacuzzi. Ton laat al blijken niet van plan te zijn er in te gaan met deze kou.

Het huisje is zeer compleet maar wel enigszins gedateerd. 

We doen vandaag niet veel meer dan boodschappen, koken en voor de tv hangen.

20-04-2024 Kraambezoek

Als we de gordijnen openen zien we: regen. Tot 10 uur blijft het gestaag doorregenen en dan klaart het ineens op en wordt het blauw. Ik overweeg om even naar het dorp te fietsen, maar als ik mijn neus buiten de deur steek, moet ik nog even heel goed nadenken, winterse temperaturen.

Ik besluit gewoon te gaan, maar na het zoeken naar handschoenen etc regent het alweer en ik zet mijn fiets weer even binnen.

Ton heeft schijnbaar geen last van kou of regen, want staat al de halve ochtend te verkleumen aan zijn visstek.

Daarom besluit ik met de auto te gaan en het dorpje te verkennen, ik moet nog wat kleine boodschappen hebben.

Het is wel een knus dorpje, heel klein, maar wel genoeg gezellige restaurantjes en wat leuke winkeltjes, karakteristieke pandjes.

Omdat we vlakbij Assen verblijven (half uurtje rijden)  hebben we een kraambezoek aan ons nichtje en vriend gepland. De baby is inmiddels al 7 maanden, maar beter laat dan nooit. Het wordt een hele gezellige middag.

Als we terug zijn, is het alweer tijd voor het avondeten.

21-04-2024 Fietsen en Orvelte

Het is erg zonnig als ik opsta. Zouden we dan eindelijk kunnen gaan fietsen en sightseeing doen?

Na een uitgebreid ontbijt en een paar kopjes koffie, wagen we het dan maar.

Weliswaar met handschoenen, mutsen en dassen want schijn bedriegt: het is zonnig, maar ijskoud.

Ik moet zeggen dat de kou dan meevalt en het is prachtig fietsen hier over de heides en velden. Na 1,5 uur fietsen komen we in Orvelte. Je waant je in het openluchtmuseum, wat een prachtig dorpje.

Eerst duiken we een super gezellig oud cafeetje in en daar eten we een pannenkoek met een warm drankje. Dat gaat er wel in. Het is er gezellig druk. We kunnen nog net het laatste tafeltje bemachtigen.

Daarna wandelen we door het dorp. Leuk die oude winkeltjes met bijvoorbeeld oud Hollands snoep, zelfs een pannenkoekwinkel.

Daarna fietsen we terug naar het huisje. Ik fiets nog even door naar de Jumbo in het dorp voor het avondeten. Dat wordt eenvoudig gezien de lunch van vanmiddag.

22-02-2024 Fietsen

Om 11 uur bestijgen we verkleed als eskimo’s onze stalen rossen.

Het valt niet mee die eerste kilometers met 7 graden en een straffe noordoosten wind op kop.

Maar we trappen gestaag door en af en toe hebben we een klein stukje wind mee en de zon erbij. Dan is het gelijk heerlijk.

De route is erg mooi, vooral door bos en hei afgewisseld met kleine stukjes boerenland.

Van het Heuveringer zand fietsen we dwars door Boswachterij Hooghalen, Boswachterij Grolloo en  Boswachterij Schoonloo.

Onderweg spotten we 2 hertjes, wat leuk. Ze springen eerst wat schrikkerig het veld in, maar als ze op veilige afstand van ons staan, gaan ze gewoon van het malse grasland grazen. We passeren ook nog een grote plas dat tevens vogelbroedgebied is, maar daar zien we alleen een eenzame zwaan.

Het is inmiddels 13.00 uur, waar blijven de restaurantjes. Bij een camping lijkt een soort van cafetaria, maar het blijkt niets te zijn. Die verwijzen ons wel naar weer een heel gezellig restaurant in Schoonloo: Herberg de Loohoeve. Hier zien we dat we niet de enige fietsers en vakantiegangers zijn. Onderweg lijken alle wegen uitgestorven en vragen wij ons af of wij de enige zotten zijn. 

Ook dit restaurant bevalt ons zeer goed. Daarna nog een kilometer of 15 naar het huisje en op de terugweg schijnt het zonnetje en rijden we beschut, heerlijk.

Midden op het fietspad staat wel een kudde Schotse Hooglanders en daar tussendoor fietsen is wel spannend voor mij, maar het zijn er van het vriendelijkere soort.

In de namiddag nog even naar het dorp voor een boodschapje en de dag zit er weer bijna op.

23-04-2024 Nationaalpark Dwingelerveld

Ik besef dat dit niet het meest spannende reisverhaal wordt. Onze vakantie bestaat uit uitgebreid ontbijten, koffiedrinken, Ton vissen,  daarna samen fietsen, lunchen, boodschappen doen, avondeten en tv kijken. Veel valt er dus niet te vertellen.

Vandaag weer een ijskoude zonnige dag.

We willen gaan fietsen bij Dwingeloo en ik denk dat we dan de fietsen op de auto zetten en naar Dwingeloo rijden en van daaruit gaan fietsen. Ton zegt, waarom niet gewoon op de fiets alles doen? Ja waarom eigenlijk niet: omdat het zo koud is misschien? Maar hij weet me snel over te halen. Ik ga er ook voor.

Binnen no time rijden we naar de rand van het natuurgebied en de route erheen is ook heel pittoresk langs een klein stroompje.

We drinken koffie/chocomel bij een gezellige boshut en daarna wordt het pas echt mooi. Een schitterend gebied met ontzettend veel water overal. 

Dit is de mooiste route van de week en het weer is ook het beste, het waait namelijk nauwelijks. 

Alleen het aantal eetgelegenheden is minimaal en net als we bang zijn dat de lunch er bij inschiet, zien we een restaurantje opdoemen, dat ook nog geopend is, in Wijster.

Schijnbaar zijn alle fietsers en wandelaars weer wanhopig op zoek, want iedereen die langskomt stopt onmiddellijk en het is gezellig druk.

Dan nog het laatste stuk naar huis en we hebben er 60 km opzitten vandaag.

Als we terug zijn bij het huisje trekt de lucht weer helemaal dicht, we hebben geluk gehad vandaag

24-04-2024

Vandaag weer een onbestendige dag. Veel buien,wind, koud.

Ik peins er niet over te gaan fietsen met dit weer.

We besluiten een stadje te bezoeken, maar de mooie stadjes liggen hier niet voor het oprapen. Sorry Drenthe.

Het wordt Meppel. 35 minuten rijden en lijkt ons wel aardig.

Onderweg weer de nodige hoosbuien met weinig zicht en ik ben bang dat het een mislukking wordt. Maar het valt reuze mee. Het is best een gezellig stadje met leuke historische pandjes en wat watertjes met ophaalbruggetjes, een paar molens. Oer-Hollands dus.

Als er een bui valt, duiken we de eerste de beste winkel in.

We lunchen op een verwarmd terras en zitten er heerlijk onder de heater, genietend van een heerlijke wrap.

In het laatste winkelstraatje, zie ik een leuke winkel: de Toverkamer.

Oh wat een leuke dingen hebben ze hier, dat gaat geld kosten. 

En ja hoor, we zien de prachtigste siervazen en de keuze is reuze. Heel moeilijk want ze zijn allemaal apart en mooi. Ik laat Ton kiezen en dat komt zelden voor.

Al met al was dit een leuke dag en onderweg naar huis schijnt het zonnetje weer.l

zo ziet het er momenteel weer uit, alsof het hoog zomer is

25-04-2024 Herinneringskamp Westerbork

Onze laatste dag vandaag. We hebben besloten vanmiddag naar huis te rijden.

We hebben genoeg van de kou.

Maar we gaan niet voordat we een bezoekje hebben gebracht aan voormalig kamp Westerbork. Bijna een must als je in Westerbork verblijft.

Niet dat je er echt vrolijk van wordt, want je wordt weer even met je neus op de feiten gedrukt wat er destijds allemaal gebeurd is.

Na binnenkomst heb je het museum en een filmzaaltje. We doen beiden. De film is wel mooi met ex- inwoners die aan het woord komen en daardoor begrijp je beter waar het hier allemaal om draaide. Het is ooit begonnen als een soort Ter Apel wat wij heden ten dage hebben. Het was een vluchtelingenkamp.

Na de film stappen we op de (overvolle) bus naar het voormalig kampterrein. Hier worden we opgewacht door een gids. Het regent inmiddels weer gestaag en we zijn heel blij dat Ton snel nog even de paraplu’s uit de auto heeft gehaald.

De gids vertelt enorm veel. Wat mij betreft te veel. Het is in mijn rug geschoten en stilstaan is funest merk ik. Het is wel erg interessant, maar al de namen en data, ben ik nu alweer kwijt. In de enige originele barak die nog gedeeltelijk overeind staat, probeer je voor te stellen hoe het was om hier te verblijven met 1500 anderen. En met 1 wc’tje. Slapen in de stapelbedden, maar er was maar plaats voor 1000 mensen, de rest lag op de grond en in de gangpaden, vreselijk.Op het eind lopen we zelfstandig terug naar de uitgang en moeten nog haasten om de bus terug te halen.

Na 1,5  uur rondgang hebben we honger en zin in koffie. Nog onder de indruk van alles wat we gezien en gehoord hebben eten we met gemengde gevoelens ons broodje op.

In het huisje pakken we de laatste spullen in en leveren we de sleutel in.

Jammer van het koude regenachtige weer en voor Ton dat hij niet één visje gevangen heeft.